آموزش
کاربرد قانون ۸۰/۲۰ یا اصل پارتو (Pareto principle) در معامله گری
اصل پارتو (که به عنوان قانون ۸۰/۲۰ یا قانون اقلیت های حیاتی نیز شناخته می شود) بیان می کند که برای بسیاری از رویدادها، تقریباً ۸۰٪ اثرات از ۲۰٪ علل ناشی می شوند.
آیا تا به حال شنیده اید که بیشتر حجم پول در جهان در اختیار اقلیت مردم است؟ و یا در مورد این نکته توجه کرده اید که بیشتر افراد تمایل دارند در فواصل کوتاه با بهره وری بالا کار کنند، در حالیکه اکثر آن ها در بازه های زمانی طولانی و بازدهی کم فعالیت دارند. یک اصل اساسی وجود دارد که می تواند برای توصیف چنین رخدادهایی استفاده شود که آن را به عنوان “اصل پارتو (Pareto principle) یا قانون ۸۰/۲۰” می شناسند.
ممکن است برخی با قانون ۸۰/۲۰ آشنایی داشته باشند، اما حتی عده ای نام این قانون را هم نشنیده اند.
برای کسانی که اطلاعاتی در مورد آن ندارند، بر طبق آنچه که در ویکی پدیا (اصل پارتو) ذکر شده است، این نامگذاری به افتخار اقتصاددان ایتالیایی ویلفردو پارتو (Vilfredo Federico Damaso Pareto) بوده است، شخصی که در سال ۱۹۰۶ پی برد که ۸۰ درصد از زمین های موجود در ایتالیا متعلق به ۲۰ درصد جمعیت کشور است. وی در ادامه با مشاهده اینکه ۸۰ درصد از کل نخود موجود در باغ شخصی اش تنها در ۲۰ درصد از غلاف نخود وجود دارند، این قاعده را توسعه داد.
قانون ۸۰/۲۰ در مطالعات بازرگانی، فروش، اقتصاد و بسیاری از زمینه های دیگر رایج است.
چگونه قانون ۸۰/۲۰ در معاملات شما اعمال می شود؟
قانون ۸۰/۲۰ یک علم و استنباط دقیق نیست، اما راهی بسیار موثر برای درک بسیاری از جنبه های تجارت و نحوه تطابق آن ها با یکدیگر است.
همچنین تمام نسبت های ۸۰/۲۰ که در ادامه مورد بحث قرار می گیرند، باید به عنوان نسبت های تقریبی در نظر گرفته شوند. این نسب ها در واقع می توانند ۷۵/۲۵ یا ۹۰/۱۰ و غیره باشند.
اما از آنجاکه در معاملات قانون ۸۰/۲۰ بیشتر شبیه ۹۰/۱۰ یا گاهی اوقات حتی ۹۹/۱ است. احتمالا چند بار تاکنون شنیده اید که “۹۰٪ معامله گران ضرر دِه هستند و فقط حدود ۱۰٪ سود مستمر دارند”. در حالی که مشخص کردن نسبت دقیق معامله گرانی که پول درمی آورند در مقابل کسانی که پول از دست می دهند تقریباً غیر ممکن است، اما احتمالاً این عدد بین ۸۰/۲۰ و ۹۵/۵ خواهد بود.
آیا تا به حال از خود سوال کرده اید چرا معامله گری ظاهرا آنقدر دشوار است که ۸۰ یا ۹۰ درصد از معامله گران ضرر دِه هستند؟ قطعا به این موضوع فکر کرده اید و جواب آن را در ادامه می توانید پیدا کنید.
معامله گری، حرفه ای است که در آن عبارت “هر چه کمتر، بهتر” معنی پیدا می کند، اما برای اکثر مردم بسیار دشوار است که با پذیرش موارد زیر به این واقعیت دست یابند.
- ۸۰ درصد معاملات باید ساده و تقریباً بدون دردسر باشد، و تنها ۲۰ درصد است که دشوار هستند.
- ۸۰ درصد سود، از ۲۰ درصد معاملات حاصل می شود.
- ۸۰ درصد از مواقع بازار ارزش معامله را نداشته و تنها ۲۰ درصد از موقعیت های معاملاتی، ارزش ورود دارند.
- ۸۰ درصد از مواقع نباید معامله کنید و در ۲۰ درصد باقیمانده، باید در بازار حضور داشته باشید.
- ۸۰ درصد از معاملات باید در تایم فریم روزانه باشد و تنها ۲۰ درصد از معاملات باید در تایم فریم های دیگر انجام شود.
- ۸۰ درصد موفقیت در معاملات، نتیجه مستقیم روانشناسی معاملات و مدیریت سرمایه است و تنها ۲۰ درصد موفقیت، ناشی از استراتژی یا سیستم معاملاتی است.
بیایید هر یک از نکات بالا را کمی عمیق تر بررسی کنیم و ببینیم که چگونه می توانیم آن ها را در معاملات خود به کار بگیریم.
مورد اول، بسیار آسان است. بیشتر کاری که ما به عنوان معامله گر انجام می دهیم، این است که جلوی کامپیوترهای خود می نشینیم و به افزایش، کاهش یا رنج زدن قیمت ها نگاه می کنیم. انجام این کار بر اساس معیارهای هیچ شخصی، دشوار نیست. شما می توانید یک کودک ۵ ساله را در مقابل نمودار قرار دهید و از آن ها بپرسید که مسیر بعدی قیمت کجاست و احتمالاً بیشتر اوقات درست متوجه می شوند. نکته اینجاست که تعیین جهت بازار و یافتن معاملات سخت نیست، معامله گران آن را سخت می کنند!
استراتژی معاملاتی که استفاده می کنید نیازی به الگوریتم های پیچیده، شمارش امواج یا تفسیر انبوهی از اندیکاتورها ندارد. در واقع، اکثر معامله گران با امتحان کردن روش های معاملاتی متعدد، زیر بار داده ها تسلیم شده و باید زمان طولانی سپری شود تا بفهمند که در حال پیچیده کردن یک روند ساده هستند.
بخش بخش اصلی دشواری معامله گری، کنترل خود از طریق معامله نکردن زیاد، ریسک نکردن بیش از حد در هر معامله، عدم بازگشت به بازار و باز کردن معامله جدید پس از یک سود یا ضرر بزرگ و موارد دیگر است.
به طور خلاصه، کنترل رفتار، مدیریت احساسات، طرز فکر و همچنین مدیریت صحیح سرمایه، سخت ترین بخش های معامله گری را تشکیل می دهند. احتمالاً معامله گران حدود ۲۰٪ از زمان خود را صرف تمرکز بر روی این جنبه های دشوار معامله گری می کنند، در حالیکه باید حدود ۸۰٪ از زمان را به این امور اختصاص دهند.
باید در نظر داشت که بیشتر سود معاملات، از درصد کمی از معاملات حاصل می شود. نکته مهم در این بخش این است که میزان حد ضرر خود را باید به گونه ای تعیین کنید که با میزان ارزش دلاری آن راحت هستید و توانایی پذیرش آن مقدار ضرر را دارید.
در معاملات خود مقدار ریسک به ریوارد (Risk to Reward Ratio) را حداقل ۳ انتخاب کنید تا بتوانید آزادی عمل بیشتری در انجام معاملات داشته باشید. به این ترتیب، حتی اگر معاملات ضرر ده بیشتری نسبت به معاملات سود ده خود داشته باشید، باز هم می توانید در پایان سال بازدهی بسیار خوبی داشته باشید.
اکثر معامله گران تمایل دارند که تعداد معاملات زیادی را داشته باشند و این تصادفی نیست که حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد آن ها پول خود را از دست می دهند، زیرا بیش از حد معامله می کنند. این دسته از معامله گران به اندازه کافی صبور یا منضبط نیستند که منتظر بمانند تا استراتژی آن ها مورد تایید قرار بگیرد و به آن ها یک سیگنال ورود با احتمال موفقیت بالا بدهد.
آیا ارتباط بین این واقعیت را متوجه می شوید که حدود ۸۰ درصد معامله گران در همان مدت زمانی که بازار واقعاً ارزش معامله کردن را ندارد، پول خود را از دست می دهند؟ بازارها بسیار تغییر می کنند و در بسیاری از مواقع معامله کردن بی معنی است.
به عنوان یک معامله گر، وظیفه ما این است که حرکات قیمت را تجزیه و تحلیل کنیم و نظم و انضباط داشته باشیم که در جریانات بی معنی قیمت اقدام به معامله نکنیم و منتظر شرایط مساعد بازار (۲۰ درصد) باشیم که ارزش ورود به معامله را دارد.
اصلی ترین موردی که حرفه ای ها را از مبتدی ها در معامله گری متمایز می کند، صبر است و نه خرید و فروش بیش از حد.
اکثر معامله گران با معامله کردن بیش از حد، مزیت معاملاتی خود را از بین می برند و در نتیجه، به جای اینکه منتظر ۲۰ درصد شرایط مناسبی باشند که بازار واقعا ارزش ورود را دارد، ۸۰ تا ۱۰۰ درصد مواقع بدون اینکه کمترین کنترلی بر احساسات خود داشته باشند، اقدام به باز کردن معامله می کنند.
معامله گران باید قانون ۸۰/۲۰ را در معامله گری به خاطر بسپارند. اگر فکر می کنید که حدود ۸۰ درصد از مواقع در حال ترید کردن هستید، باید عادات معاملاتی خود را ارزیابی کرده و تنها در ۲۰ درصد مواقع معامله کنید و ۸۰ درصد دیگر را نظاره گر بازار باشید!
”این قانون به این معنی است که ۸۰ درصد از نتایج، از ۲۰ درصد ورودی ها (تلاش ها) حاصل می شود. همانطور که پارتو در تحقیقات خود نشان داد، این قاعده به معنایی بسیار تقریبی به نسبت ۸۰/۲۰ نزدیک است، اما در بسیاری از موارد، این نسبت می تواند بسیار بالاتر باشد. برای مثال، نسبت ۹۹/۱ ممکن است به واقعیت نزدیک تر باشد.”
یارو استارک (Yaro Starak)
در اینجا به بررسی دلایلی که چرا تمرکز بر نمودارهای روزانه بسیار مفیدتر از تایم فریم های پایین تر است، پرداخته نمی شود؛ اما ارتباطی مستقیم با قانون ۸۰/۲۰ وجود دارد.
اکثر معامله گران درگیر معاملات نمودارهایی با تایم فریم پایین تر هستند و بیشتر آن ها پول خود را از دست می دهند، زیرا احتمالاً فقط ۲۰٪ از معامله گران بر روی نمودارهایی با تایم فریم بالاتر مانند نمودار روزانه یا چهار ساعته تمرکز می کنند و درآمد ثابتی دارند.
اکثر معامله گران تمایل دارند که حرکات دقیق و جزیی قیمت را در تایم فریم های کوچکتر تماشا کنند، درست مثل اینکه گویا با اعداد متحرک و رنگ های چشمک زن مسحور می شوند. متأسفانه، این امر برای بسیاری از معامله گران تا حدودی به یک اعتیاد تبدیل می شود که به سرعت حساب های آن ها را به نابودی می کشاند.
تا به اینجا مطرح شد که چگونه می توان از طریق مدیریت سرمایه و نسبت ریسک به پاداش مناسب، کسب درآمد کرد. البته گفته نشد که شما به عنوان یک معامله گر می توانید بدون داشتن استراتژی، معاملاتی موثر در تمام زمان ها داشته باشید، زیرا مدیریت سرمایه و کنترل احساسات بسیار مهم تر از یافتن یک استراتژی معاملاتی است. در معامله گری به دنبال جام مقدس نباشید!
معامله گر باید ۸۰٪ از زمان و انرژی خود را بر روی مدیریت سرمایه، روانشناسی معامله و انضباط در معامله گری بگذارد و حدود ۲۰٪ بر روی تجزیه و تحلیل نمودارها متمرکز شود. اگر این کار به طور مداوم صورت بگیرد، تغییرات بسیار مثبتی در روند معاملاتی مشاهده خواهد شد.
استفاده از یک روش معاملاتی مؤثر که درک و پیاده سازی آن نیز آسان باشد، به شما شفافیت ذهنی و زمان کافی می دهد تا ۸۰ درصد روی مدیریت سرمایه و نظم و انضباط تمرکز داشته باشید و تنها ۲۰ درصد از انرژی ذهنی خود را صرف تجزیه و تحلیل بازارها و یافتن موقعیت معاملاتی بکنید. بسیاری از معامله گران هرگز حتی به این نقطه نمی رسند، زیرا هنوز در تلاشند تا بفهمند که چگونه می توانند درک درستی از سیستم معاملاتی خود داشته باشند.
با قانون ۸۰/۲۰ چگونه مسیر صحیح را بیابیم؟
تاریخچه معاملات خود را از ابتدای سال تا به امروز مرور کنید تا متوجه شوید چه تعداد از ضررهایی که متحمل شده اید در معاملاتی بوده که بر طبق برنامه معاملاتی (Trading Plan) انجام شده و چه تعداد در نتیجه معاملات تصادفی از نوع احساسی و قمارگونه بوده است. با انجام این کار پی می برید که تقریبا ۸۰% از ضررهای شما در مواقعی بوده است که از روی احساسات وارد بازار شده اید و تنها ۲۰% مرتبط با استراتژی شماست!
مفهوم کلی این قانون این است که شما می توانید با اجتناب از معاملات هیجانی، حدود ۸۰ درصد از ضررهای معاملاتی خود را کاهش دهید.
اولین گام برای معامله با “ذهنیت ۸۰/۲۰” تسلط بر یک استراتژی معاملاتی ساده است. با انجام این کار پایه و اساس لازم را بدست می آورید تا زمان خود را بیشتر صرف عوامل واقعی پول ساز، یعنی مدیریت سرمایه و کنترل وضعیت ذهنی خود بکنید.
بنابراین، در صورتیکه قانون ۸۰/۲۰ در معاملات با ترکیب یک استراتژی معاملاتی ساده و تمرکز قوی بر مدیریت سرمایه و روانشناسی به بهترین وجه اعمال شود، هم افزایی این دو عامل، ترکیب بسیار قوی برای کسب درآمد در بازار ایجاد می کند.
کاربرد در اقتصاد
مشاهده اولیه در ارتباط با جمعیت و ثروت بود. پارتو متوجه شد تقریباً ۸۰٪ از ایتالیا متعلق به ۲۰٪ از جمعیت آن است. وی سپس تحقیقاتی را در مورد کشورهای مختلف انجام داد و در کمال تعجب متوجه شد که توزیع مشابهی در آن ها اعمال می شود.
نموداری که نابرابری را بسیار آشکار و قابل درک جلوه داده است، به اصطلاح تأثیر “شیشه شامپاین“، در گزارش برنامه توسعه سازمان ملل در سال ۱۹۹۲ وجود داشت که نشان می داد توزیع درآمد جهانی بسیار نابرابر است، زیرا که ۲۰٪ ثروتمند جمعیت جهان، ۸۲٫۷٪ از درآمد جهان را کنترل می کنند. با این حال، شاخص “جینی” جهان نشان می دهد که توزیع ثروت کشورهای مختلف بسیار متفاوت است.
| درصد جمعیت | درآمد |
| ثروتمندترین ۲۰٪ جامعه | ۸۲٫۷۰٪ |
| دومین ۲۰٪ ثروتمند جامعه | ۱۱٫۷۵٪ |
| سومین ۲۰٪ ثروتمند جامعه | ۲٫۳۰٪ |
| چهارمین ۲۰٪ ثروتمند جامعه | ۱٫۸۵٪ |
اصل پارتو همچنین در اعمال مالیات قابل مشاهده است. در آمریکا در فواصل سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ و همچنین در سال ۲۰۱۶، ۲۰٪ برتر از لحاظ درآمدزایی تقریباً ۸۰ تا ۹۰ درصد مالیات به دست آمده را پرداخت کردند.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که اگر چه ارتباط هایی از این دست با شایسته سالاری وجود داشته است، اما نباید این اصل را با پیامدهای بیشتر اشتباه گرفت. همانطور که آلساندرو پلچینو در دانشگاه کاتانیا در ایتالیا اشاره می کند، سایر صفات لزوماً با یکدیگر ارتباط ندارند. او و سایر محققان با استفاده از استعداد به عنوان نمونه و جمله «حداکثر موفقیت هرگز با حداکثر استعداد مطابقت ندارد و بلعکس» به این نتیجه رسیدند که برخی فاکتورها به شانس بستگی دارند.
فیزیکدان ویکتور یاکوفنکو از دانشگاه مریلند، کالج پارک و ای سی سیلوا، داده های درآمدی که از سرویس درآمد داخلی ایالات متحده برگرفته شده بود را از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۱ تجزیه و تحلیل کرد و دریافت که توزیع درآمد در بین طبقه فوقانی (۱–۳٪ از جمعیت) از اصل پارتو پیروی می کند.
این اصل ممکن است در هر حالت بهترین استراتژی نباشد. نکته اصل پارتو این است که بدانیم اکثر چیزهای زندگی به طور مساوی توزیع نمی شوند. بر اساس این تصمیم گیری در مورد اختصاص زمان، منابع و تلاش کنید:
- به جای گذراندن ۱ ساعت برای تهیه مقاله یا وبلاگ که مطمئن نیستید به آن نیاز دارید، ۱۰ دقیقه را به فکر ایده های خود اختصاص دهید. سپس ۵۰ دقیقه برای نوشتن در مورد بهترین ها وقت بگذارید.
- به جای صرف ۳ ساعت خواندن ۳ مقاله در عمق، ۵ دقیقه به ۱۲ مقاله (۱ ساعت) بپردازید و سپس هر یک ساعت را در دو مقاله برتر (۲ ساعت) بگذرانید.
ممکن است این تکنیک ها منطقی باشند یا منطقی نباشند، نکته این است که بدانید شما می توانید روی ۲۰٪ مهم تمرکز کنید.
در آخر، فکر نکنید که اصل پارتو به معنای انجام تنها ۸۰٪ کار مورد نیاز است. شاید درست باشد که ۸۰٪ یک پل در ۲۰٪ اول زمان ساخته شده است، اما برای این کار هنوز به بقیه پل احتیاج دارید. شاید درست باشد که ۸۰٪ مونا لیزا در ۲۰٪ اول زمان نقاشی شده است، اما این شاهکار بدون جزئیات به وجود نمی آمد. اصل پارتو یک مشاهده است، نه یک قانون از طبیعت.
آموزش
بروکر (Broker) چیست؟ انواع کارگزار معاملاتی و تفاوت آن ها با صرافی
بروکر که در زبان فارسی به آن کارگزاری می گویند، یک شخص یا شرکتی است که از طرف مشتریان خود مجاز به خرید و فروش سهام یا انجام سایر سرمایه گذاری های مالی باشد.
یکی از مشکلات اصلی کاربران ایرانی بازار فارکس (Forex)، به ویژه کسانی که به تازگی وارد این بازار مالی شده اند، انتخاب بروکر یا کارگزاری معتبر و مناسب است. به طور کلی بروکرها در انواع مختلف همچون کارگزاری های سرمایه گذاری، کارگزاری های املاک و مستغلات و کارگزاری های بیمه، خدمات متفاوتی را به مشتریان ارائه می دهند. صرف نظر از نوع بروکر و صنعت مرتبط با آن، به فرد یا شرکتی که به عنوان یک واسطه بین دو طرف معامله عمل کند، بروکر (Broker) می گویند. در این مطلب سعی کرده ایم به زبان ساده در پاسخ به سؤالات بروکر چیست؟ معیار انتخاب آن برای ایرانیان چیست و چه بروکرهایی برای ایرانیان مناسب است؟ توضیحاتی را ارائه دهیم؛ پس تا پایان همراه ما باشید.
مفهوم بروکر (Broker)
بروکر که در زبان فارسی به آن کارگزاری می گویند، یک شخص یا شرکتی است که از طرف مشتریان خود مجاز به خرید و فروش سهام یا انجام سایر سرمایه گذاری های مالی باشد.
در واقع بروکرها به عنوان یک واسطه انجام معاملات مالی را میان فروشندگان، خریداران و انواع بازارهای مالی؛ مانند اوراق بهادار و فارکس تسهیل می کنند. بروکرها تضمین کننده درست انجام شدن معاملات هستند و اطلاعات لازم را در اختیار طرفین معامله قرار می دهند.
از آنجایی که بازارهای مالی همچون بورس و فارکس تنها به بروکرهای تأیید شده اجازه فعالیت می دهند، لازم است در هنگام انتخاب کارگزاری به این نکته توجه داشته باشید. در نهایت کارگزاری ها نیز در قبال خدماتی که ارائه می دهند،کارمزد دریافت کرده و کسب درآمد می کنند.
بروکر رگوله شده (Regulated broker) چیست؟
اغلب بروکرها با دریافت مجوزهای لازم فعالیت قانونی داشته و تحت نظر نهادهای دولتی فعالیت می کنند. به این گروه از بروکرهای قانون گذاری شده و تحت نظارت بروکرهای رگوله (Regulated broker) گفته می شود. از آنجایی که بروکرهای رگوله از مقررات خاصی پیروی کرده و قانونمند هستند، کاربران آن ها می توانند با خیال آسوده به انجام معاملات بپردازند.
بروکرها چگونه کسب درآمد می کنند؟
بروکرها برای انجام هر معامله خرید یا فروش، مقداری پول به عنوان کمیسیون (Commission) و یا اسپرد (Spread) اخذ می کنند. درآمد بروکرهای فارکس از این طریق بدست می آید.
معامله گران با ثبت هر سفارش خرید یا فروش، مبلغی را به عنوان کارمزد معامله به بروکر پرداخت می کنند. در واقع این روش درآمدزایی اغلب در شرکت های کارگزاری که سرویس های کاملی را ارائه می دهند (Full-service brokerage firm) دیده می شود.
در مقابل اگر سرمایه گذاران شخصاً حساب کارگزاری خود را مدیریت کرده و از یک بروکر آنلاین برای خرید و فروش و سرمایه گذاری استفاده کنند، می توانند بدون پرداخت حق کمیسیون به ثبت سفارش بپردازند. اما این بدان معنا نیست که این گروه از کارگزاری ها درآمدزایی نداشته باشند؛ این بروکرها از روش های دیگر همچون موارد زیر کسب درآمد می کنند.
- کسب سود از طریق مبالغ نقدی موجود در حساب کاربران
بسیاری از سرمایه گذاران مبالغ اندکی را در حساب های بروکر خود نگهداری می کنند. بروکرها این مبالغ را به یک حساب سپرده انتقال می دهند. بخش کوچکی از این سود به حساب کاربران واریز شده و بخش اعظم آن را بروکرها برداشت می کنند.
- فروش معاملات به مارکت میکرها (Market Makers)
یکی دیگر از روش های درآمدزایی بروکرهای آنلاین، فروش معاملات به مارکت میکرها (بازارساز) است. با انجام این کار به ازای هر معامله کمیسیون اندکی به بروکر پرداخت می شود. این امر سبب افزایش هزینه و کند شدن معاملات می شود. اما با این حال به ندرت معامله گران متوجه این موضوع می شوند.
- هزینه های مشاوره
برخی از بروکرهایی که دارای مجوزهای لازم مشاوره مالی هستند؛ در ازای ارائه مشاوره های حرفه ای مبالغی را از مشتریان دریافت می کنند. به عنوان مثال، کاربران می توانند در مورد خرید و فروش یک سهام خاص از مشاوران مالی راهنمایی بگیرند.
- هزینه های مربوط به اسپردها
علاوه بر موارد قبلی بروکرهای بازار سهام می توانند از اسپردها نیز درآمد کسب کنند. در واقع بروکرها می تواند ارزش اوراق را مشخص کرده و تفاوت قیمتی موجود را به عنوان سود در نظر بگیرند.
معرفی انواع بروکرها
بسیاری از افراد بروکرها را تنها به بازار سرمایه و بورس مرتبط می دانند، اما جالب است بدانید که بسیاری از صنایع دیگر نیز جهت تسهیل و تضمین معاملات خود، به کارگزاری ها متکی هستند. در ادامه لیستی از انواع بروکرها آورده شده است.
- بروکرهای حوزه سرمایه گذاری
- بروکرهای حوزه بورس
- بروکرهای فارکس
- Broker-dealer
- Prime Broker
- برورکرهای حوزه املاک و مستغلات
- Options Broker
- بروکرهای حوزه کالا
- بروکرهای حوزه بیمه
- Information (data) broker
- Ship broker
- Mortagage broker
بروکر در بازار فارکس (Forex Broker)
بروکر فارکس بستری برای خرید و فروش انواع ارزها و کالاهای موجود در بازار فارکس است. بروکر فارکس نیز درست مانند موارد قبلی، واسطه ای میان خریداران و فروشندگان بازار است. به این ترتیب خریداران و فروشندگان ارزها و کالاهای ارائه شده در بازار فارکس، برای انجام معاملات از طریق یک بروکر تأیید شده اقدام می کنند. در نهایت لازم به ذکر است که تنها راه ورود به بازار فارکس عضویت در یک بروکر معتبر است.
درست مانند سایر بازارهای مالی همچون رمز ارزها (Cryptocurrencies) و بورس اوراق بهادار ورود و فعالیت در بازار فارکس نیز نیازمند استفاده از یک بستر شخص ثالث است. در نتیجه بدون ثبت نام در یک کارگزاری تأیید شده و معتبر امکان معامله در بازار فارکس وجود نخواهد داشت. در واقع با نمایش قیمت ها و سفارشات خرید و فروش در بروکرهای فارکس معامله گران تنها از طریق بروکرها می توانند به این اطاعات دسترسی پیدا کنند.
ویژگی های یک بروکر مناسب
با وجود تعدد بروکرهای فعال در بازار فارکس انتخاب از میان این گزینه ها می تواند چالش برانگیز و دشوار باشد. در هنگام انتخاب بروکر فارکس به شهرت بروکر، سوابق و تاییده های آن، امکان واریز و برداشت آسان، پشتیبانی از پلتفرم های معاملاتی متفاوت همچون متاتریدر ۴ و ۵، ارائه حساب دمو (آزمایشی)، پشتیبانی مناسب از کاربران، سرعت بالای معامله، پشتیبانی از انواع معاملات، ارائه رابط کاربری مناسب برای کاربران موبایل، امنیت توجه کافی داشته باشید.
چگونه می توان یک بروکر مناسب انتخاب کرد؟
بسیاری از سرمایه گذاران با هدف کاهش هزینه ها و صرفه جویی در زمان برای انجام معاملات خود از خدمات بروکرها استفاده می کنند. فرقی نمی کند به دنبال چه نوع بروکری هستید، روش های متعددی برای یافتن بروکر مناسب وجود دارد.
قبل از هر چیزی باید توجه داشته باشید که کارگزاری مورد نظر مجوزهای لازم را جهت فعالیت دریافت کرده و دانش و اطلاعات کافی را دارد. همچنین بررسی روش درآمدزایی بروکر و میزان کارمزدهای دریافتی توسط آن ها نیز در انتخاب بهترین بروکر، حائز اهمیت است. همچنین بهتر است در هنگام انتخاب بروکر آنلاین به نکات زیر توجه کنید.
- به دنبال بروکری باشید که در آن امکان فعالیت با حداقل سرمایه ممکن نیز وجود داشته باشد.
- بروکری را انتخاب کنید که در هنگام انجام معاملات خرید و فروش کارمزدی دریافت نکند.
- اگر یک سرمایه گذار مبتدی هستید، بهتر است بروکری را انتخاب کنید که در آن منابع آموزشی در دسترس باشد.
بررسی تفاوت بروکر (Broker) و صرافی (Exchange)
ممکن است درک تفاوت بروکر و صرافی برای برخی افراد گیج کننده باشد. به ویژه از زمانی که صرافی ها و بروکرها ویژگی های یکدیگر را به لیست خدمات خود اضافه کردند. به عنوان مثال معاملات مارجین (Margin Trading) یکی از خدمات اصلی بروکرها است که امروزه توسط صرافی های رمز ارزی (Crypto Exchanges) نیز ارائه می شود.
صرافی های معاملاتی نیز مانند بروکرها به عنوان یک پلتفرم شخص ثالث قابل اعتماد؛ خریداران و فروشندگان دارایی ها را به یکدیگر متصل می کنند. صرافی ها در انواع مختلف پلتفرم های متمرکز (CEX) و غیرمتمرکز (DEX) فعالیت کرده و اغلب شاهد حضور آن ها در حوزه رمز ارزها هستیم.
تفاوتی که میان بروکرها و صرافی ها وجود دارد این است که در صرافی ها دارایی A با دارایی B مبادله می شود. معمولاً سفارشات خرید و فروش کاربران صرافی، در یک لیست تحت عنوان دفتر سفارشات (Order Book) ثبت و نگهداری می شود. در نهایت سفارشات خرید و فروشی که با یکدیگر مطابقت داشته باشند، نهایی و اجرا می شوند.
بررسی تفاوت بروکر (Broker) و بروکریج (Brokerage)
در زبان فارسی دو عبارت بروکر (Broker) و بروکریج (Brokerage) به کارگزاری معنا می شوند. اما این دو عبارت در زبان انگلیسی با یکدیگر تفاوت دارند، اما سؤالی که مطرح می شود آن است که تفاوت این دو در چیست؟
- بروکر (Broker): به کارگزاری گفته می شود که کاربران در بستر آن، تنها امکان اجرای معاملات و مدیریت سبدهای سرمایه گذاری خود را دارند.
- بروکریج (Brokerage): اما این نوع کارگزاری علاوه بر ارائه خدمات معمول، خدماتی با ارزش افزوده همچون تحقیقات بازار، مشاوره سرمایه گذاری و توصیه های معاملاتی را نیز در اختیار کاربران خود قرار می دهند. همچنین ممکن است برخی از بروکریج ها دارای خدمات متنوع تری همچون سرویس های نقدینگی، یک واحد کارگزاری اصلی (Prime brokerage unit) و یک تیم داخلی توسعه فناوری نیز باشند.
با وجود اینکه به طور معمول بروکر و بروکریج در موارد مذکور تفاوت هایی با یکدیگر دارند، توجه به چند نکته زیر حائز اهمیت است.
- بسیاری از بروکرهای امروزی از انواع بروکرهای تخفیفی بوده و به دنبال کاهش هزینه ها، ارائه ابزارهای معاملاتی و منابع آموزشی هستند.
- Robo-Advisor ها از بروکرهای تخفیفی یا شرکت های فین تک هستند که خدماتی همچون مشاوره های معاملاتی الگوریتمی و مدیریت پورتفولیو را به کاربران خود ارائه می دهند.
- بروکرهای Full Service نیز از انواع بروکرهای سنتی و قدیمی هستند. این نوع بروکرها خدماتی همچون مدیریت و نظارت بر حساب های مالی را از طریق نیروی انسانی انجام داده و نسبت به انواع دیگر بروکرها پرهزینه هستند.
تفاوت بروکر Discount و Full-service
- بروکرهای تخفیفی (Discount): این نوع از بروکرها، می توانند از طرف مشتریان خود انواع معاملات را اجرا و ثبت کنند. بروکرهای تخفیفی، نسبت به بروکرهای فول سرویس، در ازای هر معامله کارمزد کمتری را دریافت می کنند. همچنین در مواردی این بروکرها به جای دریافت کمیسیون حقوق ثابت دریافت می کنند. اکثر بروکرهای تخفیفی به صورت آنلاین از طریق پلتفرم های معاملاتی خدمات خود را ارائه می دهند. در این بروکرها مشاوره های مالی ارائه نشده و از سرمایه گذاران خودگردان (Self-directed investors) نیز هیچگونه کمسیونی دریافت نمی شود.
- بروکرهای فول سرویس (Full-Service): همانطور که از نامش مشخص است، در این گروه از بروکرها خدمات کاملی به مشتریان ارائه می شود. این خدمات شامل تحقیقات بازار، مشاوره های سرمایه گذاری، برنامه ریزی بازنشستگی، طیف وسیعی از محصولات سرمایه گذاری و… می شود. طبیعتاً کاربرانی که بخواهند به این خدمات دسترسی داشته باشند باید در ازای آن کمسیون بالاتری پرداخت کنند.
مراحل شروع معامله گری در بازار فارکس
۱. انتخاب بروکر
شما در مرحله اول باید بروکر مورد نظر خودتان را در مقایسه با معیارهای ذکرشده در قسمت بالا انتخاب کنید.
۲. ثبت نام و احراز هویت
مرحله بعد از انتخاب بروکر (Broker)، ثبت نام و احراز هویت در آن است. هنگامی که تمامی مراحل افتتاح حساب را گذراندید، نوبت به ارسال مدارک برای وریفای شدن حسابتان می رسد. بر.کر ها برای مقابله با پول شویی تنها در صورتی به شما خدمات خواهند داد که تصویر مدارک واقعی خود را ارسال کنید و این مدارک با مشخصاتی که زمان ثبت نام وارد کرده اید همخوانی داشته باشند.
بعضی بروکرها بلافاصله بعد از افتتاح حساب به شما اجازه معامله کردن می دهند؛ حتی اگر مدارک خود را ارسال نکرده باشید، اما زمان برداشت اصل پول یا سودتان حتماً باید مدارک خود را ارسال کنید و حسابتان تأیید و فعال شود. کارگزاری ها معمولاً روش های مشابهی دارند و اگر یکبار در یک کارگزار حساب افتتاح کنید، این روند را به صورت کامل یاد خواهید گرفت.
معمولاً بروکرهایی که با ایران کار می کنند تصویر کارت ملی و شناسنامه یا گذرنامه را برای احراز هویت می پذیرند. به ندرت بروکرها ترجمه مدارک را از شما می خواهند، اما در صورت نیاز می توانید از بخش انگلیسی پاسپورت خود استفاده کنید. بخش دیگر احراز هویت، تصویر مدرکی برای احراز آدرس شماست.
معمولاً یک قبض خدماتی مثل آب یا گاز یا برق یا غیره برای این امر کفایت می کند؛ قبضی که آدرس شما در آن درج شده و نباید بیش از ۶ ماه از صدور آن گذشته باشد. اگر قبض خدماتی در دسترستان نیست، می توانید از بانک پرینت حساب خود را که آدرستان در آن درج شده بگیرید و تصویر آن را برای کارگزار بفرستید، اما به صورت کلی بروکرها سخت گیری چندانی روی این امر ندارند.
۳. دریافت نرم افزار معاملات
بروکرها نرم افزارهای معاملاتی مختلفی دارند که بعد از ایجاد حساب در اختیار شما قرار می گیرد. این نرم افزارها درحقیقت پلتفرم معاملاتی هستند که قرار است شما در آن تحلیل ها، بررسی ها و معاملات خود را انجام دهید. بیشتر بروکرها از نرم افزار متاتریدر استفاده می کنند. نرم افزار متاتریدر (MetaTrader) یکی از بهترین نرم افزارهای معاملاتی فارکس به شمار می رود که برای انجام معامله به کار می رود.
در این نرم افزار از زبان برنامه نویسی MetaQuotes Language ۴ استفاده شده که همه امکانات مورد نیاز برای معاملات ارزی را دارد. مشاهده قیمت ها، نمودارها، دریافت جدیدترین اخبار و آگاهی از نوسانات واقعی قیمت ارزها از مزایای دیگر نرم افزار متاتریدر محسوب می شود.
۴. شارژ حساب برای انجام معاملات
برای شروع معامله شما باید سرمایه مورد نظر خود را به حساب بروکر واریز کنید. امکان واریز وجه در شرایط مختلفی وجود دارد که مه‌ترین آن ها پرداخت ریالی، تتری (USDT)، مستر/ ویزا کارت است.
۵. برداشت سود
بسیاری از ایرانیان فکر می کنند به دلیل اینکه فارکس بازاری بین المللی است و ایران هم تحت تحریم های بانکی قرار دارد، نمی توان به راحتی در آن معامله کرد؛ درحالیکه این تصور غلط است و معامله گری در فارکس انجام می شود و افراد هم به راحتی می توانند از حساب خود در فارکس پول برداشت کنند. پرکاربردترین این فرایندها، انتقال بانکی، انتقال به کیف پول و برداشت از طریق تاپ چنج (TC-PAY) هستند.
توجه: اگر در معاملات فارکس تازه وارد هستید، باید تا زمانی که سیستم معاملاتی مطمئن و سودآوری ایجاد نکرده اید، به صورت آزمایشی در حساب دمو (Demo) معامله کرده و سپس درباره قراردادن پول واقعی در حساب معاملاتی فکر کنید. این نکته یکی از مهمترین نکات معامله گری است که بدون آموزش و تمرین وارد هیچ بازار معاملاتی نشوید.
در انتها
سعی کردیم شما را با مفهوم بروکر (Broker) و فعالیتی که کارگزاری ها انجام می دهند، آشنا کنیم. همانطور که اشاره کردیم، بروکر یا کارگزاری واسطه ای برای انجام معاملات است که نرخ بازارهای مختلف را به مشتریان خود نمایش می دهد و سفارش های آن ها را اعم از خرید یا فروش انجام می دهد.
بروکرها در قالب یک وب سایت فعالیت می کنند که شما بعد از مراحل ثبت نام و احراز هویت، در قالب یک پلتفرم معاملاتی، قابلیت خرید و فروش آنلاین جفت ارزها و دیگر دارایی ها را خواهید داشت. بروکرها نقش بسیار مهمی در انجام معاملات در بازار فارکس بر عهده دارند. برای انجام معاملات در این بازار تنها کافی است به یک بروکر معتبر متصل شوید و به کسب درآمد دلاری دست پیدا کنید.
در میان بروکرهای معتبر بروکرهای آلپاری، لایت فارکس و روبوفارکس می توانند گزینه مناسبی برای ایرانیان باشند.
آموزش
اندیکاتور جریان نقدینگی چایکین (Chaikin Money Flow)
اندیکاتور جریان نقدینگی چایکین (Chaikin Money Flow) در دسته اندیکاتورهای مومنتومی قرار می گیرد و از همین رو در بازارهای دارای روند (Trend) برای تشخیص قدرت و جهت روند، کارکرد بهتری دارد.
در دنیای معامله گری، موج های بزرگ عموما توسط صندوق های سرمایه گذاری، صندوق های پوشش ریسک (Hedge Funds)، صندوق های بازنشستگی، کارگزاران و سایر موسسات مالی ایجاد می شوند. این موسسات برخلاف معامله گران خرد اکثریت حجم را در اختیار دارند.
اگر بتوانید جهت معاملات این موسسات را تشخیص دهید بازدهی شگفت انگیزی خواهید داشت. اهمیت بالای اندیکاتورها و اسیلاتورهای تکنیکالی برای معامله گران خرد نیز از همین مساله نشات می گیرد. اندیکاتورها می توانند علت روندها، خواه صعودی یا نزولی و احتمال معکوس شدن آن ها را نشان دهند.
اگر می خواهید قدرت یک روند را بر اساس فشار خرید یا فروش و حجم معاملات تعیین کنید، اندیکاتور CMF ابزاری است که می توانید روی آن حساب کنید. در این مطلب با این اندیکاتور آشنا خواهید شد.
اندیکاتور جریان نقدینگی چایکین (Chaikin Money Flow) چیست؟
این اندیکاتور در دهه ۱۹۸۰ توسط تحلیلگر مشهور بازار سهام، مارک چایکین (Marc Chaikin) ابداع شد. این اندیکاتور بر این اساس بنا شده که اگر قیمت بسته شدن در نزدیکی کف باشد در فاز توزیع (Distribution) و اگر قیمت بسته شدن در نزدیکی سقف باشد در فاز انباشت (Accumulation) هستیم.
اندیکاتور CMF از یک خط قرمز یا سبز رنگ که حول خط ۰ به میزان ۱۰۰- تا ۱۰۰+ نوسان می کند، تشکیل شده است. نواحی قرمز و سبز به ترتیب بیانگر فشار فروش و خرید هستند. زمانی که در محدوده منفی باشیم فشار فروش و زمانی که در محدوده مثبت باشیم فشار خرید بیشتر است.
فرمول محاسبه جریان نقدینگی چایکین (CMF calculation and formula)
فرمول این اندیکاتور بسیار ساده است (برای این مثال از دوره ۲۱ روزه استفاده می کنیم).
ابتدا با استفاده از فرمول (۱) ضریب جریان نقدینگی را محاسبه می کنیم و سپس با استفاده از فرمول (۲) حجم جریان نقدینگی را به دست می آوریم و در نهایت با استفاده از رابطه (۳) اندیکاتور CMF به دست می آید:
(مینیمم قیمت_ ماکزیمم قیمت) / [(قیمت بسته شدن _ ماکزیمم قیمت) _ (مینیمم قیمت _ قیمت بسته شدن)] = ضریب جریان نقدینگی
Money Flow Multiplier = [(Close – Low) – (High – Close)] /(High – Low)
حجم کل دوره زمانی × ضریب جریان پول = حجم جریان نقدینگی
Money Flow Volume = Money Flow Multiplier x Volume for the Period
مجموع حجم دوره ۲۱ روزه / حجم جریان نقدینگی دوره ۲۱ روزه = مقدار اندیکاتور CMF در دوره ۲۱ روزه
۲۱ Period CMF = 21 Period Sum of Money Flow Volume / 21 Period Sum of Volume
مانند سایر اندیکاتورهای تکنیکال، لازم نیست این محاسبات را خودتان انجام دهید زیرا شاخص CMF در اکثر پلتفرم ها و نرم افزارهای معاملاتی یافت می شود. تنها وظیفه شما این است که بیاموزید چگونه آن ها را اجرا و بررسی کنید.
نحوه معامله با اندیکاتور CMF
اندیکاتور جریان نقدینگی چایکین (Chaikin Money Flow) در دسته اندیکاتورهای مومنتومی قرار می گیرد و از همین رو در بازارهای دارای روند (Trend) برای تشخیص قدرت و جهت روند، کارکرد بهتری دارد.
این اندیکاتور بر اساس اینکه قیمت به طور میانگین در بالا یا پایین محدوده روزانه بسته شود به ترتیب مثبت و منفی می شود. باید توجه داشت که حاصل در حجم معاملات هر روز ضرب می شود. بنابراین یک روز منفی با حجم کم، نسبت به یک روز منفی با حجم بالا عدد بالاتری در اندیکاتور خواهد داشت.
این اندیکاتور اغلب در چارت های روزانه استفاده می شود، اما استفاده از تایم فریم های بالاتری که داده حجمی آن موجود باشد نیز در بین معامله گران رواج دارد.
دوره ۲۱ روزه نیز به دلیل اینکه بیانگر تعداد روزهای معاملاتی یک ماه است در فرمول محاسبه اندیکاتور معمولا استفاده می شود. هرچند سایر ضرایب این عدد، یعنی ۴۲، ۶۳، ۸۴، ۱۲۶ یا ۲۵۲ نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
برای معاملات روزانه و سایر استراتژی های کوتاه مدت، دوره های زمانی کوچکتر به دلیل واکنش سریع به تغییر روندها کاربرد بیشتری دارند. اما معامله گران بلند مدت، دوره های زمانی بزرگتر را ترجیح می دهند.
برای استفاده از اندیکاتور CMF ابتدا باید نموداری را پیدا کنید که در حالت رنج (Range) قرار نداشته باشد. حالت رنج معمولا زمانی رخ می دهد که قیمت برای یافتن مسیرش، در سطح مشخصی فشرده می شود. سپس باید دوره زمانی مورد نظرتان را تنظیم کنید. می توانید برای شروع از دوره ۱۲ روزه شروع کنید و در نهایت اندیکاتور را روی چارت اعمال کنید. به حرکات گذشته توجه کنید. هنگامی که اندیکاتور رو به بالا حرکت کند، زمان خرید است. برعکس، اگر اندیکاتور زیر صفر باشد و یا به سمت پایین حرکت کند، زمان فروش است.
در ادامه به سایر روش های استفاده از این اندیکاتور می پردازیم.
- شکست ها (Breakouts)
برای تایید شکست های قیمتی می توان از اندیکاتور CMF استفاده کرد. ناحیه مقاومتی یا حمایتی که قیمت چندین بار از آنجا برگشته را مشخص کنید.
اگر قیمت بتواند از مقاومت عبور کند و CMF هم بالای صفر باشد، روند جدید می تواند مورد تایید باشد، در غیر این صورت احتمال برگشت قیمت وجود دارد. همچنین اگر قیمت حمایت خود را بشکند و CMF زیر صفر باشد، روند جدید مورد تایید است، در غیر این صورت احتمال برگشت وجود دارد.
زمانی که اندیکاتور CMF از خط صفر خود عبور کند، می تواند نشان دهنده اتمام روند فعلی باشد. اگر خط صفر از بالا به پایین شکسته شود نشانه نزول قیمت و اگر از پایین به بالا شکسته شود نشانه صعود قیمت خواهد بود. توجه کنید که شکست های جزئی شما را گمراه نکنند. می توان با بررسی سابقه سهم یا دارایی و تطبیق آستانه شکست تصمیم بهتری گرفت.
- تایید روند (Trend confirmation)
برای تایید روندها نیز می توان از این اندیکاتور استفاده نمود. برای مثال اگر روند صعودی باشد، قدرت خرید منعکس شده در اندیکاتور می تواند موجب اطمینان شما از ادامه روند شود. عکس این مورد یعنی در زمانیکه روند نزولی است، صادق است.
مزایای استفاده از اندیکاتور CMF
استفاده از این ابزار در تعیین جهت و قدرت روند قیمتی به شما کمک خواهد کرد. همچنین واگرایی بین اندیکاتور و قیمت نیز می تواند زمان ورود و خروج را به معامله گر نشان دهد.
محدودیت های اندیکاتور CMF
این اندیکاتور به دلیل دنبال کردن قیمت، همواره به گذشته توجه دارد. همچنین اگر روند مشخص نباشد و بازار بی ثبات باشد این اندیکاتور می تواند سیگنال های اشتباه بسیاری بدهد.
در انتها
در این مطلب به تنظیمات و نحوه استفاده از اندیکاتور CMF پرداختیم. این اندیکاتور می تواند در تعیین روندهایی که هنگام ورود صندوق های پوشش ریسک یا سایر معامله گران بزرگ وال استریت تشکیل می شوند، کاربردی باشد. اما همانند تمامی اندیکاتورها، این ابزار تکنیکال نیز سیگنال های اشتباهات زیادی دارد. پس در استفاده از آن احتیاط کرده و آن را با ابزارهایی نظیر خطوط روند (Trendline) یا میانگین متحرک (Moving Average) ترکیب کنید.
هشدار ریسک و سلب مسئولیت
این مطلب به هیچ عنوان توصیه به خرید یا فروش نیست
بازارهای مالی از ریسک بالایی برخوردارند و امکان از دست رفتن بخش یا تمام حساب معاملاتی شما وجود دارد. تا زمانی که دانش کافی در مورد بازارها به دست نیاورده اید یا امکان قرار دادن سرمایه خود در ریسک محتمل را ندارید در این بازارها سرمایه گذاری نکنید.
برای ارسال نظر باید وارد شوید ورود