بازارهای سرمایه هر کشور، به عنوان شاخصی برای سلامت اقتصاد آن کشور و مقایسه ارزش نسبی ارز آن کشور با سایر ارزهای اصلی به کار می روند.علاوه بر این، قدرت اوراق قرضه یک کشور، بر ارزش پول آن کشور تاثیر می گذارد. چرا که سرمایه گذاران بزرگ بین المللی تمایل دارند پول خود را در جایی که بهترین نرخ اوراق قرضه را ارائه می کنند، قرار دهند. این جریان «پول بزرگ» می تواند نرخ ارزهای خارجی را که اوراق قرضه آن ها بازدهی مطمئنی دارند، به میزان قابل توجهی بالا ببرند.

آشنایی و درک نحوه تاثیر نرخ بهره (Interest Rate) و اوراق قرضه دولتی (Government Bond)، بر ارزش گذاری بازار ارز بسیار مهم است.

این عوامل، توسط معامله گران با تجربه فارکس (Forex) برای تعیین روندهای بلند مدت ارزها به طور دقیق نظارت می شوند.

نوسانات در اوراق خزانه داری آمریکا (به ویژه اوراق قرضه بلند مدت خزانه داری آمریکا) یکی از مهمترین فاکتورهای ارزش گذاری حرکات دلار است که بسیاری از معامله گران تازه کار، معمولا آن ها را نادیده می گیرند.

یک معامله گر فارکس باید آگاه باشد که تغییر در بازده اوراق (Bond Yield) خزانه داری آمریکا، تاثیر مستقیمی بر ارزش گذاری دلار آمریکا (USD) خواهد داشت.

به دلیل همبستگی زیاد این دو بازار با یکدیگر، دانش در مورد تاثیر بازدهی اوراق قرضه خزانه داری و بازدهی دیگر اوراق قرضه دولتی بر روی ارز آن کشور می تواند ابزار بسیار قدرتمندی برای یک معامله گر بازار ارز باشد. اوراق قرضه دولتی که عموما توسط خزانه داری یک کشور منتشر می شوند، نقش اساسی در ارزش پول کشورها دارند. چرا که انتشار این اوراق، بار بدهی کشور را افزایش می دهند.

اوراق قرضه (Bonds) چیست؟

اوراق قرضه، ابزار بدهی هستند که می تواند توسط شرکت های بزرگ یا دولت ها منتشر شوند. این اوراق به منظور دستیابی این شرکت ها و دولت ها به سرمایه‌ مورد نظر و با نرخ بهره نسبتا کم، منتشر می شوند. (به اوراق منتشر شده توسط خزانه داری هر کشور، اوراق خزانه نیز می گویند)

دولت ها اوراق را در تمام سطوح منتشر می کنند‌، به عنوان مثال ایالات متحده در سطوح فدرال، ایالتی و شهرداری ها اوراق قرضه منتشر می کند. اوراق قرضه، نسبت به انواع دیگر بدهی ها و وام ها منابع ارزان تری برای وام ستانی دولت ها و شرکت ها هستند.

ناشر اوراق قرضه، شرایط کلی تامین مالی و استقراض را تعیین می کند. این شرایط شامل تعیین دوره بازپرداخت اوراق قرضه و نرخ بهره (نرخ کوپن اوراق قرضه) در سطوحی است که به نظر آن ها مناسب است. در حراج اوراق قرضه، سرمایه گذاران موافقت می کنند که قیمتی را برای اوراق قرضه پرداخت کنند. این قیمت بازده متوسط اوراق قرضه را در حراجی تعیین می کنند.

خریداران اوراق قرضه عموما کوپن هایی را دریافت می کنند که سود اصلی آن ها است و به طور دوره ای در فواصل زمانی ۳۰ روزه، ۶۰ روزه، ۱۲۰ روزه، سه ساله، پنج ساله، ده ساله و ۳۰ ساله پرداخت می شود.

بازدهی اوراق قرضه‌، بازگشت سرمایه موثر سالانه است. با توجه به قیمتی که برای این اوراق پرداخت شده و کوپن هایی که قرار است پرداخت شود.

بنابراین وقتی صحبت از بازدهی می شود، منظور بازدهی هر ساله آن نوع از اوراق است. علاوه بر این، قیمت اوراق، مبلغی است که خریدار برای اوراق قرضه پرداخت کرده و یا ارزش گذاری فعلی آن اوراق در بازار است. همچنین کوپن اوراق بهادار، میزان بهره ای است که خریدار اوراق قرضه به صورت دوره ای از ناشر اوراق قرضه دریافت می کند.

توجه داشته باشید که قیمت اوراق، رابطه معکوسی با بازده آن دارد. هنگامی که قیمت اوراق قرضه افزایش می یابد، بازده کاهش یافته و هنگامی که قیمت اوراق کاهش می یابد، بازده افزایش می یابد. این یک مفهوم مهم برای معامله گران فارکس در مورد اوراق خرانه داری است.

به طور کلی، اگر سرمایه گذاران نسبت به قیمت اوراق قرضه دیدگاه نزولی داشته باشند، بازده این اوراق افزایش پیدا می کند و نمایانگر نرخ بهره بالاتر در آینده خواهد بود که برای ارز آن کشور، یک موقعیت صعودی است.

به طور مشابه، اگر قیمت اوراق قرضه از دیدگاه سرمایه گذاران صعودی باشد، بازده اوراق کاهش یافته و نرخ بهره در آینده نزولی خواهد بود که به صورت کلی برای ارز آن کشور، یک موقعیت نزولی است. دلیل معکوس بودن بازدهی اوراق با قیمت آن ها این است که قیمت سر رسید اوراق ثابت است و قیمت حال حاضر، هر چقدر کمتر از قیمت سر رسید باشد، دارنده آن سود بیشتری می برد که به معنای بازدهی بیشتر است؛ پس قیمت کمتر اوراق به معنای درصد سود بیشتر برای دارنده آن است.

انواع اوراق قرضه (Types of bonds)

1. اوراق قرضه دولتی

   دولت ها یکی از نهادهایی هستند که برای تامین منابع مالی مورد نیاز خود اقدام به صدور اوراق قرضه می کنند. دولت ها معمولا برای فعالیت هایی از جمله پرداخت به موقع حقوق و صورت حساب ها، اقدام به صدور و انتشار اوراق قرضه می کنند. هر چقدر اقتصاد یک کشور قوی تر باشد، ریسک سرمایه گذاری در اوراق قرضه آن نیز پایین تر خواهد بود. در کشوری مانند آمریکا، این نوع سرمایه گذاری یکی از امن ترین سرمایه گذاری ها به شمار می رود.

2. اوراق قرضه شهرداری

   شهرداری ها نیز پروژه های در دست اجرا دارند که به منابع مالی زیادی نیاز دارد تا به اجرا درآیند. به همین دلیل این نهاد نیز در پی تامین آن اقدام به صدور اوراق قرضه می کند. شهرداری ها درآمدی از محل مالیات های دریافتی دارند. اگر منابع مالی مورد نیاز آن ها رقمی بیش از میزان مالیات های دریافتی باشد؛ اقدام به صدور اوراق قرضه می کنند.

3. اوراق قرضه شرکتی

کسب و کارها نیز به دنبال تامین منابع مورد نیاز خود هستند و برای رفع هزینه ها، اقدام به صدور اوراق قرضه می کنند. در مقایسه با اوراق قرضه دولتی و شهرداری، این نوع اوراق ریسک بالاتری دارد اما از سوی دیگر تنوع بیشتری نیز دارد.

بازده اوراق قرضه (Bond Yield) چیست؟

برای درک چگونگی تاثیر نرخ بهره بر قیمت اوراق قرضه، باید مفهوم بازده را درک کنید. بازده اوراق قرضه، به سود مورد انتظار بدست آمده در یک سرمایه گذاری با درآمد ثابت، در طی یک دوره زمانی خاص گفته می شود که به صورت نرخ بهره یا درصدی بیان می شود و میزان آن، مبلغی است که یک سرمایه گذار از اوراق قرضه دریافت می کند.

با این حال، بازده اوراق تابعی از قیمت آن است و در صورتی که قیمت تغییر کند، بازده نیز از قیمت اسمی آن متفاوت خواهد بود. چندین حالت مختلف برای محاسبه بازده اوراق وجود دارد. این محاسبات شامل بازده تا سر رسید (YTM)، بازده معادل اوراق (BEY) و بازده موثر سالانه (EAY) است. ما در اینجا از روش بازده تا سر رسید (yield to maturity – YTM) استفاده خواهیم کرد.

بازده تا سر رسید یک اوراق قرضه، نرخ تنزیلی است که می توان از آن برای تعیین ارزش فعلی کلیه جریان های نقدی آتی یک اوراق قرضه استفاده کرد. (به ارزش فعلی پولی که در آینده کسب می شود تنزیل جریان های نقد آتی گفته می شود. برای مثال در اقتصادی با نرخ سود بانکی ۲۰ درصد، ارزش ۱۰۰۰ تومانی که سال بعد به دست بیاید ۲۰ درصد کمتر از زمان حال است.  یعنی ۱۰۰۰ تومان در سال بعد معادل ۸۳۰ تومان حال حاضر (یعنی ۱۰۰۰ تقسیم بر (۱+نرخ بهره)) است. دارایی های سال های آینده با نرخ تنزیل به قیمت فعلی تبدیل می شوند. نرخ تنزیل، نرخ سود بدون ریسک است.)

به عبارت دیگر، در این روش قیمت اوراق قرضه برابر است با مجموع جریانات نقدی (سودهای دوره ای). هر جریان نقدی با استفاده از نرخ تنزیلی که همان نرخ بازده است محاسبه می شود. بنابراین، هر زمان بازده اوراق قرضه افزایش پیدا کند، قیمت آن کاهش پیدا می کند و هر چه بازده کاهش یابد، قیمت اوراق نیز افزایش می یابد.

چگونه بازده اوراق قرضه را محاسبه کنیم؟

سرمایه گذاران با خرید اورق قرضه، به ناشران اوراق وام می دهند. در عوض ناشران نیز موافقت می کنند که سود اوراق را تا زمان سر رسید آن بپردازند و همینطور اصل اوراق را در سر رسید آن باز پرداخت کنند. ساده ترین راه برای محاسبه بازده اورق قرضه، تقسیم کوپن آن بر ارزش اسمی اوراق است که به آن نرخ کوپن (Coupon rate) می گویند.

به عنوان مثال اگر ارزش اوراق قرضه (Bond Face Value) ۱۰۰۰ دلار و سود سالانه (Coupon Payment​) آن ۱۰۰ دلار باشد، نرخ کوپن آن ۱۰ درصد خواهد بود. با این حال گاهی اوقات اوراق قرضه بیش از ارزش اسمی یا نرخ پرمیوم (premium) معامله می شود و یا کمتر از ارزش اسمی آن با نرخ تخفیف (discount) معامله می شود که این امر بازدهی سرمایه گذار را تغییر می دهد.

رابطه بین بازده اوراق قرضه و قیمت اوراق (Bond Yield vs. Price)

همانطور که گفته شد، با افزایش قیمت، بازده اوراق کاهش پیدا می کند. به عنوان مثال فرض کنید سرمایه گذار اوراق قرضه ای را خریداری می کند که در مدت پنج سال سر رسید خواهد شد و نرخ کوپن آن سالانه ۱۰ درصد و ارزش اسمی آن ۱۰۰۰ دلار است. این اوراق هر ساله ۱۰ درصد یا ۱۰۰ دلار به عنوان سود پرداخت می کند.

اگر نرخ بازده اسمی از ۱۰ درصد بالاتر برود، سرمایه گذار تصمیم به فروش اوراق می گیرد و قیمت اوراق کاهش می یابد. برای مثال، تصور کنید نرخ بهره برای سرمایه گذاری های مشابه ۱۲.۵ درصد شود. اوراق قرضه قدیمی هنوز کوپن ۱۰۰ دلاری پرداخت می کنند در حالی که اوراق قرضه جدید ۱۲۵ دلار سالانه پرداخت می کنند. در این حالت، اوراق قرضه قدیمی دیگر برای سرمایه گذار جذاب نخواهد بود.

اگر صاحب اوراق اصلی بخواهد اوراق قرضه خود را بفروشد، باید قیمت را کاهش دهد تا کوپن های پرداختی به همراه سر رسید، ارزشی برابر با ۱۲ درصد داشته باشد. یعنی سرمایه گذار قیمت اوراق را از ۱۰۰۰ دلار به ۹۲۷.۹۰ دلار کاهش می دهد. برای درک کامل اینکه چرا ارزش اوراق قرضه به این صورت قیمت گذاری شد، باید کمی بیشتر در مورد ارزش زمانی پول بدانیم.

از طرف دیگر اگر نرخ بهره کاهش یابد، قیمت اوراق قرضه افزایش خواهد یافت، زیرا کوپن های آن ها جذابیت بیشتری دارند. به عنوان مثال اگر نرخ بهره برای سرمایه گذاری های مشابه به ۷.۵ درصد کاهش یابد، فروشنده می تواند اوراق را به قیمت ۱۱۰۱.۱۵ دلار بفروشد. هر چه نرخ‌ بهره کاهش بیشتری پیدا کند، قیمت اوراق قرضه قدیمی نیز بالاتر می رود و به طور معکوس هر چقدر نرخ بهره افزایش پیدا کند، قیمت اوراق کاهش می یابد.

در هر دو سناریو، نرخ کوپن فعلی دیگر برای سرمایه گذار معنایی ندارد. با این حال سرمایه گذار می تواند با تقسیم نرخ کوپن سالانه (Annual Coupon Payment) بر قیمت فعلی اوراق قرضه (Bond Price)، بازده فعلی (Current Yield) آن اوراق را محاسبه کرده و برآوردی تقریبی از بازده واقعی اوراق بدست آورد. می گوییم تقریبی چون هنوز قیمت سر رسید در این بازده محاسبه نشده است.

این روش محاسبه که بازده فعلی و نرخ کوپن را در نظر می گیرد، محاسبات ناقصی برای تعیین بازده اوراق قرضه است، زیرا ارزش زمانی پول، ارزش سر رسید یا دفعات پرداخت را در نظر نمی گیرد. برای تعیین بازده واقعی اوراق قرضه باید محاسبات پیچیده تری انجام داد.

بازده تا سررسید (Yield to Maturity-YTM)

روش بازده تا سر رسید (YTM) نرخ بازده ای است که ارزش فعلی همه جریانات نقدی آتی اوراق قرضه را با قیمت فعلی آن مقایسه می کند. این جریانات نقدی شامل کلیه پرداخت های کوپن و ارزش سر رسید آن است. محاسبه (YTM) نیازمند یک فرآیند آزمون و خطا است که می توانید با استفاده از ماشین حساب های مالی استفاده کنید. فرمول آن به شرح زیر است.

در مثال قبلی، اوراق قرضه ای با ارزش اسمی ۱۰۰۰ دلار، پنج ساله و با پرداخت کوپن سالانه ۱۰۰ دلار به ارزش ۹۲۷.۹۰ دلار رسید تا به بازدهی تا سر رسید ۱۲ درصد برسد. در آن صورت، جریانات نقدی این اوراق پنج پرداخت کوپن و ارزش سر رسید ۱۰۰۰ دلار بود. حال برای یافتن ارزش فعلی این اوراق، جریانات نقدی را با نرخ تخفیف که همان نرخ بهره ۱۲ درصد است محاسبه می کنیم تا به قیمت فعلی اوراق قرضه برسیم.

بازده معادل اوراق قرضه (Bond Equivalent Yield-BEY)

این بازده در واقع برای تعدیل اوراق قرضه ای است که پرداخت های خود را به صورت شش ماه انجام می دهد. در مثال قبلی، جریان نقدی اوراق قرضه به صورت سالانه پرداخت می شد. بنابراین، در آن مثال YTM و BEY با یکدیگر برابر بودند، اما اگر پرداخت کوپن به صورت شش ماهه انجام شود، این دو با یکدیگر برابر نخواهند بود.

در مثال قبل اگر پرداخت ها به صورت شش ماه انجام شود، پرداخت کوپن باید با سود ۵.۹۷۹ درصد صورت پذیرد. حال برای محاسبه BEY تنها کافی است که نرخ بهره YTM شش ماه را در ۲ ضرب کنیم تا BEY سالانه بدست آید. در این مثال برابر خواهد بود با ۱۱.۹۵۸ درصد. می بینید که اگر فاصله پرداخت ها کمتر شود، نرخ بهره نیز کاهش پیدا می کند. این بدان دلیل است که ارزش زمانی پول متفاوت است. وقتی شما ۵۰ دلار را در وسط سال و ۵۰ دلار را در پایان سال دریافت می کنید، نسبت به زمانی که تمام ۱۰۰ دلار را در پایان سال دریافت می کنید، سریع تر به پول خود رسیده اید.

بازده موثر سالانه (Effective Annual Yield-EAY)

مشکلی که BEY‌ دارد این است که ارزش زمانی پول را در نظر نمی گیرد. برای اینکه بتوانیم این ارزش را نیز در محاسبات لحاظ کنیم، باید از (EAY) استفاده کنیم. محاسبات این شاخص به صورت زیر است.

فرض کنیم YTM نیم ساله ۵.۹۷۹ درصد باشد، در این صورت می بینیم که EAY برابر خواهد شد با ۱۲.۳۲ درصد. این به علت بهره مرکبی است که بر روی بازده اوراق می آید و باعث می شود EAY از BEY بیشتر باشد.

بازده تا سر رسید، بازده معادل اوراق قرضه و بازده موثر سالانه تنها چند نمونه از روش های محاسبه بازده اوراق قرضه بودند که در این مطلب گفته شد. اما روش های دیگری نیز برای محاسبه بازده اوراق قرضه وجود دارد که خواننده مشتاق می تواند آن ها را فرابگیرد. از این جمله می توان به درصد بازدهی سالانه (annual percentage yield) یا APY اشاره کرد.

در این روش نرخ واقعی بازده در سپرده گذاری را با در نظر گرفتن اثر سود مرکب محاسبه می کنند. البته در خرید اوراق از آنجایی که کوپن به صورت نقدی پرداخت می شود، سود مرکب لحاظ نمی شود. روش دیگر نرخ درصد سالانه است که در آن هزینه های اضافی مربوط به معامله را در نظر می گیرد اما سود مرکب را لحاظ نمی کند. سرمایه گذاران در اوراق قرضه قابل فراخوانی نیز می توانند از بازده تا فراخوانی یا (yield to call-YTC) استفاده کنند. در این اوراق هر زمان خریدار فراخوانی کند، اصل و فرع اوراق به وی پرداخت می شود و لازم نیست تا پایان سر رسید، اوراق را نگه دارد. بدیهی است که در صورت فراخوانی زودتر از سر رسید، نرخ بهره محاسبه شده کمتر از نرخ بهره تا سر رسید خواهد بود.

پیچیدگی های محاسبه بازده اوراق قرضه ( Bond’s Yield)

چند عامل وجود دارد که می تواند محاسبه بازده اوراق را پیچیده تر کند. به عنوان مثال در مثال های قبلی فرض بر این بود که این اوراق ۵ ساله، دقیقه پنج سال تا سر رسید فاصله داشته باشند که به ندرت اتفاق می افتد. معمولا خریداران اوراق قرضه نمی توانند به این سرعت اوراق قرضه خود را بفروشند.

هنگام محاسبه بازده اوراق قرضه می توان دوره های کسری را محاسبه کرد. اما این موضوع کمی پیچیدگی به محاسبات اضافه می کند.

به عنوان مثال تصور کنید اوراق قرضه ای چهار سال و هشت ماه تا سر رسید فاصله دارد. برای محاسبه بازده می توان بازده را به حالت اعشاری تبدیل کرد تا چهار ماه سپری شده را جبران کند اما فروشنده اوراق، ۴ ماه اوراق را در دست داشته و تا پرداخت نیم ساله آن تنها ۲ ماه باقی مانده است، بنابراین باید اوراق را با سود تعهدی (Accrued Interest) تعدیل کرد تا فروشنده نیز سود نگهداری ۴ ماه اوراق را دریافت کند.

معمولا اوراق قرضه را به دو صورت قیمت تمیز (Clean price) که سود تعهدی را شامل نمی شود و قیمت کثیف (Dirty price) که این سود را شامل می شود ارائه می کنند. با این حال در ترمینال هایی مانند بلومبرگ یا رویترز، هنگامی که اوراق قرضه مظنه گذاری می شوند، از قیمت تمیز استفاده می شود.

سرمایه گذاران چگونه از بازده اوراق استفاده می کنند؟

اوراق قرضه تنها برای تامین مالی دولت ها و شرکت ها نیست. در واقع می توان از بازده اوراق قرضه برای تحلیل گسترده تر اوضاع اقتصادی کشور یا اوضاع یک شرکت استفاده کرد.

این تحلیل ها معمولا با استفاده از نموداری به نام منحنی بازده انجام می شود. در منحنی بازده، سرمایه گذاران بازده اوراق را در طیف وسیعی از سر رسید‌ها مشاهده می کنند و می توانند با بررسی آن از وضعیت اقتصادی مطلع شوند. همچنین بازده اوراق قرضه دولتی به عنوان معیاری برای تامین مالی بلند مدت استفاده می شود.

به عنوان مثال وقتی اوراق قرضه خزانه‌ داری ۴ درصد است، سرمایه گذاران این اوراق را به عنوان سود معیار برای سرمایه گذاری استفاده می کنند. چرا که فرض بر این است که دولت نکول نمی کند. حال سایر اوراق قرضه را با این سود مقایسه می کنند. شرکت هایی که می توانند سود بیشتری نسبت به آنچه دولت ارائه می کند، ارائه کنند، می توانند در بازار اوراق قرضه به تامین مالی بپردازند و شرکت هایی که به اندازه کافی بهره وری ندارند، از بازار خارج می شوند.

اوراق قرضه آمریکا (U.S. Government Bills, Notes and Bonds)

اوراق قرضه ایالات متحده آمریکا و بدهی های آن به سه بخش زیر تقسیم می شوند.

• اسناد (Bill)

بدهی های با سر رسید یک سال یا کمتر از آن را اسناد (Bill) می گویند.

• اوراق (Note)

 بدهی های با سر رسید دو سال تا ده سال را اوراق (Note) می گویند.

• اوراق بلند مدت (Bond)

 بدهی های با سر رسید ده سال تا سی سال را اوراق قرضه (Bond) می گویند.

در بازار اوراق قرضه آمریکا اصطلاح «کوپن صفر» به این معنی است که برای این بدهی، هیچ کوپنی پرداخت نمی شود.

این بدهی ها در سر رسید، دقیقا به قیمت اسمی فروخته می شود. به عنوان مثال اگر خزانه داری، سندی به قیمت ۱۰۰۰ دلار داشته باشد، سرمایه گذار مبلغی کمتر از ۱۰۰۰ دلار برای این سند پرداخت می کند و در زمان سر رسید معادل، ۱۰۰۰ دلار را به طور کامل دریافت می کند.

در این مثال اگر فرض بگیریم سر رسید این سند ۶ ماهه بوده و سرمایه گذار در ابتدا ۹۸۰ دلار برای آن پرداخت کرده باشد، این فرد در مدت شش ماه، معادل ۲۰ دلار سود کرده و یا به عبارت دیگر، این سند بازدهی سالانه چهار درصد بدون سود مرکب داشته است.

اسناد خزانه،‌ کوتاه‌ رین سر رسید را دارند و همیشه با کوپن صفر عرضه می شوند، در حالی که اوراق و اوراق قرضه خزانه داری آمریکا، سر رسید بلند مدتی دارند و دارای کوپن هستند.

همچنین از نرخ بهره اسناد خزانه به عنوان درصد تعادلی، برای کوپن های پرداختی ابزارهای بدهی بلند مدت تر مانند اوراق و اوراق قرضه خزانه داری آمریکا استفاده می شود. این کوپن ها به طور دوره ای، در طول عمر آن ابزار بدهی پرداخت می شوند و منجر به نرخ سود یا بازدهی معینی می شوند که می تواند برای دوره های یاد شده، نرخ سودهای غالب بازار را تحت تاثیر قرار ‌دهد و با آن ها مقایسه شود.

خزانه داری ایالات متحده، معمولا کوپن های اوراق قرضه خود را پیش از حراج اوراق قرضه اعلام می کند. این کار بدین منظور انجام می شود که سرمایه گذاران بتوانند در مورد مبلغی که می خواهند برای این اوراق پرداخت کنند، تصمیم بگیرند. اگر خزانه داری سود کوپن را نسبت به نرخ بهره غالب، بیشتر تعیین کند، ممکن است تقاضای سرمایه گذاران آنقدر قیمت اوراق را بالا ببرد که از قیمت اعلامی نیز بالاتر برود.

این امر چه تاثیری بر بازار ارزها خواهد داشت؟ اگر سرمایه گذاران خارجی قصد خرید اوراق خزانه داری آمریکا در یک حراجی را داشته باشند، برای خرید این اوراق باید دلار آمریکا نیز بخرند. دقیقا به همین دلیل است که وقتی شرایط جغرافیایی سیاسی در هم ریخته می شود، سرمایه گذاران به سمت خرید اوراق خزانه داری ایالات متحده متمایل می شوند، زیرا این بازار، یک سرمایه گذاری امن محسوب می شود و برای انجام این کار، باید دلار آمریکا خریداری کنند و یه دلیل افزایش تقاضا برای دلار، ارزش دلار آمریکا در برابر ارز کشورهای دیگر بالاتر خواهد رفت.

همچنین وقتی ذهنیت سرمایه گذاران بین المللی، به سمت افزایش اشتهای ریسک پذیری سوق پیدا می کند و سنتیمنت بازار مثبت باشد، دیدگاه معقول برای قیمت اوراق خزانه داری آمریکا نزولی و برای بازده اوراق، صعودی خواهد بود. چرا که این سرمایه گذاران، به دنبال خرید دارایی های با بیشترین بازده می روند و این بازده، عموما در دارایی ها و ارزهایی غیر از دلار آمریکا ارائه می شود.

ارزهایی که اغلب مورد توجه سرمایه گذاران ریسک پذیر قرار دارند، ارزهای با بازدهی بالاتر مانند دلار نیوزلند و استرالیا هستند. این ارزها به دلیل کسری حساب جاری (خالص جریان پول از خارج به داخل کشور) زیاد خود، نرخ سود بالاتری را برای جبران خطر کاهش ارزش پول ملی خود ارائه می دهند. بازده بالاتر این ارزها و اوراق قرضه دولتی آن ها برای جبران ریسک اضافی سرمایه گذاران ارائه می شوند. معامله گرانی که به دنبال معامله حملی (Carry Trade) هستند در این نوع شرایط، اقدام به کسب سود می کنند.

همانطور که گفته شد، در زمان هایی که ریسک گریزی افزایش می یابد، تقاضا برای دارایی های خزانه داری آمریکا افزایش یافته و این امر بازده آن ها را کاهش می دهد. به دلیل اینکه در این زمان‌، سرمایه گذاران ترسیده و تنها به دنبال محافظت از پول خود هستند. ارزهای مورد علاقه در این شرایط بازار، به عنوان دارایی های امن شناخته شده و شامل دلار آمریکا (USD)، فرانک سوئیس (CHF) و ین ژاپن (JPY) هستند. معامله گرانی که به دنبال معامله حملی هستند، در این شرایط ریسک گریزی به دنبال سرمایه گذاری نیستند.

نمودار اوراق قرضه آمریکا

برای پیدا کردن نمودار اوراق قرضه آمریکا و بازدهی آن با سر رسید‌های متفاوت، می توان از سایت های معتبر اقتصادی و معامله گری استفاده کرد. نماد این اوراق ها در پلتفرم های مختلف، ممکن است اندکی با یکدیگر تفاوت داشته باشد. به طور مثال، نماد بازدهی اوراق قرضه ۱۰ ساله آمریکا با US GOVERNMENT BONDS 10 YR YIELD یا US10Y نمایش داده می شود.

در اینجا برای شما از سه منبع معتبر و متفاوت، برای دسترسی راحت تر به این نمودارها را آورده ایم.

سایت تریدینگ ویو (Tradingview)

• نمودارهای بازدهی اوراق قرضه کشورهای معتبر جهان با سر رسیدهای متفاوت
• نمودارهای بازدهی اوراق قرضه آمریکا با سر رسیدهای متفاوت
• نمودار بازدهی اوراق قرضه ۱۰ ساله آمریکا
• نمودارهای بازدهی اوراق قرضه ناحیه اروپا با سر رسیدهای متفاوت

سایت اینوستینگ (investing)

• نمودارهای بازدهی اوراق قرضه کشورهای معتبر جهان با سررسیدهای متفاوت
• نمودار بازدهی اوراق قرضه ۱۰ ساله آمریکا

سایت تریدینگ اکونومیست (Tradingeconomics)

• نمودارهای بازدهی اوراق قرضه ۱۰ ساله کشورهای معتبر جهان
• نمودار بازدهی اوراق قرضه ۱۰ ساله آمریکا

نسبت تقاضا به عرضه (bid to cover ratio)

معیار اصلی تقاضای اسناد، اوراق و اوراق قرضه خزانه داری آمریکا همان چیزی است که به آن «نسبت تقاضا به عرضه» گفته می شود. نسبت bid to cover، نسبت حجم اوراق قرضه ای که موسسات و سرمایه گذاران، متقاضی آن هستند را با حجم اوراق بدهی که واقعا برای فروش گذاشته شده است، مقایسه می کند. به عنوان مثال اگر خزانه داری ۱۰ میلیارد دلار اسناد خزانه داری برای فروش در حراجی پیشنهاد دهد و سرمایه گذاران ۱۵ میلیارد دلار پیشنهاد وارد کرده باشند، نسبت تقاضا به عرضه ۱.۵ خواهد بود.

نسبت بالای btc به معنای موفقیت در حراجی است و این معمولا به نفع ارز مربوطه تمام می شود. چرا که سرمایه گذاران برای خرید اوراق قرضه ای که درخواست آن را دارند، باید آن ارز را خریداری کنند. این اطلاعات مهم پس از اتمام حراجی های بزرگ خزانه داری و همچنین پس از حراج اوراق قرضه در سایر کشورها، برای عموم منتشر می شود.

به طور معمول، موفقیت حراج خزانه داری، بر اساس نسبت bid to cover در هر حراج نسبت به حراجی های قبلی بررسی می شود. اگر حراج با داشتن نسبت btc بالاتر نسبت به حراج های قبلی باشد، آن حراجی موفقیت آمیز تلقی می شود.

برخی از تحلیلگران معتقدند که حراج‌ اوراق خزانه داری آمریکا در صورتی که نسبت پوشش ۲ یا بیشتر داشته باشد، بسیار موفق خواهد بود. به همین ترتیب در صورتی که این نسبت پایین تر از یک باشد، به معنای تقاضای پایین برای آن حراجی است. عدم موفقیت حراج، به کاهش ارزش دلار منتهی می شود چرا که سرمایه گذاران خارجی، تقاضای کمتری برای خرید اوراق قرضه آمریکا و در نتیجه دلار آمریکا خواهند داشت.

آیا خرید اوراق قرضه دارای ریسک است!؟

هنگام سرمایه گذاری روی اوراق قرضه دو ریسک نرخ بهره و ریسک اعتبار (Credit Risk) وجود دارند که باید ارزیابی شود. اگر چه تمرکز ما در اینجا بر روی ریسک نرخ بهره و تاثیر نرخ بهره بر روی قیمت گذاری اوراق قرضه است، اما یک سرمایه گذار باید در مورد ریسک اعتباری این اوراق نیز آگاه باشد و بداند که آیا صادر کننده این اوراق چقدر اعتبار دارد و چقدر احتمال نکول (عدم بازپرداخت بدهی) این اوراق وجود دارد.

ریسک نرخ بهره به معنی ریسک تغییر قیمت اوراق قرضه به دلیل تغییر در نرخ بهره است. تغییر در نرخ بهره کوتاه مدت، در مقابل نرخ بهره بلند مدت، می تواند از روش های مختلف بر قیمت اوراق قرضه مختلف تاثیر بگذارد. همچنین ریسک اعتباری به این معنی است که ناشر اوراق قرضه سود برنامه ریزی شده یا اصل پول را باز پرداخت نمی کند. احتمال وقوع رویداد اعتباری منفی یا نکول بر روی قیمت اوراق قرضه تاثیر می گذارد. هر چه ریسک وقوع نکول که بر مبنای درجه اعتبار صادر کننده اوراق تعیین می شود بیشتر منفی باشد، سرمایه گذاران تقاضای بازده بالاتری برای این اوراق دارند.

سرمایه‌ گذاران، اوراق خزانه داری آمریکا را بدون ریسک نکول در نظر می گیرند. به عبارت دیگر، سرمایه گذاران بر این باورند که دولت آمریکا قطعا سود و اصل سرمایه پرداخت شده برای خرید اوراق قرضه خزانه داری آمریکا را باز پرداخت خواهد کرد. با توجه به این نکته، اوراق قرضه شرکتی و اوراق قرضه منتشر شده توسط برخی از شهرداری ها که دارای ریسک بیشتری هستند، می توانند ریسک قابل توجهی در قبال پرداخت کوپن (سودهای میان دوره ای) یا حتی ریسک عدم باز پرداخت قیمت اسمی اوراق در سر رسید را به همراه داشته باشند.