بلاکتوپیا
بلاکچین لایه یک (Layer 1) چیست؟ آشنایی با مفهوم لایه یک
لایه اول بلاکچین (L1) را می توان پایه شبکه دانست که امنیت آن با تغییر ناپذیری تامین می شود. لایه ای که مسئولیت فرایندهای برنامه نویسی، اجماع، زمان تایید بلاک، پارامترها، حل اختلاف و قوانین را برعهده دارد. این لایه در بین توسعه دهندگان و متخصص های حوزه بلاکچین به لایه پیاده سازی نیز معروف است.
اصطلاحات لایه ۱ (Layer 1) و لایه ۲ (Layer 2) به ما کمک می کنند تا ساختار و معماری بلاکچین ها، پروژه ها و ابزارهای توسعه مختلف را درک کنیم. با کسب اطلاعات از لایه های مختلف بلاک چین، می توانید شبکه ها و پاراچین های آن ها را بهتر درک کنید.
بلاکچین لایه ۱ (L1) چیست؟
شبکه لایه ۱ در واقع نام دیگری برای بلاکچین پایه یا اصلی است. بیت کوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، سولانا (Solana) و کاردانو (Cardano) و… مثال هایی از بلاکچین های لایه ۱ هستند. از آنجایی که این بلاکچین ها شبکه اصلی اکوسیستم های خود هستند، به آن ها بلاکچین لایه ۱ گفته می شود. در مقابل بلاکچین لایه یک، آف چین ها (Off-chains) و راهکارهای لایه ۲ (Layer 2) را داریم که بر بستر شبکه های اصلی دیگر ساخته می شوند.
به عبارت دیگر، زمانی یک پروتکل لایه ۱ است که تراکنش ها را در بلاکچین خودش پردازش و نهایی سازی کند. این پروتکل ها، کوین یا توکن بومی خودشان را هم دارند که برای پرداخت کارمزد تراکنش ها استفاده می شود.
مقیاس پذیری در بلاکچین لایه ۱
یکی از مشکلات رایج در بلاکچین (Blockchain)، مقیاس پذیری پایین آن هاست. در شبکه بیت کوین و بلاکچین های بزرگ دیگر، زمانی که تقاضا زیاد است، در پردازش تراکنش ها به مشکل بر می خورند. شبکه بیت کوین از مکانیسم اجماع گواه اثبات کار (PoW) استفاده می کند که به منابع محاسباتی زیادی نیاز دارد.
مکانیسم اجماع اثبات کار، امنیت و غیرمتمرکز بودن شبکه را تضمین می کند؛ اما زمانی که حجم تراکنش ها زیاد است، سرعت شبکه های PoW کاهش می یابد. در نتیجه، مدت زمان تایید تراکنش ها افزایش یافته و کارمزد تراکنش ها نیز بیشتر می شود.
توسعه دهندگان بلاکچین، سال ها بر روی راهکارهای مقیاس پذیری کار کرده اند، اما هنوز بحث های زیادی در ایباره وجود دارد که بهترین راهکار و جایگزین کدام است. برخی از راهکارهای مقیاس پذیری لایه ۱ عبارتند از:
- افزایش اندازه بلاک ها برای افزایش تعداد تراکنش هایی که در هر بلاک پردازش می شوند
- تغییر مکانیسم اجماع شبکه، مانند بروز رسانی اتریوم
- اجرای شاردینگ (Sharding) روشی برای مقیاس پذیری
ارتقاء شبکه لایه ۱، به کار و تغییرات زیادی نیاز دارد. در اکثر موارد، کاربران شبکه موافق اعمال تغییرات نیستند و این می تواند منجر به از هم پاشیدن کامیونیتی بلاکچین و یا ایجاد یک فورک (Fork) شود، همان اتفاقی که درباره بیت کوین (BTC) و بیت کوین کش (BCH) افتاد.
- سگویت (SegWit)
یکی از نمونه های راهکار مقیاس پذیری لایه ۱، سگویت (SegWit) بیت کوین است. این راهکار توانست از طریق تغییر روشی که بلاک ها داده ها را سازماندهی می کنند، توان شبکه بیت کوین را افزایش دهد. این تغییر بدون آنکه اثری در امنیت شبکه داشته باشد، در هر بلاک فضای بیشتری را برای تراکنش ها ایجاد کرد. سگویت به وسیله یک سافت فورک پس سازگاری یا سازگاری عقب گرد (Backward-Compatible) اجرا شد؛ این یعنی آن دسته از نودهای بیت کوین که بروز رسانی Segwit را دریافت نکرده اند، هنوز می توانند تراکنش ها را پردازش کنند.
- شاردینگ (Sharding)
شاردینگ یک راهکار لایه ۱ است که برای افزایش توان عملیاتی شبکه استفاده می شود. شاردینگ (Sharding) نوعی پارتیشن بندی دیتابیس است که می توان آن را به دفتر کل توزیع شده (DLT) بلاکچین ها اعمال کرد. در این روش، شبکه و نودهای آن به شاردهای مختلف تقسیم می شوند تا حجم کار تقسیم شده و سرعت تراکنش ها افزایش یابد. هر شارد، بخشی از فعالیت کل شبکه را مدیریت می کند و در واقع دارای تراکنش ها، نودها و بلاک های جداگانه است.
مقایسه بلاکچین های لایه ۱ (L1) با لایه ۲ (L2)
همه مشکلات را نمی توان با اعمال تغییرات در لایه ۱ حل کرد. بر اساس محدودیت های فناوری، اعمال برخی از تغییرات در شبکه اصلی بلاکچین بسیار سخت و یا غیرممکن است. برای مثال، شبکه اتریوم بروز رسانی از گواه اثبات کار (PoW) به اجماع گواه اثبات سهام (PoS) را انجام داده است؛ اما توسعه این بروز رسانی سال ها زمان برده است.
به دلیل مسائل مربوط به مقیاس پذیری، برخی از راهکارها در بلاکچین لایه ۱ کار نمی کنند. اگر واقع بینانه نگاه کنیم، یک بازی بلاکچینی یا Play to Earn نمی تواند از شبکه بیت کوین استفاده کند؛ زیرا مدت زمان تراکنش های این شبکه طولانی است. با این حال شاید یک بازی بخواهد از امنیت و غیرمتمرکز بودن شبکه لایه ۱ استفاده کند. بهترین گزینه، توسعه این بازی بر بستر شبکه ای با راهکار لایه ۲ است.
- شبکه لایتنینگ (Lightning Network)
راهکارهای لایه ۲ بر بستر بلاکچین لایه ۱ ساخته می شوند و برای نهایی سازی تراکنش های خود به شبکه لایه ۱ متکی هستند. یک مثال بارز در این مورد، شبکه لایتنینگ (Lightning Network) است.
زمانی که ترافیک شبکه بیت کوین بسیار زیاد است، پردازش تراکنش ها ساعت ها طول می کشد. به وسیله شبکه لایتینگ، کاربران می توانند با بیت کوین های خود پرداخت های سریع را خارج از زنجیره اصلی انجام دهند و موجودی نهایی آن ها بعدا به زنجیره اصلی گزارش می شود. در نتیجه، تراکنش های افراد در یک گزارش نهایی خلاصه شده و در زمان و منابع صرفه جویی می شود.
نمونه هایی از بلاکچین لایه ۱
انواع مختلفی از بلاکچین های لایه یک (L1) وجود دارد که هر یک دارای کاربرد ویژه و منحصربفرد هستند. شبکه های لایه ۱ تنها به بیت کوین و اتریوم ختم نمی شوند و هر شبکه راهکارهای مختلفی برای تمرکززدایی (Decentralization)، امنیت و مقیاس پذیری بلاکچین دارد.
- هارمونی (Harmony)
هارمونی (Harmony) یکی از بلاکچین های لایه ۱ است که از اجماع اثبات سهام موثر (EPoS) و فناوری شاردینگ استفاده می کند. شبکه اصلی این بلاکچین دارای ۴ شارد است که هر یک به طور جداگانه بلاک های جدیدی را ساخته و تایید می کنند. هر شارد می تواند این عملیات را با سرعت ویژه خود انجام دهد و این یعنی بلاکه ا می توانند شماره یا ارتفاع (Height) متفاوتی داشته باشند.
شبکه هارمونی برای جذب توسعه دهندگان و کاربران به شبکه خود، از نوعی استراتژی میان زنجیرهای (Cross-Chain) استفاده می کند. کاربران شبکه هامونی می توانند از طریق پل های ارتباطی (بریج ها) بدون نیاز به اعتماد به شبکه های بیت کوین و اتریوم، توکن های خود را بدون خطرات احتمالی که برای پل های عادی وجود دارد، مبادله کنند. هدف اصلی شبکه هارمونی برای مقیاس پذیری وب ۳، استفاده از سازمان های خودگردان غیرمتمرکز (DAO) و الگوریتم های اثبات دانش صفر (Zero-knowledge Proof) است.
از آنجایی که آینده سیستم مالی غیرمتمرکز (Defi) به فناوری های مولتی چین و کراس چین وابسته است، پل های ارتباطی شبکه هارمونی کاربران زیادی را به خود جذب می کند. تمرکز شبکه هارمونی بیشتر بر زمینه های زیرساخت NFT، ابزارهای دائو و پل های ارتباط بین پروتکلی است.
از کوین ONE (رمزارز بومی شبکه هارمونی) برای پرداخت کارمزد تراکنش ها استفاده می شود. می توان با استیک کردن (Staking) یا سپرده گذاری این کوین، در مکانیستم اجماع و حاکمیت شبکه هارمونی شرکت کرد. در این صورت، تاییدکنندگان موفق شبکه نیز پاداش می گیرند.
- سلو (Celo)
سلو (Celo) یک بلاکچین لایه ۱ است که در سال ۲۰۱۷ از Go Ethereum یا Geth فورک شده است. ای شبکه نسبت به اوایل خود، تغییرات زیادی کرده است که جمله آن ها می توان به اجرای PoS و سیستم آدرس منحصربفرد اشاره کرد. اکوسیستم وب ۳ (Web 3.0) سلو دارای بخش های دیفای، NFT و راهکارهای پرداخت است و بیش از ۱۰۰ میلیون تراکنش در این شبکه تایید شده است. در شبکه سلو، هر فردی می تواند از شماره موبایل یا آدرس ایمیل به عنوان یک کلید عمومی استفاده کند. بلاکچین Celo با کامپیوترهای استاندارد به راحتی قابل اجرا است و نیازی به سخت افزارهای ویژه نیست.
کوین اصلی شبکه سلو، یک ارز کاربردی استاندارد به نام CELO است که برای تراکنش ها، امنیت و پاداش دهی استفاده میش ود. شبکه سلو دارای استیبل کوین های cUSD، cEUR و cREAL نیز هست. این استیبل کوین ها توسط کاربران ایجاد شده اند و تنظیم قیمت آن ها از طریق مکانیسمی مشابه مکانیزم استیبل کوین دای (DAI) شبکه میکر (MakerDAO) انجام می شود. برای پرداخت هزینه تراکنش هایی که با استیبل کوین های شبکه سلو انجام شده است، می توان از توکن های دیگر این شبکه استفاده کرد.
سیستم آدرس شبکه سلو و استیبل کوین های آن، دسترسی به ارزهای دیجیتال را آسان تر و پذیرش رمز ارزها را افزایش می دهند.
- تورچین (THORChain)
تورچین (THORChain) یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) میان زنجیره ای و بدون نیاز به مجوز است. این شبکه لایه ۱ با استفاده از فریم ورک کازموس (Cosmos SDK) ساخته شده است. تور چین برای تایید تراکنش ها از مکانیسم اجماع تندرمینت (Tendermint) استفاده می کند. هدف اصلی شبکه تورچین، ارائه نقدینگی میان زنجیره ای غیرمتمرکز بدون نیاز به توکن های رپد شده (Wrapped) یا وابسته است. وابسته بودن یا رپد شدن دارایی ها، برای سرمایه گذاران مولتی چین یا چند زنجیره ای، خطراتی را به دنبال دارد.
بلاکچین لایه ۱ تورچین همانند یک مدیر خزانه عمل کرده و بر واریزها و برداشت ها نظارت می کند. این ویژگی باعث ایجاد نقدینگی غیرمتمرکز و حذف واسطه های متمرکز می شود. توکن RUNE، توکن بومی شبکه تورچین، برای پرداخت کارمزد تراکنش ها و در حاکمیت، امنیت و اعتبارسنجی شبکه استفاده می شود.
بازارساز خودکار (AMM) تور چین از توکن RUNE به عنوان جفت ارز پایه استفاده می کند؛ یعنی می توانید توکن RUNE را به هر دارایی پشتیبانی شده دیگر تبدیل کنید. عملکرد پروژه تور چین را می توان به یک یونی سواپ (Uniswap) بین زنجیره ای تشبیه کرد که از توکن RUNE به عنوان توکن امنیتی برای استخرهای نقدینگی و برای پرداخت ها استفاده می شود.
- کاوا (Kava)
کاوا (Kava) یک بلاکچین لایه ۱ است که سرعت و قابلیت همکاری شبکه کازموس را با پشتیبانی شبکه اتریوم ترکیب کرده است. شبکه کاوا با استفاده از ساختار کوچین (Co-chain)، دارای یک بلاک چین مجزا برای ماشین مجازی اتریوم (EVM) و توسعه های Cosmos SDK است. پشتیبانی پروتکل ارتباط بین بلاک چینی (IBC) شبکه کازموس نیز به این بلاکچین اضافه شده است و از طریق این ویژگی، توسعه دهندگان می توانند برنامه های غیرمتمرکزی (DApps) را که به طور یکپارچه با اکوسیستم های کازموس و اتریوم در تعامل هستند، اجرا کنند.
شبکه کاوا از مکانیسم اجماع PoS تندرمیت استفاده می کند که مقیاس پذیری برنامه های کوچین ماشین مجازی اتریوم را به طرز چشمگیری افزایش می دهد. این شبکه که توسط KavaDAO تاسیس شده است، طرح های ویژه ای برای تشویق توسعه دهندگان دارد و به ۱۰۰ پروژه برتر در هر کو چین، بر اساس میزان استفاده آن ها، پاداش می دهد.
بلاکچین لایه ۱ کاوا دارای یک توکن کاربردی و حاکمیتی به نام KAVA و یک استیبل کوین وابسته به دلار آمریکا به نام USDX است. توکن KAVA برای پرداخت کارمزد تراکنش ها بکار می رود و همچنین توسط تاییدکننده ها برای تکمیل اجماع شبکه سپرده گذاری می شود. کاربران می توانند با محول کردن توکن های KAVA سپرده گذاری شده خود به تاییدکننده ها، سهمی در صدور توکن های KAVA داشته باشند. سپرده گذاران و تاییدکننده ها می توانند به پیشنهادهای حاکمیتی که پارامترهای شبکه را تعیین می کنند، رای دهند.
در انتها
امروزه، تعداد زیادی بلاکچین لایه ۱ و پروتکل لایه ۲ در اکوسیستم رمز ارزها وجود دارد و ممکن است شما با دیدن این اصطلاحات کمی سردرگم شوید. اما زمانی که مفهومی این اصطلاحات را بدانید، درک ساختار شبکه ها و بلاکچین ها نیز آسان تر خواهد شد.
لایه اول بلاکچین را می توان پایه شبکه دانست که امنیت آن با تغییر ناپذیری تامین می شود. لایه ای که مسئولیت فرایندهای برنامه نویسی، اجماع، زمان تایید بلاک، پارامترها، حل اختلاف و قوانین را برعهده دارد. این لایه در بین توسعه دهندگان و متخصص های حوزه بلاکچین به لایه پیاده سازی نیز معروف است. بدون تردید تنها راه موجود برای حل مشکلات سه گانه استفاده از لایه های بلاکچین است. استفاده همزمان از این لایه ها این امکان را فراهم می کند تا شبکه ها در کنار امنیت و تمرکززدایی، مقیاس پذیری را نیز تجربه کنند. چنین اتفاقی می تواند انقلابی بزرگ در بازار کریپتو ایجاد کند و جذابیت آن را دوچندان کند.
بلاکتوپیا
معرفی ۵۰ ابزار حرفه ای برای تحقیق در بازار رمزارزها
تحلیل و پیش بینی قیمت رمزارزها یکی از مهمترین فاکتورها برای خرید ارز دیجیتال و انجام معاملات عالی و بهینه در این بازار است و هر کسی که دانش و قدرت تحلیلی بالایی داشته باشد و به ابزارهای تحلیل مسلط شود، میتواند در این بازار کسب سود کرده و ارزش دارایی های خود را چند برابر نماید.
بلاکتوپیا
صرافی کراکن؛ DCA محبوبترین استراتژی سرمایه گذاری در بازار رمزارزها
نظرسنجی اخیر صرافی کراکن نشان میدهد اکثر سرمایه گذاران کریپتو، در هنگام خرید یک دارایی دیجیتال به استفاده از استراتژی DCA (Dollar-Cost Averaging) تمایل دارند. استراتژی میانگین هزینه دلاری، به معنای خرید یک دارایی در فواصل منظم، مانند یک بار در ماه، صرف نظر از قیمت آن است.
طبق نظرسنجی اخیر صرافی کراکن (Kraken)، استراتژی میانگین هزینه دلاری (DCA) به عنوان یکی از محبوبترین روش های سرمایه گذاری در میان معامله گران کریپتو شناخته شده است. حدود ۷۶٪ از شرکت کنندگان این نظرسنجی برای کاهش ریسک معاملات از این روش استفاده می کنند.
این استراتژی به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا به طور منظم مقدار مشخصی از یک رمز ارز را خریداری کنند و به این ترتیب، میانگین هزینه خرید خود را کاهش دهند. این رویکرد به خصوص در بازارهای ناپایدار مانند بازار کریپتو می تواند به حفظ سرمایه و کاهش تأثیر نوسانات کمک کند.
نتایج نظرسنجی صرافی کراکن (Kraken)
نظرسنجی اخیر صرافی کراکن نشان می دهد اکثر سرمایه گذاران کریپتو، در هنگام خرید یک دارایی دیجیتال به استفاده از استراتژی DCA (Dollar-Cost Averaging) تمایل دارند.
در این نظرسنجی ۱,۱۰۹ سرمایه گذار کریپتو شرکت کردند و نتایج آن در تاریخ ۷ اکتبر (۱۶ مهر) منتشر شد. حدود ۸۳.۵٪ از شرکت کنندگان اعلام کردند تا به حال از این استراتژی (DCA) استفاده کردند و ۵۹٪ آن ها نیز همچنان آن را به عنوان استراتژی اصلی خود برای خرید در نظر می گیرند.
استراتژی میانگین هزینه دلاری، به معنای خرید یک دارایی در فواصل منظم، مانند یک بار در ماه، صرف نظر از قیمت آن است. محققان کراکن ادعا کردند این روش می تواند تأثیر نوسانات کوتاه مدت قیمت را کاهش دهد و احساساتی که ممکن است قضاوت را تحت تأثیر قرار دهند را از بین ببرد.
بیش از ۴۶٪ از پاسخ دهندگان معتقد بودند بزرگترین مزیت استراتژی DCA، پوشش ریسک در برابر نوسانات بازار است. در حالی که حدود یک سوم بر این باور بودند که این روش به عادت های سرمایه گذاری منظم کمک می کند؛ حدود ۱۲٪ نیز گفتند که DCA احساسات را از معاملات حذف می کند.
مزایای استفاده از استراتژی DCA بسته به سطح درآمد متفاوت است. افرادی که کمتر از ۵۰,۰۰۰ دلار درآمد دارند، بزرگترین مزیت این استراتژی را تشویق به عادت های سرمایه گذاری منظم می دانند، در حالیکه افرادی با درآمد بیش از ۵۰,۰۰۰ دلار، کاهش تأثیر نوسانات بازار را به عنوان مزیت اصلی مطرح کردند.
تقریباً ۷۰٪ از شرکت کنندگانی که درآمدی بین ۱۷۵,۰۰۰ تا ۱۹۹,۰۰۰ دلار داشتند، بر این باور بودند که کاهش تأثیر نوسانات بازار، بزرگترین مزیت DCA است. با این حال، فقط بیش از ۸٪ از پاسخ دهندگان استراتژی خود را در مواجهه با زیان ها حفظ کردند و محققان افزودند کسانی که از استراتژی های سرمایه گذاری دیگری استفاده می کنند، بیشتر احتمال دارد در زمان نوسانات بازار به مسیر خود ادامه دهند.
محققان اظهار داشتند هر چه یک سرمایه گذار درآمد بیشتری داشته باشد، اعتماد بیشتری به پای بندی به استراتژی سرمایه گذاری خود دارد. تقریباً ۶۳٪ از افرادی که درآمد بالای ۱۰۰,۰۰۰ دلار داشتند، اظهار داشتند که توانایی بسیار قوی برای پای بندی به برنامه معاملاتی خود در زمان نوسانات بازار دارند. همچنین، این نظرسنجی نشان داد سرمایه گذاران با درآمد بالای ۱۰۰,۰۰۰ دلار تمایل بیشتری به استفاده از روش DCA دارند، در حالی که سرمایه گذاران با درآمد کمتر از ۱۰۰,۰۰۰ دلار بیشتر تمایل به تلاش برای امتحان کردن بازار دارند.
سرمایه گذاران بین ۱۸ تا ۲۹ سال نیز به استراتژی های پرریسک تری تمایل داشتند و نیمی از آن ها تمایل به امتحان کردن بازار دارند. کراکن خاطر نشان کرد سرمایه گذاران بالای ۴۵ سال بیشتر به بازارهای کریپتو توجه می کنند؛ به طوریکه دو سوم آن ها این بازار را بیشتر از سرمایه گذاری های سنتی بررسی می کنند. در حالی که تنها یک سوم از افراد ۱۸ تا ۲۹ ساله همین کار را انجام می دهند.
تیم کراکن اظهار داشت استراتژی DCA بی نقص نیست، اما می تواند استرس بازار را کاهش دهد و تصمیم گیری های احساسی را جبران کند.
برای ارسال نظر باید وارد شوید ورود