بلاکتوپیا
سایفرپانک (Cypherpunk) چه کسانی بودند و چگونه بیت کوین را پایه ریزی کردند؟
سایفرپانک (CypherPunk) یک جنبش آزاد و فعال است و هدفی که دنبال می کند، حفاظت از حریم خصوصی و بهبود امنیت با استفاده از دانش رمزنگاری است.
سایفرپانک (CypherPunk) یک جنش آزاد و فعال است که قصد دارد با استفاده از دانش رمزنگاری به ایجاد امنیت بیشتر و حفظ حریم خصوصی کمک کند. تاریخچه نخستین سایفرپانک ها به ۴۰۰۰ هزار سال قبل در مصر برمی گردد؛ این موضوع نشان می دهد که حریم شخصی همیشه و در طول قرن ها از مهمترین دغدغه های انسان بوده است. در ادامه این مطلب به اینکه سایفرپانک (CypherPunk) ها چه کسانی هستند؟ تاریخشان چیست و چرا باید برای ما مهم باشند؟ می پردازیم.
تاریخچه پیدایش سایفرپانک (CypherPunk)
همانطور که گفتیم نخستین سایفرپانک ها ۴۰۰۰ سال قبل در شهری در مصر به نام منت خوفو (Menat Khufu) زندگی می کردند. از آن زمان، یک سنگ نبشته پیدا شده که احتمالا متعلق به اولین سایفرپانک بوده است. بر روی این سنگ نبشته، هیروگلیف هایی دیده شده که بر روی مقبره فرعون آن زمان یعنی آمنهوتب دوم حکاکی شده بود. هیروگلیف خط مصریان باستان است که در آن تصویر اشیا و جانوران را می کشیدند.
این حکاکی های غیر معمول و عجیب، اطلاعاتی را به صورت شکل و نقاشی در دل خود مخفی کرده بود. پیام مخفی یکی از اشکال اولیه رمزنگاری (Encryptioon) به نام سیستم رمزی جانشین یا Substitution Cipher است که یکی از ساده ترین اشکال رمزنگاری است.
به طور کلی، این سیستم بدین گونه است که هر یک از حروف سازنده کلمه با یک نماد جایگزین می شوند. این جایگزینی حروف، بر اساس یک الگوی خاص انجام می شود. بنا به دلایل عجیبی، این سنگ نبشته قصد داشته تا این اطلاعات را رمزنگاری کند، که این اتفاق در زندگی آمنهوتب دوم اتفاق افتاده است.
پس از مدتی، این نوع رمزنگاری در سراسر مصر گسترش می یابد. انسان هایی که در آن زمان سواد داشتند، شروع به استفاده از این سیستم رمزی کردند. فرضیاتی مبنی بر این که چرا رمزنگاری در مصر رشد کرد، وجود دارد؛ یکی از این فرضیات این است که مردم قصد داشتند تا حروف رمزی را به عنوان یک روش نوشتن رایج استفاده کنند. یک فرضیه دیگر نیز می گوید که کسانی که از حروف رمزی استفاده می کردند، قصد داشتند مردم عادی را توسط این اشکال عجیب و جالب، شگفت زده کنند.
به هر صورت، امکان انجام این کار به همان منظوری که در دنیای مدرن امروز انجام می شود نیز وجود دارد: برای امنیت و حفظ حریم خصوصی؛ آن ها نمی‌خواستند که مردم عادی از مراسم های مذهبی خاص آن ها خبردار شوند. پس برای مخفی کردن دانش سری و مقدس خود، این اطلاعات را با استفاده از رمزنگاری مخفی می کردند.
رمزنگاری در یونان
حدود ۱۴۰۰ سال بعد، اسپارتان ها یک دستگاه رمزنگاری به نام ScyTale را اختراع کردند. این دستگاه درست مثل رمزنگاری مدرن، شامل یک کلید خصوصی مشخص بود که فقط کسانی که مجاز بودند، آن را در اختیار داشتند.
ظاهر این کلید به شکل یک استوانه با ابعاد مشخص بود و طرز کار آن نیز اینگونه بود که اگر شما یک کاغذ پوستی که رمزها بر روی آن حک شده را دور آن می پیچیدید، این حروف خوانا می شد؛ اما فقط استوانه ای که شکل صحیح داشت، می توانست کلمات را پشت سر هم ردیف کند و پیام مخفی را نشان دهد. درست مثل سیستم رمزنگاری اولیه مصری، ScyTale نیز به راحتی رمزگشایی می شد؛ البته به نسبت آن زمان که تعداد افراد باسواد بسیار کم بود، این دستگاه از امنیت بالایی برخوردار بود.
رمزنگاری در روم
همزمان با دیگرانی که در امر رمزنگاری مدرن پیشرو بودند، ارتش روم نیز در تکنولوژی رمزنگاری پیشرو بود؛ ارتش روم با استفاده از رمزنگاری، نقشه های خود را مبنی بر از بین بردن یک شخص یا اطلاعات تاکتیکی حساس، رد و بدل می کرد.
جولیوس سزار، خود مخترع یکی از سیستم های رمزی بود؛ یک سیستم رمزی جانشین به نام سزار سایفر (Caesar Cipher). جالب اینجاست که تحقیقات رمزنگاری و توسعه آن، همیشه در زمان های جنگ انجام شده است.
تکامل سایفرپانک (CypherPunk) در ۵۰ سال گذشته
چیزی که ما به عنوان رمزنگاری مدرن می شناسیم، در اصل از جنگ های جهانی اول و دوم شروع شده است. نخستین ماشین انیگما (Enigma) در طی جنگ جهانی اول توسعه یافت؛ این ماشین با موتورهای مکانیکی و دنده هایی با قطعات الکتریکی ساخته شده بود. انیگما قادر بود ۱۰ در ۱۱۴ کاراکتر را با هم ترکیب کند که این قضیه، روش های رمزگشایی شانسی را در آن زمان تقریبا غیرممکن می کرد.
رمزگشایی انیگما تا جنگ جهانی دوم غیرممکن بود؛ یعنی تا زمانی که آلن تورینگ (Alan Turing) یک روش برای شکستن کدهای انیگما کشف کرد. روش آکادمیک تورینگ در زمینه های بسیاری از جمله رمزنگاری، تاثیرگذار و کارآمد بود.
در زمان جنگ، توسعه رمزنگاری تشدید شد؛ حکومت ها برای کشف تکنیک های رمزنگاری، سرمایه زیادی اختصاص دادند. در نهایت آن ها رمزنگاری را به قدری قدرتمند کردند که خودشان هم نمی توانستند پیام مخفی شده را رمزگشایی کنند. در ادامه نگاهی به اتفاقات ۵۰ سال گذشته در این حوزه می اندازیم.
پیش از دهه ۱۹۷۰ میلادی (۱۳۵۰ شمسی) تقریبا فقط سازمان های نظامی و جاسوسی به صورت مخفیانه از رمزنگاری استفاده می کردند. اما با انتشار مطالبی در مورد «استاندارد کدگذاری داده» (Data Encryption Standard) و انتشار اولین مقاله در خصوص رمزنگاری کلیدهای عمومی به نام «مسیرهای جدید در رمزنگاری» (New Directions in Cryptography) نوشته دکتر ویتفیلد دیفی (Whitfield Diffie) و دکتر مارتین هلمن (Martin Hellman) موضوع شکل دیگری پیدا کرد.
در دهه ۱۹۸۰ دکتر دیوید چاوم (David Chaum) در مقاله ای با نام «امنیت بدون تعیین هویت: سیستم های تراکنش برای منسوخ کردن برادر بزرگ» (Security without Identification: Transaction Systems to Make Big Brother Obsolete) مفصلا به موضوعاتی مانند پول نقد دیجیتال ناشناس و سیستم های اعتباری مستعار پرداخت.
در سال های بعد این ایده ها در قالب یک جنبش با هم آمیخته شدند. اواخر سال ۱۹۹۲ (۱۳۷۰) اریک هیوز (Eric Hughes)، تیموتی سی می (Timothy C May) و جان گیلمور (John Gilmore) گروهی را تشکیل دادند که هر ماه در شرکت گیلمور به نام Cygnus Solutions واقع در منطقه خلیج سانفرانسیسکو گرد هم جمع می‌شدند.
این گروه سه نفره سایفرپانکز (cypherpunks) نام گرفت که برگرفته از دوکلمه “Cipher” و “Cyberpunk” بود. سایفر به معنای رمزنگاری است و سایبرپانک به معنای دنیای پیشرفته و عجیب و غریبی است که به جای انسان تحت سلطه کامپیوتر و اینترنت قرار دارد (در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ یک ژانر علمی تخیلی به نام New Wave به محبوبیت رسید.
این ژانر پدیدآورنده فیلم ها و کتاب هایی با سبک علمی تخیلی سایبرپانک (CyberPunk) بود؛ در این ژانر، افراد می خواستند تکنولوژی های بسیار پیشرفته ای در اختیار داشته باشند تا بتوانند دنیا را تحت سلطه خود درآورند. کتاب هایی مثل Neuromancer در تثبیت ریشه ژانر سایبرپانک تاثیر زیادی داشتند. این تاثیرات را می توان در فیلم های کلاسیک علمی تخیلی مثل سه گانه ماتریکس مشاهده کرد. یا مثلا فیلم Blade Runner به کارگردانی ریدلی اسکات، تحت تاثیر رمان ?Do Androids Dream of Electric Sheep نوشته فیلیپ دیک ساخته شده است.).
لیست پستی سایفرپانک نیز در همان سال، یعنی ۱۹۹۲ ایجاد شد. ۲ سال بعد، این لیست دارای بیش از ۷۰۰ مشترک بود و در سال ۱۹۹۷، مشترکین آن به بیش از ۲۰۰۰ نفر رسیدند.
در این لیست پستی، افراد افکار خود را در میان می گذاشتند و درباره آن ها با هم مذاکره و بحث می کردند. در همین حین، آن ها توانستند یک سیستم ایمیل غیرمتمرکز تولید کنند و اگر بر روی سرور افراد خطای کوچکی رخ می داد، آن ها می فهمیدند که سیستم آن ها به خطر افتاده است. چند ماه بعد اریک هیوز «مانیفست سایفرپانک» را منتشر کرد و در آن، تفاوت اصلی بین مخفی بودن و حریم خصوصی را بیان کرده است:
“حفظ حریم خصوصی لازمه یک جامعه آزاد در عصر الکترونیک است. حریم خصوصی به معنای پنهان کاری نیست. یک موضوع خصوصی، موضوعی است که شخص نمی خواهد «تمام دنیا» از آن باخبر شوند، اما یک موضوع پنهان همان چیزی است که شخص نمی خواهد «هیچکس» از آن مطلع شود. حریم خصوصی یعنی اینکه هر کس به انتخاب خود ماهیت و اطلاعاتش را برای دیگران آشکار کند.”
ممکن است با خودتان فکر کنید که همه چیز درست و عالی است و من یک سایفرپانک نیستم، من هیچ کار اشتباهی انجام نمی دهم و چیزی برای پنهان کردن ندارم. بروس اشنایر (Bruce Schneier) معتقد است:
“این استدلال که «چیزی برای پنهان کردن ندارم» ناشی از یک پیش فرض معیوب است که حریم خصوصی را معادل با پنهان کردن یک اشتباه می داند.”
به طور مثال شما پرده های پنجره را می کشید تا دیگران نتوانند داخل خانه را ببینند. قطعا قصد ندارید یک فعالیت غیرقانونی یا غیراخلاقی انجام دهید، بلکه صرفا می خواهید مانع عواقب احتمالی نشان دادن خود به دنیای بیرون از خانه شوید.
در دهه ۱۹۹۰ شاهد ظهور «جنگ های رمزنگاری» (Crypto Wars) بودیم. در واقع دولت ایالات متحده تلاش می کرد تا شعله رمزنگاری تجاری را که هر روز گسترده تر می شد خاموش کند. از آنجا که تا این برهه زمانی بازار رمزنگاری فقط منحصر به حوزه های نظامی می شد، فناوری رمزنگاری در آیتم های طبقه سیزدهم فهرست مهمات ایالات متحده گنجانده شده بود.
ضمنا مقررات سختگیرانه ای مانع انتقال و صادرات این دانش می شد. طبق قوانین طول کلید SSL به ۴۰ بیت محدود بود و در نتیجه امکان رمزگشایی کلید در عرض چند روز و فقط با استفاده از یک رایانه شخصی وجود داشت.
در نهایت با اقداماتی مانند پیگیری چالش های قانونی توسط آزادی خواهان مدنی و حامیان حریم خصوصی، مطالبه دسترسی گسترده به نرم افزارهای رمزنگاری در خارج از ایالات متحده و حمله اعتراضی موفقیت آمیز مت بلیز (Matt Blaze) به پیشنهاد اجرای درب پشتی (Back Door) تراشه کلیپر (Clipper Chip)، دولت مجبور به عقب نشینی شد. ایالات متحده و کشورهای هم پیمان آن به منظور محدود کردن دسترسی سایر کشورها و عامه مردم به فناوری رمزنگاری اقداماتی را موسوم به «جنگ های رمزنگاری» انجام می دهند تا از رمزگشایی سازمان های امنیت ملی و به ویژه آژانس امنیت ملی جلوگیری کنند.
دکتر آدام بک (Adam Back) در سال ۱۹۹۷ هش کش (Hashcash) را به عنوان یک مکانیسم ضد اسپم ایجاد کرد. در حقیقت این مکانسیم به خاطر اعمال هزینه های اضافی (از قبیل زمان و عملیات محاسبات) در ارسال ایمیل باعث غیراقتصادی شدن ایجاد اسپم می شد. او معتقد بود که استفاده از Hashcash نسبت به Digicash بسیار آسان تر است زیرا نیازی به ایجاد حساب کاربری ندارد. به علاوه هش کش در برابر دوبار خرج کردن (Double spending) نیز ایمن بود.
وی دای (Wei Dai) در سال ۱۹۹۸ (۱۳۷۶) پیشنهاد بی مانی (B-money) را که یک راهکار عملی برای اجرای توافق های قراردادی میان طرف های ناشناس بود مطرح کرد. او دو مفهوم جالب را ارائه داد که احتمالا با آن ها آشنا هستید.
در پروتکل اول هر فرد شرکت کننده پایگاه داده جداگانه ای را از مقدار وجوه متعلق به کاربران نگهداری می کند. دومین ایده او شکل دیگری از همان سیستم اول است با این تفاوت که زیرمجموعه ای از شرکت کنندگان با قراردادن سرمایه متعهد به صداقت می شوند و فهرستی از میزان دارایی متعلق به حساب کاربران را نگهداری می کنند.
بلاکچین بیت کوین (Bitcoin) از مکانیزم اول استفاده می کند. تعداد دیگری از آلت کوین ها (Altcoins) به نوعی مکانیزم دوم را اجرا می کنند که ما آن را با نام گواه اثبات سهام (PoS) می شناسیم.
کاملا واضح است که سایفرپانک ها به طور سلسله وار دنبال تکامل مراحل قبلی هستند و هر دهه نسبت به اقدامات گذشته، پیشرفت دیگری صورت گرفته است. اگرچه چارچوب های پایه و آزمایش های اولیه در دهه ۱۹۹۰ شکل گرفت، اما مهمترین نقطه عطف خلق پول سایفرپانک در دهه ۲۰۰۰ ایجاد شد.
هال فینی (Hal Finney) در سال ۲۰۰۴ (۱۳۸۲) اثبات کار قابل استفاده مجدد (RPOW) را بر مبنای هش کش آدام بک ساخت. مکانیزم های اثبات کار قابل استفاده مجدد، توکن های رمزنگاری منحصر به فردی بودند که دقیقا مانند خروجی خرج نشده تراکنش (UTXO) بیت کوین فقط یکبار قابلیت استفاده داشتند. اما اعتبارسنجی و محافظت در برابر پدیده دوبار خرج کردن به وسیله یک سرور مرکزی انجام می شد.
نیک سابو (Nick Szabo) در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۵) پروپزالی را برای بیت گلد (Bit Gold) که یک مجموعه دیجیتال بر اساس پروپزال اثبات کار قابل استفاده هال فینی بود، مطرح کرد. مکانیزم پیشنهادی سابو کل واحدهای بیت گلد را محدود نمی کرد، بلکه او متعقد بود واحدها بر اساس میزان کار محاسباتی که برای ایجاد آن ها صورت گرفته، باید ارزش های متفاوتی داشته باشند.
سرانجام در سال ۲۰۰۸ (۱۳۸۶) ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) که هنوز هم نامی مستعار برای فرد یا افرادی ناشناس است، وایت پیپر بیت کوین را با استناد به Hashcash و B-money منتشر کرد. در حقیقت، ساتوشی مستقیما به وی دای ایمیل زد و در متن ایمیل اعلام کرد که از دکتر بک مطالبی را در مورد B-money آموخته است. ساتوشی بخشی از وایت پیپر بیت کوین را به حفظ حریم خصوصی اختصاص داده است که به شرح زیر است.
در مدل بانکداری سنتی از طریق محدود کردن دسترسی طرف های درگیر و اشخاص ثالث قابل اعتماد به اطلاعات، سطحی از حریم خصوصی به وجود می ید. از طرفی همه تراکنش ها باید به صورت عمومی اعلام شوند و مانعی برای اجرای این روش ایجاد می شود، اما می توان از طریق شکستن جریان اطلاعات در جای دیگر حریم خصوصی را حفظ کرد.
به عبارت ساده تر باید کلیدهای عمومی را ناشناس نگه داشت و به این ترتیب همه کاربران می بینند که شخصی مبلغی را برای شخص دیگری ارسال می کند، اما از اطلاعات مرتبط با تراکنش آگاه نمی شوند. این مکانیزم شبیه به سطح اطلاعات منتشرشده در بورس های سهام است. زمان و حجم معامله افراد کاملا مشخص است اما طرف های معامله مشخص نیستند.
ساتوشی ناکاموتو با ایجاد سیستمی که قابلیت استفاده، توسعه و فورک شدن را داشت باعث پیشرفت بزرگی شد. بلاکچین بیت کوین نیز از طریق اهدای BTC به ادامه فعالیت سازمان هایی مانند ویکی لیکس، به ویژه پس از قطع سیستم مالی سنتی آن ها کمک کرد و موجب تقویت جنبش سایفرپانک شد. جدول زیر مروری خلاصه بر تاریخچه قرن اخیر سایفرپانک تا زمان ایجاد بیت کوین است.
| ۱۹۱۸ |
|
| ۱۹۷۶ |
|
| ۱۹۸۵ |
|
| ۱۹۹۲ |
|
| ۱۹۹۲ |
|
| ۱۹۹۳ |
|
| ۱۹۹۴ |
|
| ۱۹۹۷ |
|
| ۱۹۹۷ |
|
| ۱۹۹۸ |
|
| ۲۰۰۴ |
|
| ۲۰۰۵ |
|
| ۲۰۰۸ |
|
سایفرپانک های برجسته و دستاوردهای آن ها
طبیعتا ساتوشی ناکاموتو هم یکی از بزرگترین سایفرپانک ها است، اما چون هنوز هویتش مشخص نیست در این لیست به او اشاره نمی کنیم. سایفرپانک های مهم عبارتند از:
- تیم هادسون (Tim Hudson): یکی از نویسندگان گواهی سوکت لایه امن (SSLeay)، از پیشتازان نرم افزار OpenSSL
- پاول کوچر (Paul Kocher): یکی از نویسندگان SSL 3.0
- ماکسی مارلین اسپایک (Moxie Marlinspike): بنیانگذار سازمان نرم افزاری اوپن ویسپر سیستمز (Open Whisper Systems)، توسعه دهنده نرم افزار سیگنال (Signal)
- استیون شیر (Steven Schear): خالق مفهوم Warrant Canary. در این روش ارائه دهنده خدمات ارتباطی به کاربران اطمینان می دهد سرویس مورد استفاده تحت نظر دولت یا سازمان های مجری قانون نیست.
- بروس اشنایر (Bruce Schneier): نویسنده مشهور حوزه امنیت و رمزنگاری
- زوکو ویلکاکس اوهرن (Zooko Wilcox-O’Hearn): توسعه دهنده دیجی کش (DigiCash) و بنیانگذار شبکه زی کش (Zcash)
- فلیپ زیمرمن (Philip Zimmermann): خالق حریم خصوصی کامل با نام پی جی پی (PGP 1.0)
- جاکوب اپلبام (Jacob Appelbaum): توسعه دهنده مرورگر تور (Tor)
- جولیان آسانژ (Julian Assange): بنیانگذار ویکی لیکس
- دکتر آدام بک (Adam Back): مخترع هش کش (Hashcash)، هم بنیانگذار بلاک استریم (Blockstream)
- برام کوهن (Bram Cohen): خالق بیت تورنت (BitTorrent)
- هال فینی (Hal Finney): نویسنده اصلی PGP 2.0، خالق اثبات کار قابل استفاده مجدد (Reusable Proof of Work)
چرا سایفرپانک (Cypherpunk) رشد کرد؟
“چیزی برای مخفی کردن نیست” بحثی مشترک در بین مردمی است که می خواهند از رمزنگاری استفاده کنند. این مبحث می وید که اگر شما چیزی برای مخفی کردن ندارید، چیزی هم برای ترسیدن ندارید!
مشکلی که در اینجا مطرح است، این است که چیزهای زیادی هستند که شما می خواهید آن ها را خصوصی نگه دارید و آن ها لزوما غیرقانونی یا از نظر اخلاقی، اشتباه نیستند. مردم فکر می کنند که هزینه از دست دادن امنیت زیاد به چشم نمی آید و با کمی تاخیر اثرات آن را می بینند. بسیاری از مردم تا زمانی که امنیتشان را از دست نداده اند، اهمیت آن را درک نمی کنند. سایفرپانک بر روی این قضیه تمرکز داشت.
در سال ۲۰۱۸، دولت چین ۲۳ میلیون بار مردم این کشور را به اسم “اعتبار ناکافی” از خرید بلیت هواپیما منع کرد، که این دقیقا مانند شرایط یک پادآرمانشهر (Dystopia) بود. بسیاری از مردم توسط این سیستم احساس خطر کردند. حتی از این اتفاق، یک اپیزود از سریالی به نام NoseDive که از شبکه Netflix پخش می شد، ساخته شده است.
در اصل، روش اعتباردهی هنوز هم توسط شرکت های تکنولوژی در چین، در پوشش امنیت مردم ظاهر می شود؛ شما توسط خرید بازی های کامپیوتری بیش از حد و یا به اشتراک گذاشتن اخبار جعلی، اعتبار خود را پایین می آورید.
دولت چین با روش های دیگری نیز مثل کاهش سرعت اینترنت، شهروندان را از تحصیلات خوب و یافتن شغل مناسب منع می کند و برخی اوقات، حتی حیوانات خانگی را نیز از آن ها می گیرد.
پس کمبود سیستم های استاندارد و درست، امروزه جالب نیست و باعث ضرر افراد می شود؛ این دقیقا سیستمی است که سایفرپانک ها از آن بیزارند. امروزه تکنولوژی در زندگی همه ما ریشه دوانده است و اطلاعات زندگی شخصی ما، توسط دولت ها بیشتر جمع آوری می شود؛ همین باعث می شود که امنیت و حریم خصوصی ما به خطر بیافتد.
امروزه رمزنگاری به شیوه های مختلف وارد زندگی ما شده است. در واقع در همین حینی که شما دارید این مقاله را می خوانید، ممکن است از این سیستم ها یا در کل از رمزنگاری استفاده کرده باشید؛ برای مثال، گواهینامه SSL به شما اجازه می دهد که یک اتصال امن بین مرورگر خود و سرور ایجاد کنید. این قضیه شما را در برابر لو رفتن اطلاعاتی نظیر کارت بانکی، محافظت می کند. این تنها یکی از موارد بسیار زیادی از کاربردهای رمزنگاری مدرن است.
جا دارد که تشکر ویژه ای بکنیم از سایفرپانک ها، که در زمان جنگ رمزی مبارزه کردند تا بتوانند امنیت را برای ما به ارمغان بیاورند. حالا ما به لطف وجود ایشان، دارای رمزنگاری هستیم؛ رمزنگاری ای که باعث به وجود آمدن تکنولوژی فوق العاده ای مثل بلاکچین و رمز ارزها شده است.
مبارزه برای حفظ حریم خصوصی
با وجود اینکه در چند سال گذشته اکوسیستم بیت کوین رشد کرده اما به نظر می رسد دغدغه های مربوط به حریم خصوصی کم اهمیت دیده شده است. بسیاری از کاربران اولیه بیت کوین تصور می کردند که هویت آن ها کاملا ناشناس باقی می ماند، اما اینطور نیست.
شواهد حاکی از آن است که تعدادی از آژانس های مجری قانون می توانند در حین تحقیقات خود کاربران بیت کوین را از حالت ناشناس خارج کنند. سایت Open Bitcoin Privacy Project از طریق آموزش کاربران در مورد حریم خصوصی و ارائه توصیه هایی در مورد بهترین روش های استفاده از سرویس های بیت کوین، ضعف های موجود را اندکی بهبود بخشید. این گروه قصد دارد مدلسازی تهدید را برای حمله به حریم خصوصی کیف پول بیت کوین توسعه دهد.
- ناظران بلاکچین (Blockchain Observers): این گروه از مهاجمان با مشاهده الگوهایی در جریان ارزش، تراکنش های مختلف را به یک هویت واحد مرتبط می کنند.
- ناظران شبکه (Network Observers): این گروه با مشاهده فعالیت در شبکه همتا به همتا (P2P) تراکنش ها و آدرس های مختلف را به یکدیگر مرتبط می کنند.
- دشمنان فیزیکی (Physical Adversaries): این افراد سعی می کنند اطلاعات موجود در یک کیف پول را بیابند و سپس داده ها را دستکاری یا تجزیه و تحلیل کنند.
- شرکت کنندگان در تراکنش (Transaction Participants): این گروه با ایجاد تراکنش هایی سعی در ردیابی و شناسایی فعالیت ها در بلاکچین دارند.
- ارائه دهندگان کیف پول (Wallet Providers): ممکن است با درخواست اطلاعات شخصی قابل شناسایی از کاربران تراکنش های آن ها را مشاهده کنند.
جوناس نیک (Jonas Nick) یکی از توسعه دهندگان بلاک استریم تحقیقات مفصلی را در مورد مسائل مربوط به حریم خصوصی کاربران بیت کوین انجام داده است. او در مقاله ای به برخی نقایص حریم خصوصی می پردازد که بعضی از آن ها برای کلاینت های تایید ساده پرداخت (SPV) بیت کوین مخرب است.
یکی از بزرگترین مشکلات حفظ حریم خصوصی از طرف ناظران بلاکچین اتفاق می افتد؛ زیرا هر تراکنش در شبکه به طور نامحدود عمومی است و هر کسی در حال یا آینده می تواند یک دشمن بالقوه باشد. بنابراین یکی از بهترین و قدیمی ترین توصیه ها این است که هرگز از آدرس بیت کوین مجددا استفاده نکنید. ساتوشی در وایت پیپر بیت کوین به این موضوع اشاره کرده است:
“یک جفت کلید جدید به عنوان یک فایروال اضافی باید برای هر تراکنش استفاده شود تا بتوان از پیوند تراکنش با یک مالک مشترک جلوگیری کرد. از آنجا که برخی تراکنش ها دارای چند ورودی هستند و کاملا مشخص است که ورودی های آن متعلق به یک مالک است، بنابراین ایجاد برخی پیوندها اجتناب ناپذیر است. مشکل اینجا است که اگر مالک یک کلید مشخص شود، پیوند می تواند تراکنش های دیگری را که متعلق به همان مالک است نشان دهد.”
نوآوری های انجام شده برای بهبود حریم خصوصی بیت کوین
در طول این سال ها به منظور افزایش حریم خصوصی کاربران بیت کوین سیستم ها و روش های بسیاری توسعه یافته اند که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می کنیم.
دکتر پیتر وویل (Pieter Wuille) کیف پول های قطعی سلسله مراتبی یا کیف پول های اچ دی (HD Wallets) را بر اساس استاندارد BIP32 طراحی کرد. به این ترتیب مدیریت آدرس های کیف پول بیت کوین بسیار آسان تر شد. گرچه توجه به حریم خصوصی در اولویت های دکتر وویل نبود، اما کیف پول های HD با یک روش آسان تر مانع استفاده مجدد از آدرس های بیت کوین می شود. به عبارت دیگر این تکنولوژی می تواند به راحتی آدرس های جدیدی را به عنوان جریان تراکنش های ورودی و خروجی کیف پول ایجاد کند.
آدرس های منحنی بیضوی دیفی- هلمن- مرکل (Elliptic Curve Diffie-Hellman-Merkle) طرح های آدرس بیت کوین هستند که حریم خصوصی را افزایش می دهند.
آدرس ECDHM را می توان به صورت عمومی به اشتراک گذاشت. همچنین فرستندگان و گیرندگان تراکنشه ا برای ردیابی آدرس های سنتی بیت کوین که ناظران بلاکچین قادر به پیش بینی آن ها نیستند، از آدرس های ECDHM استفاده می کنند. در نتیجه می توان بدون از دست دادن حریم خصوصی که معمولا هنگام استفاده مجدد از آدرس سنتی بیت کوین رخ می دهد، از آدرس های ECDHM استفاده مجدد کرد.
برخی توسعه دهندگان و نمونه طرح های آدرس ECDHM عبارتند از:
- پیتر تاد (Peter Todd) – Stealth Addresses
- جاستس رانویر (Justus Ranvier) – کدهای پرداخت قابل استفاده مجدد BIP47
- جاستین نیوتن (Justin Newton) و سایرین – BIP75 Out of Band Address Exchange
استفاده از الگوریتم ترکیب (Bitcoin mixing)
ترکیب بیت کوین (Bitcoin mixing) روشی برای افزایش حریم خصوصی و نیازمند تعداد زیادی از کاربران است. ایده ترکیب کوینه ا با کوین سایر شرکت کننده ها چیزی شبیه به ایده «ترکیب شبکه ها» توسط دکتر چاوم (Chaum) است. تاکنون چندین الگوریتم ترکیب مختلف توسعه یافته است که به آن ها اشاره می کنیم.
گرگوری مکسول (Gregory Maxwell) یکی از بنیانگذاران بلاک استریم پروپزال اولیه ترکیب کوین ها را ارائه داد.
کوین جوین (CoinJoin) شرایطی را فراهم می کند تا کاربران بتوانند یک تراکنش با ورودی های متعدد از افراد مختلف ایجاد کنند، سپس کوین ها به خروجی های زیاد دیگری ارسال می شود و دوباره به همان افراد برمی گردد. به این ترتیب مقادیر با همدیگر ترکیب می شوند و تشخیص اینکه کدام ورودی مربوط به کدام خروجی است سخت می شود.
جوین مارکت که توسط کریس بلچر (Chris Belcher) توسعه یافته است به دارندگان بیت کوین اجازه می دهد در ازای پرداخت هزینه، کوین های خود را از طریق کوین جوین با کوین های سایر کاربران ترکیب کنند. الگوریتم جوین مارکت از نوعی قرارداد هوشمند (Smart Contract) استفاده می کند تا کلیدهای خصوصی کاربر هرگز از رایانه خارج نشود و خطر از دست دادن سرمایه به حداقل برسد. به عبارت ساده تر کاربران می توانند با استفاده از جوین مارکت به شیوه ای غیرمتمرکز و با کارمزدهای پایین حریم خصوصی تراکنش های بیت کوین را بهبود ببخشند.
کوین شافل یک پروتکل ترکیب غیرمتمرکز است که توسط گروهی از محققان دانشگاه سارلند (Saarland) آلمان توسعه یافته است. این پروتکل که بر روی بهبود کوین جوین تمرکز دارد، برای جمع آوری تراکنش های ترکیب به شخص ثالث قابل اعتماد نیاز ندارد و بنابراین نیازی به پرداخت کارمزد اضافی هم نیست.
کوین سواپ نیز مانند کوین جوین توسط مکسول توسعه یافته است اما یک تفاوت اساسی وجود دارد. این الگوریتم برای سواپ بدون اعتماد کوین ها بین دو طرف از مجموعه ای از چهار تراکنش چندامضایی (دو سپرده پرداخت، دو سپرده آزادسازی) استفاده می کند. گرچه کارایی کوین سواپ کمتر از کوین جوین است اما به طور بالقوه حریم خصوصی بیشتری را ارائه می دهد و حتی تبادل کوین ها میان بلاکچین های مختلف را تسهیل می کند.
مکانیزم ترکیب به مثابه «پنهان شدن در یک جمعیت» است اما در اغلب موارد این جمعیت چندان بزرگ نیست. در حقیقت ترکیب را به جای ناشناس ماندن کامل باید ایجاد نوعی ابهام تلقی کرد. زیرا در این حالت ردیابی جریان وجوه برای ناظران معمولی دشوار است اما ممکن است ناظران خبره قادر به ابهام زدایی از ترکیب تراکنش ها باشند.
ایجاد ارزهای مبتنی بر حریم خصوصی
رمز ارزهای دیگری نیز با توجه به حریم خصوصی توسعه یافته اند. به طور مثال دش کوین (Dashcoin) که توسط ایوان دافیلد (Evan Duffield) و دانیل دیاز (Daniel Diaz) توسعه یافته دارای یک ویژگی به نام Darksend است. دش فورکی از بیت کوین است و به نوعی از نسخه بهبود یافته کوین جوین استفاده می کند که دو ویژگی مقادیر استفاده شده و تعداد دفعات ترکیب را ارتقا داده است.
الگوریتم ترکیب دش برای پیچیده تر کردن گروه بندی ورودی ها و خروجی ها از نامگذاری های مشترک ۰.۱DASH ،۱DASH 10DASHو ۱۰۰DASH استفاده می کند. کاربر در هر بار ترکیب همان نام ها را به عنوان ورودی و خروجی ارسال می کند. برای اینکه حریم خصوصی الگوریتم ترکیب به حداکثر برسد و زمان بندی حملات دشوارتر شود، ویژگی Darksend به طور خودکار در فواصل زمانی مشخص اجرا می شود.
استفاده از پروتکل هایی به غیر از بیت کوین
برخی رمز ارزهای متمرکز بر حریم خصوصی بر مبنای پروتکل های دیگری به غیر از پروتکل بیت کوین هستند. به طور مثال نیکولاس ون سابرهاژن (Nicolas van Saberhagen) وایت پیپر پروتکل کرپتونت (CryptoNote) را در سال ۲۰۱۴ (۱۳۹۲) منتشر کرد. این مفهوم در چندین رمز ارز مانند مونرو (MONERO) پیاده سازی شده است. امضاهای حلقوی (Ring Signiture) رمزنگاری و کلیدهای یکبار مصرف منحصر به فرد از نوآوری های این پروتکل هستند.
امضاهای دیجیتالی معمولی مانند امضاهایی که در بیت کوین استفاده می شوند شامل یک جفت کلید عمومی و کلید خصوصی هستند. در حقیقت صاحب یک آدرس عمومی می تواند با امضای تراکنش با استفاده از کلید خصوصی مربوطه ثابت کند که مالک این آدرس است.
دکتر آدی شامیر (Adi Shamir) و دیگران نخستین بار در سال ۲۰۰۱ (۱۳۷۹) امضای حلقوی را بر اساس طرح امضای گروهی پیشنهاد دادند. امضای گروهی در سال ۱۹۹۱ (۱۳۶۹) توسط دکتر چاوم (Chaum) و ایجن ون هیست (Eugene van Heyst) معرفی شد. امضاهای حلقوی شامل گروهی از افراد است که هر کدام کلید عمومی و خصوصی خودشان را دارند.
در صورتی که گزاره ای با یک امضای حلقوی تایید شود به این معنا است که امضا کننده یک پیام مشخص، یکی از اعضای این گروه است. مهمترین تفاوت امضای حلقوی با طرح های امضای دیجیتالی معمولی این است که امضا کننده به یک کلید رمز نیاز دارد اما اعتبارسنج نمی تواند هویت دقیق امضاکننده را تعیین کند.
بنابراین اگر با یک امضای حلقوی با استفاده از کلیدهای عمومی آلیس، باب و کارول مواجه شوید، فقط می توانید ادعا کنید که امضا متعلق به یکی از این افراد است اما دقیقا نمی دانید تراکنش متعلق به چه کسی است. این الگوریتم به دلیل ایجاد سطحی از ابهام فرایند ردیابی مالکیت پرداخت ها را برای ناظران بلاکچین دشوار می کند. امضاهای حلقوی به طور خاص برای افشاگری ایجاد شدند زیرا اولا افشای اسرار را به طور ناشناس امکان پذیر می کنند و ثانیا اثبات می کند که منبع اسرار معتبر و فردی از داخل یک گروه شناخته شده است.
هدف دیگر از طراحی پروتکل CryptoNote کاهش ریسک های مرتبط با استفاده مجدد از کلید و ردیابی ورودی به خروجی است. هر آدرس پرداخت یک کلید یکبار مصرف منحصربه فرد است که از داده های مربوط به فرستنده و گیرنده مشتق می شود. به محض اینکه کاربر از یک امضای حلقوی در ورودی خودش استفاده کند، تشخیص اینکه کدام خروجی خرج شده است، سخت تر می شود.
اگر یک ناظر بلاکچین بخواهد نموداری از آدرس های استفاده شده را ترسیم کند و از طریق تراکنش های روی بلاکچین آن ها را به هم وصل کند، این نمودار شبیه به یک درخت می شود زیرا از هیچ آدرسی دوبار استفاده نمی شود. هرچه تراکنش های بیشتری به نمودار اضافه شود، تعداد نمودارهای ممکن هم به صورت تصاعدی افزایش می یابد زیرا هر امضای حلقوی ابهام در مورد نحوه جریان یافتن ارزش بین آدرس ها را بیشتر می کند.
بنابراین نمی توان با اطمینان گفت که کدام آدرس وجهی را به آدرس دیگری ارسال کرده است. با توجه به اندازه حلقه استفاده شده برای امضا ممکن است ابهام برای تراکنش در بازه «یک دوم» تا «یک هزارم» متفاوت باشد. انجام هر تراکنش موجب افزایش ابهام و عدم قطعیت می شود و در نتیجه کار را برای ناظر بلاکچین دشوارتر می کند.
اثبات دانش صفر (Zero Knowledge Proof)؛ نوآوری جدید سایفرپانک
گرچه هنوز نگرانی های بسیاری در مورد حفظ حریم خصوصی برای کاربران رمز ارزها وجود دارد، اما به دلیل تلاش های بی وقفه سایفرپانک ها چشم انداز آینده روشن است. گام بزرگ بعدی در حوزه حریم خصوصی حرکت به سمت استفاده از اثبات دانش صفر (Zero Knowledge Proof) است. اثبات دانش صفر (ZKP) اولین بار در سال ۱۹۸۵ (۱۳۶۳) با هدف گسترش کاربردهای پروتکل های رمزنگاری ارائه شد.
ایده اولیه پروتکل تراکنش های محرمانه (Confidential Transactions) در سال ۲۰۱۳ (۱۳۹۱) توسط دکتر آدام بک با عنوان «بیت کوین هایی با ارزش هم ریختی» (bitcoins with homomorphic value) مطرح شد. سپس مکسول با استفاده از اثبات دانش صفر، پروتکل تراکنش های محرمانه را ارائه داد.
با استفاده از این پروتکل می توان تراکنش های بیت کوین را به گونه ای فعال کرد که مقادیر مربوطه به جز برای شرکت کنندگان در تراکنش از دیگران پنهان بماند. این مکانیزم به نوبه خود یک پیشرفت عالی است. به علاوه زمانی که تراکنش های محرمانه با کوین جوین ادغام شود می توان یک سرویس ترکیبی ساخت که هر گونه ترکیبی را میان ورودی و خروجی تراکنش ها قطع می کند.
زمانی که مکسول موضوع Sidechain Elements را در گردهمایی توسعه دهندگان بیت کوین در سانفرانسیسکو مطرح کرد گفت:
“یکی از بزرگترین تاسف های ریش سفیدان کارگروه مهندسی اینترنت (IETF) این است که چرا اینترنت به عنوان روش پیش فرض انتقال داده با استفاده از رمزنگاری ساخته نشد.”
او خودش در مورد حفظ حریم خصوصی بیت کوین احساس مشابهی دارد و آرزو می کند که ای کاش از همین ابتدا تراکنش های محرمانه داشته باشیم. به طور مثال بلاک استریم برای پنهان کردن نقل و انتقالات بزرگ میان صرافی ها تراکنش های محرمانه را در سایدچین لیکویید (Liquid Sidechain) پیاده سازی کرده است.
اخیرا نیز مکسول اولین پرداخت تصادفی دانش صفر (Zero-Knowledge Contingent Payment) را با موفقیت در شبکه بیت کوین اجرا کرد. ZKCP یک پروتکل تراکنش است که به خریدار اجازه می دهد اطلاعات را به صورت غیرقابل اعتماد و با استفاده از بیت کوین از یک فروشنده بخرد. اطلاعات خریداری شده تنها در صورت پرداخت منتقل می شود و اگر پرداخت انجام شود، انتقال آن تضمین شده است. در این پروتکل اعتماد خریدار و فروشنده به یکدیگر یا وابستگی به داوری یک شخص ثالث لازم نیست.
پروتکل حریم خصوصی زیرو کوین (Zerocoin) که در سال ۲۰۱۳ (۱۳۹۱) توسط جان هاپکینز (Johns Hopkins) پیشنهاد شد تا چند سال قبل با چالش های فنی مواجه بود. اما محققان موفق شدند مکانیزم اثبات ها را کارآمدتر کنند و مشکل اعتماد را نیز با استفاده از تولید پارامترهای سیستم حل کردند. اکنون با شروع به کار شبکه زی کش (Zcash) به رهبری ویلکاکس او هرن (Wilcox-O’Hearn) شاهد تحقق چشم انداز Zerocoin هستیم.
شبکه Zcash علاوه بر اینکه با استفاده از یک بلاکچین عمومی یک شبکه غیرمتمرکز (Decentralized) است، محرمانگی پرداخت را نیز ارائه می دهد.
تراکنش های زی کش به طور خودکار فرستنده، گیرنده و مقادیر تمام تراکنش های روی بلاکچین را مخفی نگه می دارد. فقط افرادی که دارای کلیدهای صحیح هستند می توانند محتوای یک تراکنش را ببینند. از آنجایی که محتوای تراکنش های زی کش رمزگذاری شده و خصوصی هستند، سیستم از یک روش رمزنگاری جدید برای تایید پرداخت ها استفاده می کند.
زی کش از یک ساختار اثبات دانش صفر به نام zk-SNARK استفاده می کند که توسط تیم رمزنگاری با تجربه اش توسعه یافته است. در شبکه زی کش به جای اینکه ارزش تراکنش و اعتبار هزینه به صورت عمومی نمایش داده شود، متادیتای تراکنش رمزگذاری می شود و از گواه اثبات zk-SNARK برای تایید معتبر بودن تراکنش استفاده می شود. Zcash احتمالا اولین سیستم پرداخت دیجیتالی است که ناشناس بودن بی خطا را امکان پذیر می کند.
حمایت از حریم خصوصی و سایفرپانک (CypherPunk)
اکنون پس از دهه ها تلاش سایفرپانک ها پیشرفت فناوری رایانه ها به جایی رسیده است که افراد و گروه ها می توانند به صورت کاملا ناشناس با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و با هم تعامل داشته باشند. ممکن است دو نفر بدون اینکه هرگز نام واقعی یا هویت قانونی همدیگر را بدانند، پیام رد و بدل کنند، یک معامله تجاری انجام دهند و قرارداد الکترونیک امضا کنند. طبیعی است که دولته ا با استناد به موضوعاتی مانند نگرانی در مورد امنیت ملی، استفاده جنایتکاران از این فناوری و ترس از فروپاشی جامعه اقداماتی را در جهت کاهش یا توقف گسترش این فناوری انجام دهند.
سایفرپانک ها می دانند که اگر انتظار داریم از حریم خصوصی برخوردار باشیم باید از حریم خصوصی خود دفاع کنیم. انسان قرن ها است که تلاش میک ند تا از طریق ابتدایی ترین روش ها مانند زمزمه، تاریکی، پاکت نامه، درهای بسته و پیک از حریم خصوصی اش دفاع کند. پیش از قرن بیستم نه فناوری قادر به حفظ حریم خصوصی بود و نه امکان نظارت انبوه مقرون به صرفه وجود داشت، اما اکنون در دنیایی زندگی می کنیم که باید نظارت وجود داشته باشد، البته نه برای حریم خصوصی. ما وارد مرحله ای شدیم که بسیاری آن را «جنگ های رمزنگاری ۲.۰» (The Crypto Wars 2.0) می نامند.
اگرچه سایفرپانک ها از اولین جنگ کریپتو سربلند بیرون آمدند، اما نمی توان به افتخارات گذشته متکی بود. ویلکاکس زوکو (Zooko) که قبلا شکست پروژه های سایفرپانک را تجربه کرده است، هشدار می دهد که بازهم امکان شکست وجود دارد.
در انتها
سایفرپانک (CypherPunk) یک جنبش آزاد و فعال است و هدفی که دنبال می کند، حفاظت از حریم خصوصی و بهبود امنیت با استفاده از دانش رمزنگاری است. حفظ حریم خصوصی از نیازهای اساسی بشر بوده و CypherPunk تاریخچه ای طولانی دارد. طبق مدارک موجود اولین سایفرپانک ها را می توان مصری ها در ۴۰۰۰ سال قبل دانست.
سایفرپانک ها معتقد هستند که حفظ حریم خصوصی حتی در برابر دولت ها جزء حقوق اساسی انسان است. آن ها می دانند که ضعف امنیتی یک سیستم به هر دلیلی از جمله دسترسی «مقامات مورد اعتماد» باعث نا امن شدن سیستم برای همه کاربران آن می شود. کار سایفرپانک ها کدنویسی است. آن ها می دانند که برای حفظ حریم خصوصی باید نرم افزار تهیه شود و بنابراین این مسئولیت را برعهده می گیرند. سپس کدهای نوشته شده را منتشر می کنند تا اولا سایر سایفرپانک ها هم از دانش آن ها بهره مند شوند و ثانیا با حمله دیگران کدهای خودشان را ارتقا و بهبود دهند.
سایفرپانک ها از ابتدا به دنبال حفظ حریم خصوصی بودند و این موضوع شاید در مراودات مالی اهمیت بیشتری پیدا می کند. علم رمزنگاری طی دهه های گذشته پیشرفت های زیادی کرد و سرانجام ساتوشی ناکاماتو توانست بیت کوین، اولین سیستم پرداخت همتا به همتا و غیرمتمرکز را ایجاد کند. بیت کوین نه صد درصد، اما حریم خصوصی را تا حد مطلوبی نسبت به گذشته حفظ می کند. اما باید دید در آینده چقدر می توان به آینده حریم خصوصی امیدوار بود، آیا هر چه پیشرفت تکنولوژی بیشتر شود، امنیت و حفظ حریم خصوصی هم به همان مراتب تقویت می شود یا خیر؟ و …
بلاکتوپیا
خلاصه کتاب هزاره شکست (Broke Millennial)
مدیریت سرمایه یکی از مهمترین مهارت هایی است که هر شخص برای ادامه حیات مالی خود باید بیاموزد. کتاب شکست هزاره نشان می دهد که چگونه امور مالی شخصی خود را به طور مؤثر مدیریت کنند.
بلاکتوپیا
بازی کتیزن (Catizen) چیست؟ شرکت در ایردراپ
کتیزن، یک بازی و ربات تلگرامی منحصر به فرد در سبک Play to Earn است. این بازی شامل فعالیت های مختلفی مانند پرورش گربه ها، تکمیل ماموریت ها و شرکت در رویدادها برای به دست آوردن سکه های کتیزن است. اکوسیستم کتیزن از بلاکچین TON استفاده می کند. در این بازی، کاربران گربه ها را با هم ادغام می کنند، سطح آن ها را بالا می برند و ارزهای Fish و vKITTY بدست می آورند.
کتیزن (Catizen) یک بازی برای کسب درآمد در تلگرام است که در آن بازیکنان یک شهر مجازی از گربه ها را برای بدست آوردن درآمد مدیریت می کنند. این بازی بر بستر بلاکچین TON مستقر است و به بازیکنان این امکان را می دهد تا درآمدهای درون بازی خود را به ارز دیجیتال واقعی تبدیل کنند. این بازی با داشتن چند میلیون کاربر فعال روزانه و با ارائه گیم پلی جذاب و فرصت منحصر به فرد برای کسب درآمد از طریق کسب ایردراپ احتمالی، به سرعت جایگاه ویژه ای در دنیای بازی برای کسب درآمد (Play to Earn) پیدا کرده است.
در بازی کتیزن، هر گربه به عنوان یک توکن غیر قابل تعویض (NFT) در نظر گرفته می شود که بازیکنان می توانند آن را مبادله کرده یا بفروشند. این بازی شامل فعالیت های مختلفی مانند پرورش گربه ها، تکمیل ماموریت ها و شرکت در رویدادها برای به دست آوردن سکه های کتیزن است. این سکه ها می توانند بعداً در طی ایردراپ ها به توکن های CATI تبدیل شوند. این ایردراپ به صورت توزیع های دوره ای به بازیکنان فعال در این بازی تعلق خواهد گرفت.
گیم پلی کتیزن بسیار شبیه به بازی مشهور ۲۰۴۸ است. اگر در آنجا دو عدد یکسان را با هم ادغام کرده و عدد ضریب ۲ بالاتری ظاهر می شود، در بازی کتیزن نیز باید در یک مکان که شباهت زیادی به پت شاپ دارد، با یک نژاد گربه کار را آغاز کنید و با ادغام نژادهای یکسان، گربه هایی با نژاد جدید را به وجود آورید.
در کتیزن، هر نژاد گربه معادل مقداری پول درون بازی به نام vKITTY$ در هر ثانیه به کاربر می دهد که این مقدار با افزایش سطح گربه ها و کشف نژادهای کمیاب تر بیشتر می شود. هر چند که در فاصله های زمانی یکسان، یک گربه برای پیشرفت شما اهدا می شود، اما برای پیشرفت سریع تر در بازی می توانید در پایین صفحه، در بخش «Generate» با پرداخت vKITTY گربه ها را خریداری و ادغام کنید.
اما اگر به اندازه کافی vKITTY نداشتید، چه باید کرد؟ اگر کمی در محیط بازی به جستجو بپردازید، متوجه می شوید که بخشی به نام فیشینگ (Fishing) وجود دارد که با پرداخت معادل ۸۴ توکن فیش (Fish)، یک فرصت ماهیگیری به شما داده می شود که شانس بدست آوردن توکن های Fish و vKITTY را دریافت خواهید کرد.
ایردراپ کتیزن (Catizen) چیست؟
هدف اصلی این بازی پرورش گربه ها و بدست آوردن توکن های بازی، به ویژه «vKITTY» و «FishCoins» است که می توان از آن ها برای دریافت مزایای مختلف در بازی و شرکت در ایردراپ رایگان بازی کتیزن استفاده کرد. دو توکن دیگر به نام «wCATI» و «xZEN» هم در این بازی وجود دارند. اولی در یک دور فرآیند استخراج به دست آمده که اکنون ماین آن متوقف شده است. دومی هم از طریق خرید با تن کوین (Toncoin) به دست می آید. اما کاربرد آن ها هنوز کاملا مشخص نیست.
اکوسیستم کتیزن از بلاکچین TON استفاده می کند. در این بازی، کاربران گربه ها را با هم ادغام می کنند، سطح آن ها را بالا می برند و ارزهای Fish و vKITTY بدست می آورند. این توکن ها را می توان در بازی برای خرید گربه های جدید یا بوست (Boost) استفاده و همچنین در آینده با پول واقعی مبادله کرد.
تاریخ دقیق انجام ایردراپ و عرضه توکن کتیزن مشخص نیست، اما در کانال رسمی و ربات این بازی گفته می شود که این ایردراپ به زودی انجام خواهد شد. طبق اطلاع رسانی کانال رسمی کتیزن، تعداد کل توکن های CATI در شروع کار، یک میلیارد واحد خواهد بود که ۴۰ درصد یا ۴۰۰ میلیون واحد آن به ایردراپ بین بازیکنان کتیز اختصاص پیدا خواهد کرد. ایردراپ این پروژه ۴۳٪ از کل عرضه توکن را به کاربران اختصاص داده است که نشان می دهد توسعه دهندگان در رابطه با حمایت از جامعه خود جدی هستند.
با اینکه توکن کتیزن به صورت رسمی انتشار نیافته است، اما در صرافی های معتبری همچون بای بیت (Bybit) و بیت گت (Bitget) در بازار پری مارکت (PreMarket) یا پیش از عرضه در حال معامله است. این صرافی ها حمایت خود را از این بازی اعلام کرده اند و کاربران این صرافی ها می توانند پیش از انتشار توکن، آن را پیش خرید و پیش فروش کنند.
از ویژگی و دستاوردهای کتیزن می توان به سرمایه گذاری شرکت ها و پروژه های بزرگی از جمله وب ۳ ونچرز (Web3 Ventures)، مسک نتورک (Mask Network) و امرگو ونچرز (EMURGO Ventures) اشاره کرد. همچنین، شرکت بایننس لبز (Binance Labs)، شروع به سرمایه گذاری در استودیو پلاتو، ناشر بازی کتیزن کرده است. استودیو پلاتو اعلام کرده که قصد دارد از این حمایت های مالی، برای توسعه بیشتر این محصول استفاده کند.
- تاریخ عرضه توکن: ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۴ (۳۰ شهریور ۱۴۰۳)
بعد از تاخیری که در عرضه توکن های کتیزن پیش آمد، تیم کتیزن در اعلامیه ای در تاریخ ۵ سپتامبر (۱۵ شهریور) اعلام کرد که راه اندازی و عرضه توکن CATI در تاریخ ۲۰ سپتامبر (۳۰ شهریور)، در صرافی های بزرگ کریپتو مانند بای بیت (ByBit) و بیت گت (Bitget) اتفاق خواهد افتاد.
چیزی که هنوز مشخص نیست که آیا تخصیص توکن ها به کاربران در همان تاریخ اتفاق می افتد یا کمی دیرتر از آن. اما پیش از اعلام تاریخ عرضه توکن های، استودیو پلاتو (Pluto Studio)، شرکت توسعه دهنده کتیزن، اعلام کرد که در تاریخ ۲۱ سپتامبر (۳۱ شهریور)، رویدادهای مهمی در راه است. شاید تاریخ تخصیص توکن ها به کاربران نیز برای همین تاریخ برنامه ریزی شده باشد.
توکن کتیزن (CATI) در بازار پیش از عرضه OKX لیست شد!
در تاریخ ۵ سپتامبر (۱۵ شهریور)، راه اندازی بازار پیش از عرضه توکن کتیزن (Catizen) در صرافی اوکی اکس (OKX) اعلام شد. خبر شروع معاملات آتی این توکن توسط حساب رسمی کتیزن در شبکه اجتماعی X (توییتر سابق) منتشر شد. اوکی اکس معاملات آتی بازار پیش از عرضه با پشتوانه USDT را برای کتیزن (CATI) را، راه اندازی کرد.
این قابلیت هم در نسخه وب و هم در اپلیکیشن و API قابل دسترسی است و به کاربران امکان می دهد تا در معاملات آتی ارزهای دیجیتالی که هنوز در بازار اسپات لیست نشده اند، شرکت کنند.
معاملات آتی بازار پیش از عرضه برای کتیزن به گونه ای طراحی شده اند که مشارکت اولیه در کشف قیمت قبل از لیست شدن رسمی کتیزن را تسهیل کنند. این قراردادهای آتی با USDT تسویه می شوند و ارزش اسمی هر قرارداد معادل ۱۰ توکن CATI است.
قیمت بازار پیش از عرضه کتیزن بر اساس ارزش USDT یک CATI تعیین می شود و واحد نوسان قیمت (Tick size) برابر با ۰.۰۰۰۱ است. همچنین، معاملات با اهرم بین ۰.۰۱ تا ۲ برابر در دسترس بوده و به صورت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته فعال است. تاریخ تحویل این قراردادها پس از لیست شدن CATI در بازار اسپات به طور جداگانه اعلام خواهد شد.
معاملات آتی بازار پیش از عرضه کتیزن با معاملات آتی استاندارد متفاوت هستند و محدودیت های موقعیت بندی خاصی بر اساس سطوح مختلف اعمال می شوند.
چگونه کتیزن بازی کنیم؟
از طریق لینک ربات کتیزن وارد این بازی شده، آن را استارت کرده و روی «Play» کلیک کنید تا بازی کتیزن اجرا شود.
در ابتدا، کتیزن از شما درخواست می کند که اولین گربه ها را باهم ادغام کنید. کار شما در کتیزن این است که گربه ها را با هم ادغام کنید تا نژادهای جدید، کمیاب تر و با ارزش تر را تولید کنید. هر گربه توکن هایی را برای شما تولید می کند که می توان از آن ها در بازی برای خرید ارتقاها استفاده کرد. هرچه تعداد گربه ها بیشتر باشد، سریع تر امتیاز جمع می کنید. رتبه بندی شما، میزان ارز دیجیتالی را که در نهایت دریافت خواهید کرد، تعیین می کند.
برای به حداکثر رساندن درآمد و علاقه خود به بازی، به طور منظم در رویدادها شرکت کنید و ماموریت های ارائه شده توسط کتیزن را کامل کنید. این امر به شما منابع اضافی برای پیشرفت در کتیزن می دهد.
توکن های درون بازی
در ابتدا، باید روی دریافت حداکثر مقدار Fish برای افزایش استخراج توکن vKITTY تمرکز کنید.
همچنین، در مرحله فعلی پروژه، توصیه می شود کیف پول خود را نیز متصل کنید، زیرا ظاهرا ایردراپ کتیزن در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۴، عرضه خواهد شد. با این وجود، تیم پروژه اخیرا خبر از تاخیر احتمالی ایردراپ آن داده است.
در رابطه با تاریخ عرضه توکن CATI در صرافی ها، هیچ اطلاعیه ای منتشر نشده است.
بخش های اصلی بازی
هفت بخش اصلی «Shop»، «Fishing»، «Auto»، «Feed»، «Boost»، «Invite» و «Quest» در بازی تلگرامی کتیزن وجود دارد که در ادامه به توضیح آن ها پرداخته ایم. دقت کنید در هر کدام از بخش ها که کنار آن دایره قرمز رنگ قرار دارد پاداشی برای شما وجود دارد یا تسکی هست که می توانید در ازای انجام آن پاداش دریافت کنید.
- خرید (Shop)
در این بخش می توانید سکه های Fish و vKITTY را خریداری کنید. بسته به مقدار، قیمت تغییر می کند. اما برای اولین خرید، یک پرداخت تخفیفی معادل هزینه انتقال به شما ارائه می شود.
پس از اولین پرداخت که از طریق استارز (Stars) انجام می شود، می توانید هر تعداد سکه خریداری کنید. علاوه بر این، در روز خرید می توانید ۳۰۰ توکن Fish در بخش ماموریت ها دریافت کنید. این امر به شما امکان می دهد ارز بازی را سریع تر جمع آوری کرده و در بازی پیشرفت کنید. اما به یاد داشته باشید که خرید، به صورت اختیاری و صرفا راهی برای تسریع روند است. توکن های استارز را می توانید از پلتفرم فرگمنت (Fragment) تهیه کنید.
- ماهیگیری (Fishing)
می توانید از سکه های Fish خود در بخش Fishing استفاده کنید؛ به خصوص اگر قصد خرید کلیکر خودکار ندارید. هزینه ماهیگیری ۸۴ سکه Fish است، اما توجه داشته باشید که این یک نوع قرعه کشی است و شانس بردن مقدار زیادی Fish یا vKITTY وجود دارد، اما ممکن است به راحتی همه چیز را نیز از دست بدهید.
همچنین از بین ۵۰ بازیکن برتر ماهیگیر جوایز تکمیلی قرعه کشی خواهد شد. اما عجله نکنید که همه جوایز خود را یکجا خرج کنید. بهتر است آن ها را برای سطوح بالاتر ذخیره کنید. به هر حال، ارزش ایردراپ در سکه های vKITTY که می توانید برنده شوید، مستقیماً به درآمد کل شما بستگی دارد.
- کلیکر خودکار (Auto)
اوتو (Auto) یک ربات جمع کننده خودکار در بازی کتیزن است که به شما امکان می دهد تعدادی از فرآیندهای خسته کننده و یکنواخت را خودکار کنید. در حال حاضر، قیمت این کلیکر خودکار با تخفیف، ۳٬۹۰۰ سکه Fish است.
با این حال، یک اما وجود دارد؛ اگر بازی اجرا نشود، جمع کننده شما کار نخواهد کرد. این بدان معنی است که تلفن شما باید در تمام مدتی که ربات در حال اجراست، روشن بماند. این ربات خودکار کارهایی مانند ادغام گربه ها، حذف گربه های با شماره پایین و خرید جوایز را به جای شما انجام می دهد.
- تغذیه (Feed)
این قسمتی است که می توانید گربه بخرید. توجه داشته باشید که باید خرید را از همان ابتدا شروع کنید، زیرا گربه ها در ابتدا ارزان هستند.
ساختار آن نیز ساده است. سطح بچه گربه شما تعداد سکه های تولیدی آن و همچنین هزینه آن را تعیین می کند. با این حال، قیمت گربه پس از هر خرید افزایش می یابد. بنابراین مراقب پول خود و قیمت ها باشید تا در موقعیتی قرار نگیرید که گربه های سطح پایین تر، از آن هایی که سطح بالاتری دارند گران تر شوند.
سکه های Fish برای خرید گربه های سطح حداکثر استفاده می شوند، اما پیشنهاد می شود در صورت امکان آن ها را برای ماهیگیری نگه دارید. این امر می تواند یک تلاش سودآورتر باشد.
- بوست (Boost)
ویژگی بوست، سرعت بازی را به دو برابر افزایش می دهد. برای استفاده از این ویژگی، روی آیکون موشک در بالای بخش گربه ها کلیک کنید. در این قسمت، می توانید سرعت را به مدت ۱۰ دقیقه به صورت رایگان افزایش دهید.
همچنین می توانید یک قرارداد را فراخوانی کرده و مقداری تون (TON) خرج کنید تا بازه آن به ۷۵ دقیقه افزایش پیدا کند. از طرف دیگر، می توانید با خرج کردن ۵۰ سکه Fish، زمان آن را به چهار ساعت افزایش دهید.
- دعوت (Invite)
از این قسمت شما می توانید بازیکنان جدید را به بازی دعوت کنید. همچنین، هنگام تکمیل ماموریت دعوت روزانه، به شما تعدادی سکه Fish بر اساس سطح شما و وضعیت پریمیوم تلگرام، پاداش داده می شود.
این یک راه عالی برای به دست آوردن سکه های اضافی است؛ چرا که با افزایش سطح دوستان شما نیز مقداری سکه دریافت خواهید کرد. همچنین در هنگام توزیع ایردراپ، ۵٪ نیز از طرف دوستانتان دریافت می کنید.
- ماموریت ها (Tasks)
ماموریت ها نیز به شما این فرصت را می دهند که وظایف مختلفی را انجام داده و در ازای آن توکن های رایگان Fish دریافت کنید که به شما کمک می کند پیشرفت در بازی خود را سرعت بخشید.
در بخش دستاوردها (Achivements) فیش کوین (Fish) بدست آورید. در این بخش به ازای فعالیت هایی که در بازی انجام داده اید اعم از خریدها و دعوت ها فیش کوین دریافت خواهید کرد.
چگونه می توان ماهی (FISH) بیشتری بدست آورد؟
حضور فعال در جامعه بازی و توجه به رویدادها و به روز رسانی های خاص به شما راه های اضافی برای دریافت Fish و سرعت بخشیدن به پیشرفت در بازی می دهد. فیش کوین امکان خرید پاداش های اضافی را فراهم می کند که مهمترین آن ها خرید یک ربات خودکار به قیمت ۳٬۹۰۰ سکه Fish است.
برای بدست آوردن سریع FISH در بازی کتیزن، بازیکنان می توانند از چندین روش موثر استفاده کنند.
- در ماهیگیری شرکت کنید: ماهیگیری در بازی یک فرصت شانسی است که در آن بازیکنان می توانند سکه های FISH خود را دو برابر کنند یا در صورت شکست، توکن vKitty دریافت کنند.
- دعوت از دوستان: برای دعوت از بازیکنان جدید، به ویژه کسانی که از تلگرام پریمیوم استفاده می کنند، پاداش خواهید گرفت. اما در این بازی این روش تاثیر زیادی در پیشرفت شما ندارد.
- تکمیل ماموریت های روزانه: تکمیل منظم ماموریت های موجود در بازی منبع اصلی به دست آوردن FISH است.
- خرید سکه: بازیکنان می توانند ۱۰۰ توکن Fish را به قیمت ۰.۱ تون کوین یا استارز بخرند و سپس برای اولین خرید خود ۳۰۰ توکن Fish دریافت کنند.
- توجه به شخصیت های ظاهری: شخصیت هایی مانند TON Duck و Pepe که روی صفحه ظاهر می شوند پاداش های اضافی می دهند.
خرید توکن FISH
اگر سودای رسیدن به سطوح بالاتر را دارید و به دنبال پیشرفت سریع در بازی هستید، می توانید گزینه خرید مستقیم را درنظر بگیرید. میزان هزینه شما از این طریق، در کمترین حالت ۰.۱ دلار و در بیشترین حالت تا ۱۱۷ دلار خواهد بود.
نکته قابل ذکر اینجاست که برای خرید فیش، تنها به دلار و تتر (USDT) متکی نیستید و می توانید با استفاده از تن کوین (TON) و نات کوین (NOT) تراکنش بزنید. همچنین، امکان خرید بوسیله استارز (STARS) که به تازگی توسط تلگرام برای پرداخت های درون برنامه ای در بات ها و مینی اپ ها معرفی شد، فراهم است. در جدول زیر، سعی شده است که هزینه ها و توکن های دریافتی به تفکیک آورده شود تا بتوان آن ها را مقایسه کرد و بهترین تصمیم را گرفت.
برای خرید در ابتدا باید به بخش فروشگاه (Shop) یا به بخش خرید (Purchase) در صفحه ماهیگیری بروید.
یکی از بسته هایی که تمایل به خرید دارید را انتخاب کنید.در این صفحه، یکی از روش های پرداختی را انتخاب کنید. به جز روش پرداخت با استارز، دیگر روش ها نیازمند داشتن کیف پول ارز دیجیتال مانند تون کیپر (Tonkeeper) و شارژ آن با تون کوین، نات کوین و یا تتر است.
پس از اتصال کیف پول به بازی و شارژ آن، می توانید تراکنش را تأیید کنید.
پس از تأیید تراکنش، در مدت زمان کوتاهی توکن های کتیزن یا بهتر است بگوییم توکن های فیش شما افزایش می یابد و می توانید از آن ها استفاده کنید.
احتمالا برایتان این سؤال پیش آمده که اگر راه های زیادی برای کسب توکن فیش وجود دارد، چه نیازی به خرید آن وجود دارد؟
طبق کانال اطلاع رسانی کتیزن در تلگرام، فاکتور سرعت پروفیت بر ثانیه توکن vKITTY، نقش بسیار زیادی بر دریافت ایردراپ پیش رو دارد، یعنی برای ارتقای این فاکتور می بایست گربه های خود را به سطوح بالاتر ادغام کنید و این نیازمند توکن فیش بیشتری است.
کلیکر خودکار در کتیزن: آیا لازم است و چگونه بر بازی تأثیر می گذارد؟
اوتوکلیکر (ربات خودکار) در کتیزن عملکردی است که به شما امکان می دهد فرآیند ادغام گربه ها و جمع آوری پاداش ها را خودکار کنید و در نتیجه نیاز به تعامل مداوم با بازی را کاهش دهید.
با استفاده از اوتوکلیکر، بازیکنان می توانند مدیریت گربه های خود را با ادغام خودکار آن ها و گرفتن بوست ها ساده تر کنند که باعث می شود گیم پلی آن نیز راحت تر شود. این ویژگی برای بازیکنانی مفید است که به دنبال به حداکثر رساندن درآمد درون بازی خود بدون توجه مداوم به گیم پلی هستند. ویژگی های اوتوکلیکر در زیر آمده است.
- بوست خودکار
- ادغام خودکار گربه ها
- خرید خودکار گربه رایگان
- حذف خودکار گربه های سطح پایین
- جمع آوری خودکار پاداش ایردراپ
چگونه vKITTY استخراج کنیم؟
برای بدست آوردن ارز vKitty در کتیزن، بازیکنان می توانند روش های زیر را دنبال کنند.
- Crossing Cats: روش اصلی کسب درآمد از vKITTY، ادغام گربه های هم سطح برای تولید یک گربه سطح بالاتر است. هر چه سطح گربه بالاتر باشد، vKITTY بیشتری تولید می شود.
- تکمیل ماموریت ها: ماموریت های مختلفی به طور منظم در بازی ظاهر می شوند که با تکمیل آن ها vKITTY پاداش خواهید گرفت.
- ماهیگیری: اگرچه هدف اصلی ماهیگیری بدست آوردن FISH است، اما گاهی اوقات بازیکنان می توانند vKITTY نیز دریافت کنند.
- فعال سازی بوست ها: بازی کتیزن بوست های مختلف و پاداش های موقتی را ارائه می دهد که فعال سازی آن ها می تواند تولید vKITTY را افزایش دهد.
vKITTY نقش کلیدی در اقتصاد کتیزن ایفا می کند، این سکه برای موارد زیر مورد نیاز است.
- خرید گربه های جدید: vKITTY برای خرید گربه های جدید در بازی استفاده می شود و به شما امکان می دهد بهره وری خود را افزایش داده و سریع تر پیشرفت کنید.
- ارتقا و بوست : با vKITTY، می توانید ارتقاء و بوست های مختلفی را خریداری کنید که گیم پلی را کارآمدتر می کند.
- استیک کردن (Staking) و به دست آوردن NFT : نسخه های آینده بازی ممکن است شامل قابلیت استیک کردن vKITTY برای به دست آوردن توکن های غیرمثلی (NFT) درون بازی باشد که وضعیت و توانایی های بازیکن را بهبود می بخشد.
- چه بوست هایی در بازی وجود دارد؟
سه نوع بوست (Boost) در کتیزن وجود دارد: موشک، قورباغه پپه و سگ دوج که در ادامه به اختصار توضیح داده ایم.
- موشک: در منوی پایین صفحه قرار دارد. این بوست، درآمد در هر ثانیه شما را دو برابر می کند.
- قورباغه PEPE: هر ۱۵ دقیقه روی صفحه نمایش ظاهر می شود. این به شما امکان می دهد درآمد خود را تا ۵ برابر افزایش دهید.
- سگ DOGE: هر ۱۵ دقیقه روی صفحه نمایش ظاهر می شود و به طور همزمان چندین بوست رایگان به شما می دهد.
هر یک از این بوست ها را می توان به سه روش استفاده کرد.
- راه اول: رایگان است
- دوم: در ازای TON
- سوم: در ازای ۵۰ توکن FISH
۵ اشتباه بزرگ تازه کارها
در این بخش، ۵ اشتباه بزرگ تازه کارها را شرح دادیم که بهتر است از آن ها پرهیز کنید.
- خرج کردن Fish برای ماهیگیری در ابتدای بازی
مبتدی‌ها اغلب توکن های FISH را برای ماهیگیری بدون سطح کافی گربه خرج می کنند. این عمل فقط در صورتی سودآور می شود که گربه های سطح بسیار بالایی داشته باشید. در غیر این صورت، استفاده از این توکن ها در قسمت FEED برای خرید گربه های جدید توصیه می شود.
- فعال نبودن
درآمد در بازی فقط در ساعت اول به طور فعال جمع می شود و پس از آن سرعت آن کاهش می یابد. بنابراین، ایده خوبی است که تا حد امکان در بازی حضور داشته باشید تا درآمد را به حداکثر برسانید.
- نادیده گرفتن ویژگی اوتوبات
برای سرمایه گذاری اضافی، می توانید این ویژگی را خریداری کنید که به شما امکان می دهد به صورت خودکار، کارهای تکراری و خسته کننده را دیگر خودتان انجام ندهید.
- بی توجهی به انجام وظایف
ماموریت ها منبع خوبی برای بدست آوردن توکن های FISH هستند. کارهای روزانه و یکباره که در تب Tasks قرار دارند، می توانند به افزایش درآمد شما کمک کنند.
- استفاده نادرست از بوست ها
بوست می تواند به مقدار زیادی درآمد شما را افزایش دهد، اما باید به درستی از آن ها استفاده کرد. به عنوان مثال، یک بوست موشکی درآمد شما را دو برابر می کند و یک کاراکتر پپه چهار برابر. با این حال، استفاده از Fish برای موارد دیگر توصیه می شود.
- بازی به تنهایی
در طول ایردراپ، انتظار می رود که وجوه اضافی بین اعضای تیم ها و باشگاه توزیع شود، بنابراین پیوستن به تیم ها به شما امکان می دهد پرداخت های اضافی دریافت کنید.
در انتها
بازی کتیزن با گیم پلی جذاب و فرصت ایده آل برای کسب ایردراپ احتمالی، توانسته است به یکی از محبوب ترین بازی های تلگرامی تبدیل شود. با داشتن نزدیک به ۳/۵ میلیون کاربر فعال روزانه و حمایت شخص پاول دورف، این بازی توجه بسیاری از علاقه مندان به دنیای ارزهای دیجیتال را به خود جلب کرده است.
با استفاده از روش های مختلف برای کسب توکن فیش و پیشرفت سریع تر در بازی، شما می توانید تجربه ای موفق و پربار در کتیزن داشته باشید و از امکانات ویژه آن بهره مند شوید. خرید کتیزن نیز به عنوان یکی از گزینه ها می تواند به شما در رسیدن به اهداف بلند مدت و کسب ایردراپ این بازی کمک شایانی کند.
در حال حاضر کتیزن از توکن های vKITTY و FISH استفاده می کند که هنوز به هیچ وجه قابل برداشت یا تبدیل نیستند. این پروژه در ابتدای توسعه خود است، اما ایرپراپ آن در سال ۲۰۲۴ برای شرکت کنندگان فعال و کاربران اولیه، عرضه خواهد شد.
طبق نقشه راه رسمی پروژه، اولین ایردراپ آن در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۴ عرضه می شود.
طبق اطلاعیه تیم این پروژه و صرافی های بای بیت و استورم، توکن های CATI برای معامله در بازار پیش عرضه در این دو صرافی مذکور لیست شده اند.
اطلاعات
ایردراپ کتیزن (Catizen) چیست؟
چگونه می توانم در ایردراپ کتیزن شرکت کنم؟
برای شرکت در ایردراپ، باید در بازی فعال باشید، گربه ها را ادغام، ماموریت ها را تکمیل و در رویدادهای مختلف شرکت کنید.
ایردراپ کتیزن چه زمانی برگزار می شود؟
اولین ایردراپ در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است.
توکن های vKITTY و Fish چه هستند و چگونه به دست می آیند؟
توکن های vKITTY و Fish ارزهای درون بازی هستند. vKITTY از طریق ادغام گربه ها و تکمیل ماموریت ها به دست می آید، در حالی که Fish از طریق ماهیگیری، تکمیل ماموریت ها و خرید در بازی قابل کسب است.
چگونه می توانم توکن فیش (FISH) را در بازی کتیزن کسب کنم؟
شما می توانید توکن فیش را از طریق روش های مختلفی مانند دعوت دوستان، انجام وظایف روزانه و کسب دستاوردها، شرکت در بخش ماهیگیری و یا خرید مستقیم با استفاده از ارزهای دیجیتال یا تلگرام استارز به دست آورید.
آیا خرید توکن فیش برای پیشرفت در بازی کتیزن ضروری است؟
خرید توکن فیش ضروری نیست، اما می تواند به شما در ارتقاء سریع تر و کسب ایردراپ توکن کتی (CATI) کمک کند. با خرید فیش، می توانید گربه های خود را سریع تر ارتقاء داده و پروفیت بر ثانیه vKITTY بیشتری کسب کنید که بر دریافت ایردراپ تاثیرگذار است.
چگونه می توانم درآمد خود را برداشت کنم؟
در حال حاضر، توکن های vKITTY و Fish قابل برداشت نیستند. با این حال، پس از ایردراپ سال ۲۰۲۴، بازیکنان می توانند توکن های CATI را که دریافت کرده اند، تبدیل و برداشت کنند.
خرید کتیزن چگونه انجام می شود؟
توکن CATI به عنوان توکن اصلی بازی کتیزن در حال حاضر در بازار اصلی قابل خرید و فروش نیست، اما برخی صرافی ها امکان پیش خرید و پیش فروش آن را در پری مارکت فراهم کرده اند.
برای ارسال نظر باید وارد شوید ورود