بلاکتوپیا
راهکار لایه دو (Layer 2) بلاکچین چیست؟
بلاکچین های لایه ۲ پروتکل هایی هستند که روی بلاکچین های لایه ۱ (مثل بیت کوین و اتریوم) قرار می گیرند. این پروتکل ها به منظور بهبود مقیاس پذیری، امنیت و سایر ضعف های بلاکچین های زیربنایی طراحی شده اند.
بلاکچین به عنوان یکی از کاربردی ترین فناوری های عصر حاضر مزایای بسیاری دارد. با این حال یکی از مشکلات آن، مقیاس پذیری و سرعت پایین تراکنش در اکثر بلاکچین های لایه ۱ است. راهکارهای لایه دو یا Layer 2 به دنبال رفع این مشکل هستند. بلاکچین های لایه ۲ پروتکل هایی هستند که روی بلاکچین های لایه ۱ (مثل بیت کوین و اتریوم) قرار می گیرند. این پروتکل ها به منظور بهبود مقیاس پذیری، امنیت و سایر ضعف های بلاکچین های زیربنایی طراحی شده اند.
راهکارهای لایه دو (L2) بلاکچین چیست؟
تکنولوژی بلاکچین خدمات فوق العاده ای ارائه می کند؛ تمرکززدایی (Decentralization)، مبادله بدون نیاز به اعتماد، سطوح بالای امنیت و ثبت پیام های غیر قابل تغییر. با این حال، یکی از اساسی ترین مشکلات بسیاری از شبکه های بلاکچینی، مقیاس پذیری آن ها است. مشکلات مقیاس پذیری زمانی به وجود می آیند که میزان داده هایی که از طریق بلاک چین عبور می کنند، به دلیل ظرفیت های ناکافی شبکه با محدودیت مواجه می شوند.
در یک حالت ایده آل، یک بلاکچین می تواند تعداد بی نهایت تراکنش در ثانیه را انجام دهد که به آن توان عملیاتی یا به اختصار TPS گفته می شود. با این وجود، هم اکنون TPS بیت کوین (Bitcoin)، ۵.۳۰ و اتریوم (Ethereum) ۱۱.۱ است. این در حالی است که شبکه پرداخت الکترونیکی ویزا (VISA) که متمرکز است، حدودا می تواند ۲۰۰۰ تراکنش را در هر ثانیه پردازش کند. تفاوت در سطح تمرکززدایی و حفظ حریم خصوصی است که بیت کوین و سایر بلاک چین ها را از شبکه های متمرکز متمایز می کند.
برای جایگزینی یک سیستم متمرکز مانند ویزا، به زمان و قدرت پردازش زیادی نیاز است. در شبکه های غیر متمرکز هر تراکنش باید توسط شبکه ای از کامپیوترها تایید، استخراج، توزیع و اعتبارسنجی شود. همین مسئله باعث می شود که زمان و سرعت پردازش کمتر از شبکه های متمرکز شود.
برای حل این مشکلات، توسعه دهندگان بلاکچین در تلاش هستند تا دامنه آنچه که یک شبکه بلاکچینی می تواند انجام دهد را بهینه کنند. این بدان معناست که جا برای تراکنش های بیشتر باز می شود و زمان پردازش تراکنش ها سریع تر می شود. یکی از راهکارهای مقیاس پذیری، بلاکچین های لایه ۲ یا آنچه با نام راهکارهای لایه ۲ (Layer 2) می شناسیم، هستند.
بلاکچین های لایه ۲ پروتکل هایی هستند که روی بلاکچین های لایه ۱ (مثل بیت کوین و اتریوم) قرار می گیرند. این پروتکل ها به منظور بهبود مقیاس پذیری، امنیت و سایر ضعف های بلاکچین های زیربنایی طراحی شده اند.
لایه ۲ بلاکچین مجموعه ای از راهکارهای ایجاد شده در خارج از شبکه بلاکچین اصلی به منظور افزایش مقیاس پذیری و کارایی یک شبکه است. ویژگی یکسان راه حل های لایه ۲ این است که این راه حل ها، بیشتر کارها را از زنجیره خارج می کند. این راهکارها در پی رفع چالش هایی هستند که در حال حاضر شبکه های فعلی با آن ها مواجه است؛ یعنی سرعت، مقیاس پذیری و مصرف بالای انرژی.
به کارگیری راهکارهای لایه دو (L2) باعث می شود حجم زیادی از بار شبکه اصلی یا همان لایه اول به لایه دوم منتقل شود. با این کار لایه اول کماکان امنیت شبکه را تامین می کند و لایه دوم سرعت و مقیاس پذیری شبکه را بهبود می دهد.
نحوه کارکرد راهکارهای لایه ۲ (L2)
لایه دوم به فریم ورک (Framework) یا پروتکل ثانویه ای اشاره دارد که در بستر بلاکچین اصلی قرار می گیرد. این بلاکچین های لایه دوم در واقع یک فریم ورک ثانویه ایجاد می کنند تا تراکنش ها و پردازش ها، مستقل و خارج از زنجیره اصلی پردازش شود. به همین دلیل، به این تکنیک ها راهکارهای خارج از زنجیره (Off-chain solutions) هم گفته می شود.
مهمترین مزیت استفاده از راهکارهای آفچین این است که نیازی به تغییر ساختار در زنجیره اصلی نیست؛ چون لایه دوم به صورت یک لایه خارجی در بستر لایه اصلی قرار می گیرد. به عبارت دیگر، بخش بزرگی از کاری که باید توسط شبکه اصلی انجام شود به لایه دوم منتقل می شود. بنابراین در حالیکه زنجیره اصلی امنیت را تامین می کند، لایه دوم توان عملیاتی بالایی را ارائه می دهد که امکان پردازش تراکنش های بیشتری را فراهم می کند.
به صورت کلی پروتکل های لایه دوم از دو جزء تشکیل شده اند؛ شبکه + قرارداد هوشمند. شبکه مسئول پردازش تراکنش ها است. قرارداد روی بلاکچین اصلی قرار دارد و پیوندی را بین لایه یک و لایه دوم برقرار می کند. این قرارداد مسئول حل اختلافات است و وضعیت اجماع را منتقل می کند.
پروتکل لایه دوم محلی است که تراکنش ها و محاسبات در آن سریع تر اجرا می شوند. ممکن است نحوه دستیابی به این عملکرد در هر نوع راهکار متفاوت باشد. با این حال، یک مخرج مشترک بین هر پروتکل لایه ۲ وجود دارد؛ وقتی به دنبال تسویه در زنجیره پایه هستید، لایه ۲ باید نوعی اثبات رمزنگاری و قابل تایید را برای زنجیره بلوکی در مورد درستی تغییر حالت پیشنهادی، به صورت پیشاپیش (مثل رولاپ های اثبات دانش صفر – ZKP) یا برگشت پذیر (مانند رولاپ های آپتیمیستیک) ارائه کند.
به همین ترتیب، نحوه پیاده سازی قرارداد هوشمند لایه اصلی در پروتکل های مختلف متفاوت است، اما عملکرد اصلی آن ها همیشه به صورت زیر است.
- نگهداری و آزادسازی دارایی های منتقل شده به لایه ۲
- دریافت نوعی اثبات از سمت لایه ۲، اعتبارسنجی آن، حل اختلافات و سپس نهایی سازی تراکنش
مفهوم اثبات در لایه دوم ها، برای تامین امنیت زنجیره اصلی حیاتی است. در دنیای واقعی اثبات شکل های مختلفی دارد؛ مثلا اثر انگشت روی اشیاء یا ثبت تصویر هنگام ارتکاب جرم نمونه هایی از مدارک اثبات کننده هستند. اثبات رمزنگاری شده هم به شکلی مشابه عمل می کند. اثبات چیزی با رمزنگاری، ضمانتی عینی، قابل تایید و ضد دستکاری می دهد و به ما می گوید که یک چیز مشخص، درست است؛ بنابراین اگر اثبات درست کار کند، تضمین می کند که صحیح است.
مثلا در مورد کانال های پرداخت، امضاهای رمزنگاری روی تراکنش ها قطعیت مورد نیاز برای حل هر گونه اختلافی را به ارمغان می آورند. هر راهکار لایه دومی از نوعی اثبات رمزنگاری شده برای حل اختلافات در زنجیره اصلی استفاده می کند. شناخته شده ترین و پرکاربردترین روش اثبات در راهکارهای لایه دوم، تکنیک اثبات با دانش صفر (Zero-knowledge Proof) است.
پیاده سازی راهکارهای لایه دوم هنوز در مراحل ابتدایی خود است و بسیاری از المان های پروتکل های لایه ۲ هنوز در حال آزمایش هستند و کارایی آن ها مشخص نیست. پس بخشی از اطلاعات ما صرفا داده هایی تئوری هستند.
راهکارهای لایه ۲ در شبکه بیت کوین
اساسا شبکه بیت کوین به دلیل محدودیت هایی که دارد کمتر از هر شبکه دیگری دستخوش تغییر و تحولات شده است. بیت کوین برخلاف شبکه اتریوم کار پردازش دیتا را انجام نمی دهد و صرفا به ذخیره دیتا می پردازد؛ در نتیجه در این سال ها نیاز کمتری برای استفاده از راهکارهای لایه ۲ در آن احساس شده است.
یکی از معدود راهکارهای لایه دومی که برای بیت کوین ارائه شد با نام شبکه لایتنینگ (Lightning Network) شناخته می شود. شبکه لایتنینگ بر اساس کانال های وضعیت یا State channels کار می کند. در این شبکه، عملیات بلاکچین در خارج از شبکه اصلی انجام می شود و در انتها به زنجیره اصلی یا همان لایه اول ارسال می شوند. شبکه لایتنینگ در واقع راهکار لایه دومی است که بالای شبکه بیت کوین قرار می گیرد. این لایه با اجرای سریع تراکنش ها بین گره ها، به فرآیند پرداخت شبکه بیت کوین سرعت بیشتری می دهد.
راهکارهای لایه دو در شبکه اتریوم
شبکه اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین ایجاد شد. مشکل اصلی اتریوم مقیاس پذیری پایین آن است که باعث شده تراکنش های کمی در ثانیه انجام شود و هزینه گس (Gas) شبکه به شدت بالا برود. اتریوم با بروز رسانی مرج (Merge) و مهاجرت از گواه اثبات کار (PoW) به گواه اثبات سهام (PoS) در تلاش است در درجه اول مقیاس پذیری، توان عملیاتی و امنیت شبکه عمومی اتریوم را بهبود خواهد بخشد.
این موضوع همچنین به معنای این است که مصرف انرژی توسط شبکه اتریوم را تقریبا ۹۹.۹۵٪ کاهش می دهد! اما تا زمانی که نقشه راه اتریوم تکمیل شود و به مقیاس پذیری مد نظر برسد، می توان از راهکارهای لایه ۲ بهره برد.
راهکارهای لایه ۱ یا ON-CHAIN برای استقرار در شبکه لایه ۱ اتریوم پیاده سازی شده اند. این راهکارها در خود زنجیره بلوکی کار می کنند. از راهکارهای اصلی لایه ۱ می توان به شاردینگ (Sharding) و اثبات سهام (که طی بروز رسانی مرج انجام شد) اشاره کرد. در واقع اتریوم مقیاس پذیری را از طریق این راهکارهای لایه ۱ انجام می دهد.
از سوی دیگر، لایه دوم ها راهکارهایی هستند که در خارج از زنجیره اصلی و بالای آن کار می کنند. به آن ها راهکارهای لایه دو یا OFF-CHAIN گفته می شود. با افزایش محبوبیت اتریوم، اپلیکیشن های غیرمتمرکز (dApps) و کاربران بیشتری به اکوسیستم اتریوم پیوستند. این موضوع باعث ازدحام شبکه شد؛ زیرا نودها نمی توانند تراکنش های بسیار زیاد را پردازش کنند، که منجر به هزینه های غیرعادی و بالای گس فی شد. به همین دلیل است که به راهکارهای لایه ۲ نیاز داریم.
آینده اتریوم در دستان راه حل های لایه ۲: رهایی از کندی و کارمزدهای بالا!
ون اک (VanEck)، یک موسسه مالی بزرگ مستقر در نیویورک، دیدگاه هایی را درباره راه حل های لایه ۲ (L2) اتریوم (Ethereum) به اشتراک گذاشته است. این شرکت ارزشی یک تریلیون دلاری را برای L2 ها پیش بینی می کند و توان آن ها برای عملکرد بهتر از اتریوم را عنوان می نماید.
فناوری های L2 مانند زد کی رول آپ ZK rollups (Zero-knowledge rollups) و رول آپ های آپتیمیستیک (Optimistic rollups) با پردازش تراکنش ها خارج از بلاکچین اصلی، مشکل مقیاس پذیری را حل می کنند. این امر می تواند آن ها را قادر سازد تا با توجه به محدودیت های تراکنش بلاکچین اصلی، از نظر درآمدزایی از اتریوم پیشی بگیرند.
با وجود چشم انداز مثبت برای راه حل های لایه ۲، ون اک همچنان نسبت به اکثر توکن های L2 محتاط است. ون اک استدلال می کند این توکن ها به عنوان ارز اصلی در اکوسیستم خود کاربرد ندارند. با این حال، ظهور رول آپ هایی که به برنامه های کاربردی خاص مانند شبکه های اجتماعی خدمات می دهند را مناسب می خواند. ون اک، آپتیمیزم (OP)، آربیتروم (ARB) و چند مورد دیگر را به عنوان L2 های پیشرو معرفی می کند و موفقیت آن ها را به اکوسیستم های پویا و توزیع های راهبردی توکن های اصلی خود نسبت می دهد.
ون اک بر نقش ایردراپ ها در موفقیت L2 ها تاکید زیادی دارد
بر اساس گزارش ون اک، آربیتروم و آپتیمیزم (Optimism) به عنوان برترین ها در فضای L2 ها ظهور کرده اند. در واقع، توسعه اکوسیستم های جذاب برای موفقیت آن ها بسیار مهم بوده است. این دستاوردها با استفاده موثر از ایردراپ ها که توجه زیادی را از جامعه رمزارزها به خود جلب کرده است، همسو هستند. داده های دیفای لاما (DefiLlama) نشان می دهد آربیتروم (Arbitrum) با $۳.۳۲۵b میلیارد دلار در رتبه پنجم کل ارزش قفل شده (TVL) قرار دارد و آپتیمیزم (Optimism) با $۱.۰۰۶b میلیارد دلار در جایگاه ششم قرار دارد.
ون اک موفقیت L2 ها را با استفاده از معیارهای مختلف از جمله هزینه تراکنش و تجربه کاربری، ارزیابی می کند. ون اک همچنین مفروضات اعتماد، اندازه اکوسیستم و تجربه توسعه دهنده را در نظر می گیرد. این معیارها به ارزیابی رشد و پذیرش L2 ها کمک می کنند.
ETF های اتریوم چه تأثیری می گذارند؟
تشدید یا تسهیل فشارهای نظارتی همچنان بر بازار ارزهای دیجیتال تأثیر می گذارد. اخیراً، کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) تصمیم خود را در مورد درخواست صندوق قابل معامله در بورس (ETF) اتریوم ون اک به تعویق انداخت. این تاخیر که مهلت صدور حکم را تا ۲۳ مه ۲۰۲۴ تمدید می کند، نشان دهنده تشدید فشارهای نظارتی است. در واقع، تردید SEC به ما می گوید نا امنی های زیادی در مورد درخواست های ETF مبتنی بر اتریوم است.
در همین حال، ویتالیک بوترین، هم بنیانگذار اتریوم، دوباره به مفهوم راه حل های لایه ۳ (L3) پرداخت. او تاکید کرد برای کارآمد بودن رویکرد لایه بندی، لایه های مختلف باید اهداف متمایز داشته باشند.
راهکارهای لایه ۲ اتریوم کدامند؟
راهکارهای لایه ۲ در یک دسته بندی کلی به موارد زیر تقسیم بندی می شوند.
- رول آپ ها (Rollups)
- رول آپ های آپتیمیستیک (Optimistic rollups)
- زد کی رول آپ ZK rollups (Zero-knowledge rollups)
- پلاسما (Plasma)
- کانال های وضعیت (State Channels)
- ساید چین ها (Sidechains)
- ولیدیوم (Validium)
- راهکارهای ترکیبی (Hybrid solutions)
رول آپ ها (Rollups)
رول آپ ها را می توان جدیدترین راهکارهای لایه ۲ (L2) دانست. رول آپ ها چندین تراکنش های را جمع آوری میک نند و پس از فشرده کردن این تراکنش ها آن ها را درون یک بلاک قرار می دهند. دو نوع رول آپ وجود دارد؛ Zk rollups و Optimistic.
- رول آپ های آپتیمیستیک (Optimistic rollups)
رولاپ های آپتیمیستیک اجرای قرارداد هوشمند خارج از زنجیره را امکانپذیر می کنند، بدون اینکه نیاز باشد هر تراکنش در کل شبکه منتشر شود. رول آپ های آپتیمیستیک، امنیت خود را از لایه اول اتریوم می گیرند، اما همه تراکنش ها در نهایت در اتریوم تسویه می شوند. رول آپ های آپتیمیستیک یک ماشین مجازی سازگار با EVM به نام (Optimistic Virtual Machine) را اجرا می کنند که امکان اجرای قراردادهای هوشمند را به همان شکلی که در اتریوم است فراهم می کند. این موضوع برای قراردادهای هوشمند بسیار مهم است؛ زیرا باعث می شود قابلیت ترکیب پذیری و سازگاری آن ها حفظ شود. از مهمترین پروژه هایی که در حال کار روی رول آپ های آپتیمیستیک است، می توان به آربیتروم (Arbitrum) و اوپی مین نت (OP Mainnet) اشاره کرد.
- رول آپ های ZK (Zero-Knowledge Rollups)
رول آپ های دانش صفر از تکنولوژی اثبات با دانش صفر (ZK-proofs) برای تایید اعتبار چندین دسته تراکنش استفاده می کنند و سپس خلاصه ای از تاییدیه را برای زنجیره اصلی می فرستند. اثبات با دانش صفر امکان می دهد که یک طرف (اثبات کننده) به طرف دیگر (تایید کننده) اثبات کند که یک گزاره درست است، بدون اینکه اطلاعاتی در مورد اجزای گزاره فاش کند.
این راهکار می تواند برای بهبود حریم خصوصی در یک بلاکچین استفاده شود؛ زیرا اجازه می دهد تا تراکنش ها بدون افشای اطلاعات حساس تراکنش تایید شوند. از پروژه های ZK-rollups باید به استارک ویر استارک نت (Starkware StarkNet)، پالیگان هرمز (Polygon Hermez)، زد کی سینک (ZKSync) اشاه کرد.
پلاسما (Plasma)
پلاسما یک راه حل لایه ۲ است که توسط جوزف پون و ویتالیک بوترین ارائه شده است. این راهکار با استفاده از قدرت درخت مرکل (Merkle Tree) و قراردادهای هوشمند، نسخه های کوچکتری از زنجیره اتریوم را می سازد و ارتباط این زنجیره را با زنجیره اصلی میسر می کند. به این زنجیره های کوچکتر، زنجیر کودک یا زنجیره پلاسما گفته می شود و زنجیره اتریوم زنجیره مادر نامیده می شود.
زنجیرهای کوچکتر خود نیز می توانند زنجیره های کوچکتری بسازند و ساختاری شبیه درخت ایجاد کنند. ارسال معاملات از زنجیره مادر به زنجیره های کودک باعث می شود بار زیادی از روی دوش زنجیره مادر برداشته شود؛ در نتیجه معاملات سریع و ارزان تر انجام شوند.
این زنجیرهای کوچک به طور دوره ای با زنجیره اصلی تعامل دارند؛ یعنی در بازه های زمانی مشخص، اطلاعات تراکنش ها را به زنجیره اصلی منتقل می کنند. همچنین اختلافات را حل می کنند و نودهای متقلب را از طریق فرایند Fraud Proofs معرفی می کنند.
اگرچه راهکار پلاسما هزینه و مقدار داده های موجود در زنجیره اصلی را کاهش می دهد و با سایر راه حل‌های مقیاس پذیری لایه یک مانند شاردینگ سازگار است، اما ممکن است برای انتقال دارایی شما زمانی بیش از دو هفته لازم داشته باشد و در کل تجربه کاربری ضعیفی ارائه می دهد. این راهکار توسط پروژه های پالیگان (Polygon)، Gazelle ،Leap DAO و شبکه OMG اجرا می شود.
کانال‌های وضعیت (State Channels)
از کانال های وضعیت به عنوان یکی از اولین راهکارهای لایه دوم نام می برند. ایده کانال های وضعیت را می توان برگرفته از کانال های پرداخت دانست که سال هاست وجود دارند. این کانال ها تراکنش های متعددی را در خارج از زنجیره انجام می دهند، در حالی که فقط دو تراکنش ابتدایی و انتهایی را به زنجیره اصلی ارسال می کنند.
به عنوان مثال در نظر بگیرید که آلیس سرویس اینترنت خود را به باب می فروشد و قرار است از او به ازای هر مگابایت ۱۰ سنت پول بگیرد. آن ها می توانند به جای ایجاد یک تراکنش در زنجیره اصلی برای هر پرداخت، از یک استیت چنل (State Channels) استفاده کنند.
در ابتدا، باب مقداری اتریوم را در یک قرارداد هوشمند قفل می کند تا این معامله شروع شود. سپس او یک پیام خارج از زنجیره ای را تایید می کند که می گوید او ۱۰ سنت به آلیس پرداخت کرده است. باب بعدا پیام دیگری را امضا می کند که می گوید او ۲۰ سنت پرداخت کرده است. این فرایند می تواند تا زمانی که آن ها معامله خود را قطع کنند، ادامه یابد.
به طور مثال وقتی مقدار پرداختی به ۱ دلار رسید، آلیس تصمیم می گیرد پول را نقد کند. در آن زمان او پیام خود را این بار به زنجیره اصلی می فرستد. قرارداد هوشمند پس از دیدن تایید هردوی آن ها، مبلغ ۱۱ دلار به آلیس پرداخت می کند و باقیمانده پول را به باب برمی گرداند. به این ترتیب تنها دو تراکنش در زنجیره اصلی ثبت می شود. از مثال های این راهکار هم باید به شبکه لایتنینگ بیت کوین و Connext، Celer و Perun اشاره کرد.
زنجیره های جانبی (Sidechains)
زنجیره های جانبی یا سایدچین ها در واقع بلاکچین مستقلی هستند که به بلاکچین اصلی وصل شده اند. تراکنش ها در این بلاکچین موازی، اما مستقل انجام می شوند و به شکل یک تراکنش به بلاکچین اصلی افزوده می شوند. سایدچین ها در کنار زنجیره اصلی قرار دارند و با آن ارتباط برقرار می کنند. همچنین قابلیت همکاری، از طریق ماشین مجازی اتریوم (EVM) انجام می شود.
سایدچین ها بیشتر ترکیبی از راهکارهای لایه های دو (L2) و لایه یک (L1) به حساب می آیند. راهکارهای لایه دو برای برقراری امنیت به زنجیره اصلی متکی هستند اما سایدچین ها اینگونه نیستند؛ زیرا دارای ویژگی های امنیتی خاص خود هستند. همچنین از مکانیزم های اجماع خاص خود برای پردازش تراکنش ها استفاده می کند. به همین دلیل برخی از افراد می گویند سایدچین ها راهکار لایه ۲ محسوب نمی شوند. در واقع سایدچین ها به عنوان یک بلاکچین جداگانه فعالیت می کنند و ساز و کارهای اجماع خاص خود را دارند.
اگر می خواهید دارایی خود را بین زنجیره ها جابجا کنید، به یک قرارداد هوشمند در اتریوم نیاز دارید. شما دارایی های خود را در یک قرارداد هوشمند می گذارید و آن ها را در زنجیره جانبی قرار می دهید و اگر لازم باشد دارایی ها را از زنجیره جانبی به زنجیره اصلی منتقل کنید، باید عکس این عمل را انجام می دهید.
در حالی که این زنجیره ها به طور قابل توجهی هزینه معاملات را کاهش می دهند، اما به مکانیزم اجماع و نودهای خود اعتماد می کنند. این امر نگرانی های امنیتی را ایجاد می کند؛ زیرا آن ها امتحان خود را پس نداده اند و به اندازه اتریوم غیرمتمرکز نیستند.
از آنجایی که اپراتورهای سایدچین ها قدرت ایجاد بلوک های جدید را دارند، اگر بخواهند می توانند تولید بلوک جدید را نیز متوقف کنند و این یکی از معایب این راهکارها است. علاوه بر این، سایدچین ها به اپراتورها این قدرت را می دهند تا از برداشت وجوه کاربران جلوگیری کنند. از برجسته ترین نمونه های زنجیره های جانبی xDai، پالیگان، POA Network و Skale هستند.
ولیدیوم (Validium)
ولیدیوم یک راه حل لایه ۲ است که در آن اعتبار تمام معاملات با استفاده از تکنولوژی اثبات با دانش صفر و به صورت خارج زنجیره بررسی می شود. این موضوع مانع از سرقت وجوه موجود می شود؛ زیرا مجوز هر تراکنش از یک حساب کاربری خاص باید توسط همان کاربر داده شود. البته برخلاف پلاسما برای جلوگیری از تقلب از اثبات دانش صفر استفاده می کند.
در واقع ساز و کار Validium شباهت زیادی به zkRollup دارد، تنها تفاوت در این است که در دسترس بودن داده ها در zkRollup روی زنجیره است، در حالی که Validium آن را خارج از زنجیره نگه می دارد. این به Validium اجازه می دهد تا توان عملیاتی خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهد، اما این کار می تواند یک نقطه ضعف بزرگ باشد؛ زیرا در این صورت اپراتورهای پروژه های اجرا شده با ولیدیوم می توانند سرمایه کاربران را مسدود کنند. در حال حاضر StarkWare، لوپرینگ و Matterlabs یکی از پروژه های معروفی است که با استفاده از راهکار ولیدیوم اجرایی شده است.
راه حل های ترکیبی (Hybrid solutions)
وقتی پروژه ای از ترکیبی از راهکارهای لایه دوم استفاده می کند، به آن راهکار Hybrid گفته می شود. معروف ترین پروژه ای که این راه را در پیش گرفته سلر (Celer) است. سلر رویکردی کاملا متفاوتی نسبت به دیگر پروژه ها دارد. این پروژه از ترکیبی از کانال های وضعیت، سایدچین و رول آپ استفاده می کند.
در انتها
بلاکچین های لایه ۲ پروتکل هایی هستند که روی بلاکچین های لایه ۱ (مثل بیت کوین و اتریوم) قرار می گیرند و هدفشان بهبود مقیاس پذیری، امنیت و سایر ضعف های بلاکچین های زیربنایی است. از راهکارهای لایه دوم می توان به ولیدیوم، ساید چین ها، کانال های وضعیت، پلاسما و رول آپ ها اشاره کرد. اتریوم، میزبان تعداد زیادی پروژه و کاربر در اکوسیستم خود است که به دلیل شلوغی و سرعت پایین، نیازمند راهکارهایی برای تخلیه بار شبکه اصلی است. راه حلی موسوم به راهکارهای لایه ۲ اتریوم به همین منظور پدید آمده اند. لایه دوم های اتریوم را می توان به چند نوع با رویکردهای مختلف دسته بندی کرد. آربیتروم، آپتیمیزم، ZKsync، لوپرینگ (Loopring)، پالیگان و استارک نت از معروف ترین پروتکل های لایه دوم اتریوم هستند و شبکه لایتینگ معروفترین پروتکل لایه دوم برای بیت کوین است.
بلاکتوپیا
خلاصه کتاب هزاره شکست (Broke Millennial)
مدیریت سرمایه یکی از مهمترین مهارت هایی است که هر شخص برای ادامه حیات مالی خود باید بیاموزد. کتاب شکست هزاره نشان می دهد که چگونه امور مالی شخصی خود را به طور مؤثر مدیریت کنند.
بلاکتوپیا
بازی کتیزن (Catizen) چیست؟ شرکت در ایردراپ
کتیزن، یک بازی و ربات تلگرامی منحصر به فرد در سبک Play to Earn است. این بازی شامل فعالیت های مختلفی مانند پرورش گربه ها، تکمیل ماموریت ها و شرکت در رویدادها برای به دست آوردن سکه های کتیزن است. اکوسیستم کتیزن از بلاکچین TON استفاده می کند. در این بازی، کاربران گربه ها را با هم ادغام می کنند، سطح آن ها را بالا می برند و ارزهای Fish و vKITTY بدست می آورند.
کتیزن (Catizen) یک بازی برای کسب درآمد در تلگرام است که در آن بازیکنان یک شهر مجازی از گربه ها را برای بدست آوردن درآمد مدیریت می کنند. این بازی بر بستر بلاکچین TON مستقر است و به بازیکنان این امکان را می دهد تا درآمدهای درون بازی خود را به ارز دیجیتال واقعی تبدیل کنند. این بازی با داشتن چند میلیون کاربر فعال روزانه و با ارائه گیم پلی جذاب و فرصت منحصر به فرد برای کسب درآمد از طریق کسب ایردراپ احتمالی، به سرعت جایگاه ویژه ای در دنیای بازی برای کسب درآمد (Play to Earn) پیدا کرده است.
در بازی کتیزن، هر گربه به عنوان یک توکن غیر قابل تعویض (NFT) در نظر گرفته می شود که بازیکنان می توانند آن را مبادله کرده یا بفروشند. این بازی شامل فعالیت های مختلفی مانند پرورش گربه ها، تکمیل ماموریت ها و شرکت در رویدادها برای به دست آوردن سکه های کتیزن است. این سکه ها می توانند بعداً در طی ایردراپ ها به توکن های CATI تبدیل شوند. این ایردراپ به صورت توزیع های دوره ای به بازیکنان فعال در این بازی تعلق خواهد گرفت.
گیم پلی کتیزن بسیار شبیه به بازی مشهور ۲۰۴۸ است. اگر در آنجا دو عدد یکسان را با هم ادغام کرده و عدد ضریب ۲ بالاتری ظاهر می شود، در بازی کتیزن نیز باید در یک مکان که شباهت زیادی به پت شاپ دارد، با یک نژاد گربه کار را آغاز کنید و با ادغام نژادهای یکسان، گربه هایی با نژاد جدید را به وجود آورید.
در کتیزن، هر نژاد گربه معادل مقداری پول درون بازی به نام vKITTY$ در هر ثانیه به کاربر می دهد که این مقدار با افزایش سطح گربه ها و کشف نژادهای کمیاب تر بیشتر می شود. هر چند که در فاصله های زمانی یکسان، یک گربه برای پیشرفت شما اهدا می شود، اما برای پیشرفت سریع تر در بازی می توانید در پایین صفحه، در بخش «Generate» با پرداخت vKITTY گربه ها را خریداری و ادغام کنید.
اما اگر به اندازه کافی vKITTY نداشتید، چه باید کرد؟ اگر کمی در محیط بازی به جستجو بپردازید، متوجه می شوید که بخشی به نام فیشینگ (Fishing) وجود دارد که با پرداخت معادل ۸۴ توکن فیش (Fish)، یک فرصت ماهیگیری به شما داده می شود که شانس بدست آوردن توکن های Fish و vKITTY را دریافت خواهید کرد.
ایردراپ کتیزن (Catizen) چیست؟
هدف اصلی این بازی پرورش گربه ها و بدست آوردن توکن های بازی، به ویژه «vKITTY» و «FishCoins» است که می توان از آن ها برای دریافت مزایای مختلف در بازی و شرکت در ایردراپ رایگان بازی کتیزن استفاده کرد. دو توکن دیگر به نام «wCATI» و «xZEN» هم در این بازی وجود دارند. اولی در یک دور فرآیند استخراج به دست آمده که اکنون ماین آن متوقف شده است. دومی هم از طریق خرید با تن کوین (Toncoin) به دست می آید. اما کاربرد آن ها هنوز کاملا مشخص نیست.
اکوسیستم کتیزن از بلاکچین TON استفاده می کند. در این بازی، کاربران گربه ها را با هم ادغام می کنند، سطح آن ها را بالا می برند و ارزهای Fish و vKITTY بدست می آورند. این توکن ها را می توان در بازی برای خرید گربه های جدید یا بوست (Boost) استفاده و همچنین در آینده با پول واقعی مبادله کرد.
تاریخ دقیق انجام ایردراپ و عرضه توکن کتیزن مشخص نیست، اما در کانال رسمی و ربات این بازی گفته می شود که این ایردراپ به زودی انجام خواهد شد. طبق اطلاع رسانی کانال رسمی کتیزن، تعداد کل توکن های CATI در شروع کار، یک میلیارد واحد خواهد بود که ۴۰ درصد یا ۴۰۰ میلیون واحد آن به ایردراپ بین بازیکنان کتیز اختصاص پیدا خواهد کرد. ایردراپ این پروژه ۴۳٪ از کل عرضه توکن را به کاربران اختصاص داده است که نشان می دهد توسعه دهندگان در رابطه با حمایت از جامعه خود جدی هستند.
با اینکه توکن کتیزن به صورت رسمی انتشار نیافته است، اما در صرافی های معتبری همچون بای بیت (Bybit) و بیت گت (Bitget) در بازار پری مارکت (PreMarket) یا پیش از عرضه در حال معامله است. این صرافی ها حمایت خود را از این بازی اعلام کرده اند و کاربران این صرافی ها می توانند پیش از انتشار توکن، آن را پیش خرید و پیش فروش کنند.
از ویژگی و دستاوردهای کتیزن می توان به سرمایه گذاری شرکت ها و پروژه های بزرگی از جمله وب ۳ ونچرز (Web3 Ventures)، مسک نتورک (Mask Network) و امرگو ونچرز (EMURGO Ventures) اشاره کرد. همچنین، شرکت بایننس لبز (Binance Labs)، شروع به سرمایه گذاری در استودیو پلاتو، ناشر بازی کتیزن کرده است. استودیو پلاتو اعلام کرده که قصد دارد از این حمایت های مالی، برای توسعه بیشتر این محصول استفاده کند.
- تاریخ عرضه توکن: ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۴ (۳۰ شهریور ۱۴۰۳)
بعد از تاخیری که در عرضه توکن های کتیزن پیش آمد، تیم کتیزن در اعلامیه ای در تاریخ ۵ سپتامبر (۱۵ شهریور) اعلام کرد که راه اندازی و عرضه توکن CATI در تاریخ ۲۰ سپتامبر (۳۰ شهریور)، در صرافی های بزرگ کریپتو مانند بای بیت (ByBit) و بیت گت (Bitget) اتفاق خواهد افتاد.
چیزی که هنوز مشخص نیست که آیا تخصیص توکن ها به کاربران در همان تاریخ اتفاق می افتد یا کمی دیرتر از آن. اما پیش از اعلام تاریخ عرضه توکن های، استودیو پلاتو (Pluto Studio)، شرکت توسعه دهنده کتیزن، اعلام کرد که در تاریخ ۲۱ سپتامبر (۳۱ شهریور)، رویدادهای مهمی در راه است. شاید تاریخ تخصیص توکن ها به کاربران نیز برای همین تاریخ برنامه ریزی شده باشد.
توکن کتیزن (CATI) در بازار پیش از عرضه OKX لیست شد!
در تاریخ ۵ سپتامبر (۱۵ شهریور)، راه اندازی بازار پیش از عرضه توکن کتیزن (Catizen) در صرافی اوکی اکس (OKX) اعلام شد. خبر شروع معاملات آتی این توکن توسط حساب رسمی کتیزن در شبکه اجتماعی X (توییتر سابق) منتشر شد. اوکی اکس معاملات آتی بازار پیش از عرضه با پشتوانه USDT را برای کتیزن (CATI) را، راه اندازی کرد.
این قابلیت هم در نسخه وب و هم در اپلیکیشن و API قابل دسترسی است و به کاربران امکان می دهد تا در معاملات آتی ارزهای دیجیتالی که هنوز در بازار اسپات لیست نشده اند، شرکت کنند.
معاملات آتی بازار پیش از عرضه برای کتیزن به گونه ای طراحی شده اند که مشارکت اولیه در کشف قیمت قبل از لیست شدن رسمی کتیزن را تسهیل کنند. این قراردادهای آتی با USDT تسویه می شوند و ارزش اسمی هر قرارداد معادل ۱۰ توکن CATI است.
قیمت بازار پیش از عرضه کتیزن بر اساس ارزش USDT یک CATI تعیین می شود و واحد نوسان قیمت (Tick size) برابر با ۰.۰۰۰۱ است. همچنین، معاملات با اهرم بین ۰.۰۱ تا ۲ برابر در دسترس بوده و به صورت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته فعال است. تاریخ تحویل این قراردادها پس از لیست شدن CATI در بازار اسپات به طور جداگانه اعلام خواهد شد.
معاملات آتی بازار پیش از عرضه کتیزن با معاملات آتی استاندارد متفاوت هستند و محدودیت های موقعیت بندی خاصی بر اساس سطوح مختلف اعمال می شوند.
چگونه کتیزن بازی کنیم؟
از طریق لینک ربات کتیزن وارد این بازی شده، آن را استارت کرده و روی «Play» کلیک کنید تا بازی کتیزن اجرا شود.
در ابتدا، کتیزن از شما درخواست می کند که اولین گربه ها را باهم ادغام کنید. کار شما در کتیزن این است که گربه ها را با هم ادغام کنید تا نژادهای جدید، کمیاب تر و با ارزش تر را تولید کنید. هر گربه توکن هایی را برای شما تولید می کند که می توان از آن ها در بازی برای خرید ارتقاها استفاده کرد. هرچه تعداد گربه ها بیشتر باشد، سریع تر امتیاز جمع می کنید. رتبه بندی شما، میزان ارز دیجیتالی را که در نهایت دریافت خواهید کرد، تعیین می کند.
برای به حداکثر رساندن درآمد و علاقه خود به بازی، به طور منظم در رویدادها شرکت کنید و ماموریت های ارائه شده توسط کتیزن را کامل کنید. این امر به شما منابع اضافی برای پیشرفت در کتیزن می دهد.
توکن های درون بازی
در ابتدا، باید روی دریافت حداکثر مقدار Fish برای افزایش استخراج توکن vKITTY تمرکز کنید.
همچنین، در مرحله فعلی پروژه، توصیه می شود کیف پول خود را نیز متصل کنید، زیرا ظاهرا ایردراپ کتیزن در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۴، عرضه خواهد شد. با این وجود، تیم پروژه اخیرا خبر از تاخیر احتمالی ایردراپ آن داده است.
در رابطه با تاریخ عرضه توکن CATI در صرافی ها، هیچ اطلاعیه ای منتشر نشده است.
بخش های اصلی بازی
هفت بخش اصلی «Shop»، «Fishing»، «Auto»، «Feed»، «Boost»، «Invite» و «Quest» در بازی تلگرامی کتیزن وجود دارد که در ادامه به توضیح آن ها پرداخته ایم. دقت کنید در هر کدام از بخش ها که کنار آن دایره قرمز رنگ قرار دارد پاداشی برای شما وجود دارد یا تسکی هست که می توانید در ازای انجام آن پاداش دریافت کنید.
- خرید (Shop)
در این بخش می توانید سکه های Fish و vKITTY را خریداری کنید. بسته به مقدار، قیمت تغییر می کند. اما برای اولین خرید، یک پرداخت تخفیفی معادل هزینه انتقال به شما ارائه می شود.
پس از اولین پرداخت که از طریق استارز (Stars) انجام می شود، می توانید هر تعداد سکه خریداری کنید. علاوه بر این، در روز خرید می توانید ۳۰۰ توکن Fish در بخش ماموریت ها دریافت کنید. این امر به شما امکان می دهد ارز بازی را سریع تر جمع آوری کرده و در بازی پیشرفت کنید. اما به یاد داشته باشید که خرید، به صورت اختیاری و صرفا راهی برای تسریع روند است. توکن های استارز را می توانید از پلتفرم فرگمنت (Fragment) تهیه کنید.
- ماهیگیری (Fishing)
می توانید از سکه های Fish خود در بخش Fishing استفاده کنید؛ به خصوص اگر قصد خرید کلیکر خودکار ندارید. هزینه ماهیگیری ۸۴ سکه Fish است، اما توجه داشته باشید که این یک نوع قرعه کشی است و شانس بردن مقدار زیادی Fish یا vKITTY وجود دارد، اما ممکن است به راحتی همه چیز را نیز از دست بدهید.
همچنین از بین ۵۰ بازیکن برتر ماهیگیر جوایز تکمیلی قرعه کشی خواهد شد. اما عجله نکنید که همه جوایز خود را یکجا خرج کنید. بهتر است آن ها را برای سطوح بالاتر ذخیره کنید. به هر حال، ارزش ایردراپ در سکه های vKITTY که می توانید برنده شوید، مستقیماً به درآمد کل شما بستگی دارد.
- کلیکر خودکار (Auto)
اوتو (Auto) یک ربات جمع کننده خودکار در بازی کتیزن است که به شما امکان می دهد تعدادی از فرآیندهای خسته کننده و یکنواخت را خودکار کنید. در حال حاضر، قیمت این کلیکر خودکار با تخفیف، ۳٬۹۰۰ سکه Fish است.
با این حال، یک اما وجود دارد؛ اگر بازی اجرا نشود، جمع کننده شما کار نخواهد کرد. این بدان معنی است که تلفن شما باید در تمام مدتی که ربات در حال اجراست، روشن بماند. این ربات خودکار کارهایی مانند ادغام گربه ها، حذف گربه های با شماره پایین و خرید جوایز را به جای شما انجام می دهد.
- تغذیه (Feed)
این قسمتی است که می توانید گربه بخرید. توجه داشته باشید که باید خرید را از همان ابتدا شروع کنید، زیرا گربه ها در ابتدا ارزان هستند.
ساختار آن نیز ساده است. سطح بچه گربه شما تعداد سکه های تولیدی آن و همچنین هزینه آن را تعیین می کند. با این حال، قیمت گربه پس از هر خرید افزایش می یابد. بنابراین مراقب پول خود و قیمت ها باشید تا در موقعیتی قرار نگیرید که گربه های سطح پایین تر، از آن هایی که سطح بالاتری دارند گران تر شوند.
سکه های Fish برای خرید گربه های سطح حداکثر استفاده می شوند، اما پیشنهاد می شود در صورت امکان آن ها را برای ماهیگیری نگه دارید. این امر می تواند یک تلاش سودآورتر باشد.
- بوست (Boost)
ویژگی بوست، سرعت بازی را به دو برابر افزایش می دهد. برای استفاده از این ویژگی، روی آیکون موشک در بالای بخش گربه ها کلیک کنید. در این قسمت، می توانید سرعت را به مدت ۱۰ دقیقه به صورت رایگان افزایش دهید.
همچنین می توانید یک قرارداد را فراخوانی کرده و مقداری تون (TON) خرج کنید تا بازه آن به ۷۵ دقیقه افزایش پیدا کند. از طرف دیگر، می توانید با خرج کردن ۵۰ سکه Fish، زمان آن را به چهار ساعت افزایش دهید.
- دعوت (Invite)
از این قسمت شما می توانید بازیکنان جدید را به بازی دعوت کنید. همچنین، هنگام تکمیل ماموریت دعوت روزانه، به شما تعدادی سکه Fish بر اساس سطح شما و وضعیت پریمیوم تلگرام، پاداش داده می شود.
این یک راه عالی برای به دست آوردن سکه های اضافی است؛ چرا که با افزایش سطح دوستان شما نیز مقداری سکه دریافت خواهید کرد. همچنین در هنگام توزیع ایردراپ، ۵٪ نیز از طرف دوستانتان دریافت می کنید.
- ماموریت ها (Tasks)
ماموریت ها نیز به شما این فرصت را می دهند که وظایف مختلفی را انجام داده و در ازای آن توکن های رایگان Fish دریافت کنید که به شما کمک می کند پیشرفت در بازی خود را سرعت بخشید.
در بخش دستاوردها (Achivements) فیش کوین (Fish) بدست آورید. در این بخش به ازای فعالیت هایی که در بازی انجام داده اید اعم از خریدها و دعوت ها فیش کوین دریافت خواهید کرد.
چگونه می توان ماهی (FISH) بیشتری بدست آورد؟
حضور فعال در جامعه بازی و توجه به رویدادها و به روز رسانی های خاص به شما راه های اضافی برای دریافت Fish و سرعت بخشیدن به پیشرفت در بازی می دهد. فیش کوین امکان خرید پاداش های اضافی را فراهم می کند که مهمترین آن ها خرید یک ربات خودکار به قیمت ۳٬۹۰۰ سکه Fish است.
برای بدست آوردن سریع FISH در بازی کتیزن، بازیکنان می توانند از چندین روش موثر استفاده کنند.
- در ماهیگیری شرکت کنید: ماهیگیری در بازی یک فرصت شانسی است که در آن بازیکنان می توانند سکه های FISH خود را دو برابر کنند یا در صورت شکست، توکن vKitty دریافت کنند.
- دعوت از دوستان: برای دعوت از بازیکنان جدید، به ویژه کسانی که از تلگرام پریمیوم استفاده می کنند، پاداش خواهید گرفت. اما در این بازی این روش تاثیر زیادی در پیشرفت شما ندارد.
- تکمیل ماموریت های روزانه: تکمیل منظم ماموریت های موجود در بازی منبع اصلی به دست آوردن FISH است.
- خرید سکه: بازیکنان می توانند ۱۰۰ توکن Fish را به قیمت ۰.۱ تون کوین یا استارز بخرند و سپس برای اولین خرید خود ۳۰۰ توکن Fish دریافت کنند.
- توجه به شخصیت های ظاهری: شخصیت هایی مانند TON Duck و Pepe که روی صفحه ظاهر می شوند پاداش های اضافی می دهند.
خرید توکن FISH
اگر سودای رسیدن به سطوح بالاتر را دارید و به دنبال پیشرفت سریع در بازی هستید، می توانید گزینه خرید مستقیم را درنظر بگیرید. میزان هزینه شما از این طریق، در کمترین حالت ۰.۱ دلار و در بیشترین حالت تا ۱۱۷ دلار خواهد بود.
نکته قابل ذکر اینجاست که برای خرید فیش، تنها به دلار و تتر (USDT) متکی نیستید و می توانید با استفاده از تن کوین (TON) و نات کوین (NOT) تراکنش بزنید. همچنین، امکان خرید بوسیله استارز (STARS) که به تازگی توسط تلگرام برای پرداخت های درون برنامه ای در بات ها و مینی اپ ها معرفی شد، فراهم است. در جدول زیر، سعی شده است که هزینه ها و توکن های دریافتی به تفکیک آورده شود تا بتوان آن ها را مقایسه کرد و بهترین تصمیم را گرفت.
برای خرید در ابتدا باید به بخش فروشگاه (Shop) یا به بخش خرید (Purchase) در صفحه ماهیگیری بروید.
یکی از بسته هایی که تمایل به خرید دارید را انتخاب کنید.در این صفحه، یکی از روش های پرداختی را انتخاب کنید. به جز روش پرداخت با استارز، دیگر روش ها نیازمند داشتن کیف پول ارز دیجیتال مانند تون کیپر (Tonkeeper) و شارژ آن با تون کوین، نات کوین و یا تتر است.
پس از اتصال کیف پول به بازی و شارژ آن، می توانید تراکنش را تأیید کنید.
پس از تأیید تراکنش، در مدت زمان کوتاهی توکن های کتیزن یا بهتر است بگوییم توکن های فیش شما افزایش می یابد و می توانید از آن ها استفاده کنید.
احتمالا برایتان این سؤال پیش آمده که اگر راه های زیادی برای کسب توکن فیش وجود دارد، چه نیازی به خرید آن وجود دارد؟
طبق کانال اطلاع رسانی کتیزن در تلگرام، فاکتور سرعت پروفیت بر ثانیه توکن vKITTY، نقش بسیار زیادی بر دریافت ایردراپ پیش رو دارد، یعنی برای ارتقای این فاکتور می بایست گربه های خود را به سطوح بالاتر ادغام کنید و این نیازمند توکن فیش بیشتری است.
کلیکر خودکار در کتیزن: آیا لازم است و چگونه بر بازی تأثیر می گذارد؟
اوتوکلیکر (ربات خودکار) در کتیزن عملکردی است که به شما امکان می دهد فرآیند ادغام گربه ها و جمع آوری پاداش ها را خودکار کنید و در نتیجه نیاز به تعامل مداوم با بازی را کاهش دهید.
با استفاده از اوتوکلیکر، بازیکنان می توانند مدیریت گربه های خود را با ادغام خودکار آن ها و گرفتن بوست ها ساده تر کنند که باعث می شود گیم پلی آن نیز راحت تر شود. این ویژگی برای بازیکنانی مفید است که به دنبال به حداکثر رساندن درآمد درون بازی خود بدون توجه مداوم به گیم پلی هستند. ویژگی های اوتوکلیکر در زیر آمده است.
- بوست خودکار
- ادغام خودکار گربه ها
- خرید خودکار گربه رایگان
- حذف خودکار گربه های سطح پایین
- جمع آوری خودکار پاداش ایردراپ
چگونه vKITTY استخراج کنیم؟
برای بدست آوردن ارز vKitty در کتیزن، بازیکنان می توانند روش های زیر را دنبال کنند.
- Crossing Cats: روش اصلی کسب درآمد از vKITTY، ادغام گربه های هم سطح برای تولید یک گربه سطح بالاتر است. هر چه سطح گربه بالاتر باشد، vKITTY بیشتری تولید می شود.
- تکمیل ماموریت ها: ماموریت های مختلفی به طور منظم در بازی ظاهر می شوند که با تکمیل آن ها vKITTY پاداش خواهید گرفت.
- ماهیگیری: اگرچه هدف اصلی ماهیگیری بدست آوردن FISH است، اما گاهی اوقات بازیکنان می توانند vKITTY نیز دریافت کنند.
- فعال سازی بوست ها: بازی کتیزن بوست های مختلف و پاداش های موقتی را ارائه می دهد که فعال سازی آن ها می تواند تولید vKITTY را افزایش دهد.
vKITTY نقش کلیدی در اقتصاد کتیزن ایفا می کند، این سکه برای موارد زیر مورد نیاز است.
- خرید گربه های جدید: vKITTY برای خرید گربه های جدید در بازی استفاده می شود و به شما امکان می دهد بهره وری خود را افزایش داده و سریع تر پیشرفت کنید.
- ارتقا و بوست : با vKITTY، می توانید ارتقاء و بوست های مختلفی را خریداری کنید که گیم پلی را کارآمدتر می کند.
- استیک کردن (Staking) و به دست آوردن NFT : نسخه های آینده بازی ممکن است شامل قابلیت استیک کردن vKITTY برای به دست آوردن توکن های غیرمثلی (NFT) درون بازی باشد که وضعیت و توانایی های بازیکن را بهبود می بخشد.
- چه بوست هایی در بازی وجود دارد؟
سه نوع بوست (Boost) در کتیزن وجود دارد: موشک، قورباغه پپه و سگ دوج که در ادامه به اختصار توضیح داده ایم.
- موشک: در منوی پایین صفحه قرار دارد. این بوست، درآمد در هر ثانیه شما را دو برابر می کند.
- قورباغه PEPE: هر ۱۵ دقیقه روی صفحه نمایش ظاهر می شود. این به شما امکان می دهد درآمد خود را تا ۵ برابر افزایش دهید.
- سگ DOGE: هر ۱۵ دقیقه روی صفحه نمایش ظاهر می شود و به طور همزمان چندین بوست رایگان به شما می دهد.
هر یک از این بوست ها را می توان به سه روش استفاده کرد.
- راه اول: رایگان است
- دوم: در ازای TON
- سوم: در ازای ۵۰ توکن FISH
۵ اشتباه بزرگ تازه کارها
در این بخش، ۵ اشتباه بزرگ تازه کارها را شرح دادیم که بهتر است از آن ها پرهیز کنید.
- خرج کردن Fish برای ماهیگیری در ابتدای بازی
مبتدی‌ها اغلب توکن های FISH را برای ماهیگیری بدون سطح کافی گربه خرج می کنند. این عمل فقط در صورتی سودآور می شود که گربه های سطح بسیار بالایی داشته باشید. در غیر این صورت، استفاده از این توکن ها در قسمت FEED برای خرید گربه های جدید توصیه می شود.
- فعال نبودن
درآمد در بازی فقط در ساعت اول به طور فعال جمع می شود و پس از آن سرعت آن کاهش می یابد. بنابراین، ایده خوبی است که تا حد امکان در بازی حضور داشته باشید تا درآمد را به حداکثر برسانید.
- نادیده گرفتن ویژگی اوتوبات
برای سرمایه گذاری اضافی، می توانید این ویژگی را خریداری کنید که به شما امکان می دهد به صورت خودکار، کارهای تکراری و خسته کننده را دیگر خودتان انجام ندهید.
- بی توجهی به انجام وظایف
ماموریت ها منبع خوبی برای بدست آوردن توکن های FISH هستند. کارهای روزانه و یکباره که در تب Tasks قرار دارند، می توانند به افزایش درآمد شما کمک کنند.
- استفاده نادرست از بوست ها
بوست می تواند به مقدار زیادی درآمد شما را افزایش دهد، اما باید به درستی از آن ها استفاده کرد. به عنوان مثال، یک بوست موشکی درآمد شما را دو برابر می کند و یک کاراکتر پپه چهار برابر. با این حال، استفاده از Fish برای موارد دیگر توصیه می شود.
- بازی به تنهایی
در طول ایردراپ، انتظار می رود که وجوه اضافی بین اعضای تیم ها و باشگاه توزیع شود، بنابراین پیوستن به تیم ها به شما امکان می دهد پرداخت های اضافی دریافت کنید.
در انتها
بازی کتیزن با گیم پلی جذاب و فرصت ایده آل برای کسب ایردراپ احتمالی، توانسته است به یکی از محبوب ترین بازی های تلگرامی تبدیل شود. با داشتن نزدیک به ۳/۵ میلیون کاربر فعال روزانه و حمایت شخص پاول دورف، این بازی توجه بسیاری از علاقه مندان به دنیای ارزهای دیجیتال را به خود جلب کرده است.
با استفاده از روش های مختلف برای کسب توکن فیش و پیشرفت سریع تر در بازی، شما می توانید تجربه ای موفق و پربار در کتیزن داشته باشید و از امکانات ویژه آن بهره مند شوید. خرید کتیزن نیز به عنوان یکی از گزینه ها می تواند به شما در رسیدن به اهداف بلند مدت و کسب ایردراپ این بازی کمک شایانی کند.
در حال حاضر کتیزن از توکن های vKITTY و FISH استفاده می کند که هنوز به هیچ وجه قابل برداشت یا تبدیل نیستند. این پروژه در ابتدای توسعه خود است، اما ایرپراپ آن در سال ۲۰۲۴ برای شرکت کنندگان فعال و کاربران اولیه، عرضه خواهد شد.
طبق نقشه راه رسمی پروژه، اولین ایردراپ آن در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۴ عرضه می شود.
طبق اطلاعیه تیم این پروژه و صرافی های بای بیت و استورم، توکن های CATI برای معامله در بازار پیش عرضه در این دو صرافی مذکور لیست شده اند.
اطلاعات
ایردراپ کتیزن (Catizen) چیست؟
چگونه می توانم در ایردراپ کتیزن شرکت کنم؟
برای شرکت در ایردراپ، باید در بازی فعال باشید، گربه ها را ادغام، ماموریت ها را تکمیل و در رویدادهای مختلف شرکت کنید.
ایردراپ کتیزن چه زمانی برگزار می شود؟
اولین ایردراپ در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است.
توکن های vKITTY و Fish چه هستند و چگونه به دست می آیند؟
توکن های vKITTY و Fish ارزهای درون بازی هستند. vKITTY از طریق ادغام گربه ها و تکمیل ماموریت ها به دست می آید، در حالی که Fish از طریق ماهیگیری، تکمیل ماموریت ها و خرید در بازی قابل کسب است.
چگونه می توانم توکن فیش (FISH) را در بازی کتیزن کسب کنم؟
شما می توانید توکن فیش را از طریق روش های مختلفی مانند دعوت دوستان، انجام وظایف روزانه و کسب دستاوردها، شرکت در بخش ماهیگیری و یا خرید مستقیم با استفاده از ارزهای دیجیتال یا تلگرام استارز به دست آورید.
آیا خرید توکن فیش برای پیشرفت در بازی کتیزن ضروری است؟
خرید توکن فیش ضروری نیست، اما می تواند به شما در ارتقاء سریع تر و کسب ایردراپ توکن کتی (CATI) کمک کند. با خرید فیش، می توانید گربه های خود را سریع تر ارتقاء داده و پروفیت بر ثانیه vKITTY بیشتری کسب کنید که بر دریافت ایردراپ تاثیرگذار است.
چگونه می توانم درآمد خود را برداشت کنم؟
در حال حاضر، توکن های vKITTY و Fish قابل برداشت نیستند. با این حال، پس از ایردراپ سال ۲۰۲۴، بازیکنان می توانند توکن های CATI را که دریافت کرده اند، تبدیل و برداشت کنند.
خرید کتیزن چگونه انجام می شود؟
توکن CATI به عنوان توکن اصلی بازی کتیزن در حال حاضر در بازار اصلی قابل خرید و فروش نیست، اما برخی صرافی ها امکان پیش خرید و پیش فروش آن را در پری مارکت فراهم کرده اند.
برای ارسال نظر باید وارد شوید ورود